Co sugerowałbym zmienić:


Duże litery używamy w korespondencji, w wierszu piszemy z małej. Poza tym duża litera nadaje zdaniu formy niepotrzebnego patosu i sztywności.


"Pustka" jest już bardzo ogranym i wytartym rekwizytem poetyckim, proponowałbym zastąpić ją "bezczasem" lub "bezstanem", wyjdzie na to samo, ale będzie świeży efekt.


czuję


twój słodki fałsz - mój gorzki ból.


niepotrzebna spacja po myślniku - za daleko zawędrował


Na początku wiersza wdał Ci się rym, a dalej było już bez niego - albo wszystko piszemy rymami, albo nic, nie może być raz tak, raz tak.
Sporo znanych, wyeksploatowanych już okrutnie rekwizytów jak: błękit, pustka, ból, ciemność - warto by pomyśleć nad synonimami, bardziej finezyjnymi odpowiednikami tych słów, o większym wydźwięku poetyckim.

Mieszasz w wierszu dosłowność i niezłymi metaforami - całość oddałbym w mocniejszej metaforze, rezygnując z dopowiedzeń i naprowadzania czytelnika na znaczenie.

Po pewnych zmianach wiersz może być niezły, ale warto go odświeżyć.