Oto, co udało mi się znaleźć w wierszu, a co wymaga poprawek:




kwiat kłujący, co rośnie w ogrodzie

bez "ten" - wiadomo, że mowa tylko o jednym, tym samym ogrodzie

tylko stać (nie ustać) przed bramą i krzyczeć, co w myślach

bez "swój" - zbędny wypełniacz, i tak wiadomo, o czyj gniew chodzi

moim

przebijasz skórę szponami (bez swymi)

rośnie nienawiść, a krzyk...

zamknięte mają uszy, a twarze...

pozwolę, by gniew wszystko zniszczył

ogniskiem

stoją tam, gdzie stali.



Sporo chaosu w zapisie, poważnie szwankuje interpunkcja, którą stosujesz niekonsekwentnie - raz jest, raz jej nie ma.
Odbiór utrudnia bardzo podniosły, patetyczny ton wiersza, narzucający interpretację z góry, nie pozostawiając miejsca na przemyślenia czytelnika.
Wersy zaczynają się z dużej litery - niepotrzebnie, to już archaizm, poza tym wnosi posmak formalizmu i patosu.

Niby rozumiem, co miałaś na myśli, ale sposób wykonania i ogólna niedbałość w zapisie nie ułatwia lektury twojego wiersza.
Nic nie szkodzi napisać go bardziej poetyckim językiem, z naciskiem na prostotę przekazu, zamieścić nieco świeżych, finezyjnych metafor, które tchną ducha w te wersy.
Wierzę, że po poprawkach utwór może być ok.

co z tą interlinią? w każdym tekście to samo, a bardzo utrudnia czytanie. ja za mikem powtórzę - interpunkcja kuleje!!! albo z niej korzystasz poprawnie, albo uciekaj z stronę wierszy białych. w ten sposób unikniesz błędów, które naprawdę rażą! masz wiele błędów językowych i stylistycznych (czuję się jak nauczyciel). pozjadałaś końcówki. brakuje logiki i wyczucia. bo jak to:??!! w jakim sensie? jakoś inaczej wypada to zdanie sformułować.
do tego dochodzi jeszcze praca nad szatkowaniem tekstu. zauważ, że u Ciebie każdy wers to zdanie. to bardzo przeszkadza i w odbiorze wizualnym i w samym czytaniu. możesz spróbować pobawić się przerzutniami. albo chociaż powyrównywać wersy.
na początku próbowałaś robić klimat. sens nie był urwany. później zaczęło się bieganie bez tchu - krótkie zdania. mnóstwo czasowników. nic konkretnie - same fakty. brakuje poezji w tej poezji. pobaw się opisami, ale nie uciekaj w tandetę

debiut zaliczony! tytuł tekstu przyciąga. warto tu zerknąć - myślę, że będziesz pisać dobre teksty. tylko trzeba popracować
pozdrawiam. Whole

- Czasowniki w bezokoliczniku w takim nagromadzeniu nadają tekstowi formę wyliczanki, co nuży i nie dodaje uroku.

- zaimki to takie zapychacze w tekście. A poezja to minimum słów, maksimum treści, więc tam gdzie się da zaimków uniknąć, warto to zrobić. Ponadto, unikaj ich zwłaszcza w archaicznej formie, jak -swe i w ogóle archaizmów. Język polski się rozwija, język poezji również, więc archaizmom mówimy nie, chyba że wiersz jest stylizowany, ale to już insza inszość.


- jeśli kamienne, to wiadomo, że w bezruchu, więc zbędnym dopowiedzeniem.

W tekście więcej takich kwiatków do szlifowania, ale też wiem, że te pierwsze stforki mają swój urok, więc może zostaw już i nie poprawiaj, tylko pisz lepiej i lepiej a kiedyś spojrzysz z uśmiechem na Twoje egzystencjalne zmagania.

Powodzenia!

Edit: Zapomniałam, podoba mi się tytuł, taki koturnowaty, ale w fajny sposób, przez co mnie irytująco-intryguje, więc spełnił swoją rolę i zwabił.