Zamysł ciekawy, ale mam wrażenie, że chciałeś tutaj przeskoczyć samego siebie. I trochę nie wyszło.

Pogruchotany rytm w pierwszym wersie zniechęca do dalszego czytania. Nie wiem też, czy przed 'stojąc' nie powinno być przecinka, skoro takowe w wierszu stosujesz.

Potem już jest zdecydowanie płynniej, ale znowu potykam o:

bo trochę szeleści się-śli; tym bardziej, że w kolejnym wersie znowu masz -ścię


Tutaj z kolei mam wrażenie, jakby doskonałość powstała wyłącznie w wyniku potrzeby stworzenia rymu do -ciało

Co do ostatniego wersu, zgodzę się z przedmówcami. Puenta to za słaba jak na duże napięcie towarzyszące całości, a i wykonanie nie przekonuje.

Poza tymi kilkoma drobiazgami, podoba mi się mnogość obrazów, które przelatują tutaj przed oczyma i niepokojący klimat wiersza. Niestety przez owe drobiazgi musiałam czytać wiele razy, zanim coś dla siebie znalazłam.