Sugerowałbym Ci drobne przeróbki:

coraz mocniej ściska mróz i pękają usta - pominąłbym "i" wers nabierze płynności, a to "i" niepotrzebnie hamuje przepływ treści. Będzie mniej prozatorsko, bardziej poetycko.

wydarte gwiazdki z nieba - hm... dość ograny, wytarty już rekwizyt, może zastąpić go czymś świeższym, żeby nie było "gwiazdki" bo to już wyeksploatowane. Może "gwiezdne rozbłyski, gwiezdne konfetti"?

a wiatr hula tak pomiędzy - bez "tak" zbędne dopowiedzenie.

i skrzypi w rytm - bez "i" - będzie bardziej skondensowana treść, mniej przypominająca zwykłą narrację rodem z prozy.


Fajny, klimatyczny wiersz, który wnika pod skórę i lśni cichym światłem subtelnej poezji.
Bardzo nastrojowo, kameralnie, jakby cząstka jakiejś baśniowej opowieści.
Subtelna liryka, bez zbędnych, pokrętnych metafor, dwuznaczności, czytelna i poprzez to grająca na wyobraźni.

Moim zdaniem po doszlifowaniu to udany wiersz