Piątkowy wieczór nie wróżył niczego niezwykłego. Kuse spódniczki i my w tym nastoletnim wyuzdanym, angielskim światku. Żadna atrakcja, ale starego, brytyjskiego punka można czasem posłuchać. Nie, żebym odleciała w rytmie, wolę wysłużony rock, ale popatrzeć można. Ściany pubu pokryte narodowymi flagami, parkiet zajęty podstarzałą elitą mierzi widokiem zwiotczałych mięśni facetów, którym wydaje się, że wciąż są bogami. Odsłaniają nagie torsy z wygoloną współczesnością bezwłosą klatą, lub z siwymi kędziorami o rudych przebłyskach. Wytatuowani od stóp po szyję straszą atramentowym spojrzeniem zaprzeszłych idoli. Pot spływa po bladych piersiach, otumaniając mi wzrok: Chrystus płacze nad ich życiem! Piwo leje się strumieniami, tłok przy barze, z naszego stołu znikają kolejne szklaneczki podłej whisky, mamiąc świadomość imitacją dobrej zabawy. Sex Pistols wyrywa pięćdziesięciolatków obojga płci z chwilowego odrętwienia, skaczą w miejscu, jakby miarowy tupot był zaklęciem powrotu do przeszłości. Zaczynam ich rozumieć: może i są bogami... Wnuczki obmierzłych babć, w skórzanych spódniczkach, z kolczykami w nosach, ustach, piersiach i innych mniej dostępnych miejscach, krążą po sali z nadzieją w wygłodniałych seksu oczach. Za piwo, działkę, skręta oddadzą się każdemu. Nawet pytać nie trzeba, nieuważne spojrzenie w brudnym kiblu wystarczy: są gotowe na wszystko. Bez względu na płeć.

Misiek zniknął na chwilę w tym plugawym tłumie. Czy tylko ja to zauważyłam? Pani Wyuzdany Seks trzęsie cyckami w rytm „Should I stay or should I go now”. I mnie porywa gorączka młodości.
If I go there will be trouble
And if I stay it will be double.
Drę się na całe gardło z rękoma wyciągniętymi do nieba. Barowa impreza powoli przemieszcza się pod chmurkę, do kącika dla palących. Jednak papierosowy dym inaczej tu pachnie. Krztuszę się pierwszym machem, podanego przez Miśka, skręta. Zielenieje w oczach, opływa wilgotnością i nieznanym smakiem...
- Wychodzimy! - komenderuję ślubnego. Tylko skinął głową.



Dźwięk telefonu oderwał mnie od porannych przyjemności. Aromat Lavazzy unosił się po całym domu, mieszając się z cudnym zapachem ledwie skoszonej trawy. Słońce w końcu uraczyło swoim obliczem wilgotne połacie Wyspy.

Od razu wiedziałam, że to ona, choć nigdy jeszcze nie zaszczyciła mnie rozmową o tej porze. Dźwięk drażnił ucho, a ja wahałam się z podjęciem decyzji: odebrać czy nie? I jakim cudem wiedziałam, że to ona?! Aparat wyczuwał chyba jej oddech po drugiej stronie kabla. Szybko porzuciłam te dywagacje i mężnie chwyciłam za słuchawkę.
- Nie jest dobrze – wychrypiała. – Głowa mi pęka.
- Nie przesadzasz? - zaśmiałam się złośliwie. - Piątek był ostry, ale żeby do tej pory cię trzymało?
- A jaki jest dzień? - zapytała.
W tym momencie zniknął mi z ust pobłażliwy uśmieszek. Poniedziałek już rozkwitał popołudniem.
- Gdzie jesteś? - rzuciłam szybko do słuchawki.
- Szczerze? Nie wiem. W jakimś obskurnym miejscu. Obudziłam się w wannie – zaszczękała zębami.
- Jest ktoś z tobą? Ktokolwiek?
- Nikogo. Tylko pełno rozbitego szkła i mnóstwo alkoholu. To jakaś melina chyba. Jak na zapleczu sklepu.
Myśli zaczęły mi się kłębić pod kopułą.
- Poszukaj jakiegoś listu, rachunku z adresem. Zaraz cię znajdę.




Nawigacja prowadziła najkrótszą drogą: dokładnie trzydzieści pięć mil od mojego domu.
- Jakim cudem się tam znalazła? I gdzie, do cholery jest Misiek? - Pytania kłębiły się w głowie, nie dając spokoju.
Odrapany budynek na końcu ulicy maleńkiego miasteczka, a właściwie wioski, nie zachęcał do odwiedzin. Brudne szyby parteru, górne – zabite deskami i stosy śmieci przed wejściem sprawiały wrażenie, że dom jest opuszczony. Ostrożnie zapukałam. Pani Wyuzdany Seks wcale nie wyglądała seksownie. Pomięta, piątkowa sukienka smętnie na niej wisiała, zmierzwione włosy przysłaniały poszarzałą twarz i sińce pod oczyma. W powietrzu unosił się silny, drażniący nozdrza, zapach.
- Na górze mieli hodowlę gandzi – powiedziała, jakby czytała mi w myślach. Zaciekawiona, wbiegłam na piętro, pstrykając po drodze włącznikiem światła. Oślepiający blask spłynął ze wszystkich stron; dziesiątki bardzo silnych lamp snopem oświetlało ogromny, stojący pośrodku pokoju, stół. Obite aluminiową folią ściany odbijały światło, wzmacniając jego blask i oddawane ciepło. Wokół walały się roślinne resztki, jedne podsuszone, inne jeszcze świeże zielenią. Zmięłam w palcach resztkę liścia i przyłożyłam do nosa. Nie było wątpliwości.
- Uciekać jak najszybciej! - przemknęło w myślach. Zajrzałam jeszcze do łazienki. Zarzygana wanna odrzuciła mnie na dwie mile. O tysiąc mil od podłego skręta...