Dziękuję za pierwszy komentarz (jupi )! Co do Liroya - nie słucham i nie słuchałam, jedynie obił mi się o uszy mały fragment nawet nie piosenki a jej tekstu, właśnie ze scyzorykiem i jakoś 'niewytłumaczalnie' stał się punktem wyjścia...

Tak, poniekąd jest to napisane na zasadzie 'dobierania słów', przez co faktycznie można się pogubić.
Efektem owego 'dobierania' było użycie słowo 'METALika'. Chodziło o wymieniane w mojej 'próbie wiersza' narzędzia. Poezja (przecież krewna muzyki) z metalem w tle? Trudno mi to wytłumaczyć...

Kwestia 'przekazu i przesłania' jeszcze długo pozostanie dla mnie nieodkrytą tajemnicą. Może dlatego, że na razie wzięcie odpowiedzialności za takie słowa czy próba ich 'ubrania' mogłyby by się dla mnie, początkującej, źle skończyć... Na razie mogę starać się jedynie mówić o próbach szukania...

I z całym szacunkiem, ale bardzo bronię się przed 'jasnym i czytelnym'. Dla mnie ma być chropowato i ma się ciężko czytać i ciężko myśleć. To jest szansa na zatrzymanie wartościowego czytelnika, który 'tchnie ducha' w tekst (proszę mi wybaczyć to romantyczno-górnolotne wyrażenie) a nie tylko prześlizgnie się po wersach. Według mnie samo przesłanie nie zawsze wystarczy (zwłaszcza jasne - co może znaczyć albo uderzające, albo... ogólnikowe) - jest bardzo cienka granica między maksymą a banałem, i to właśnie czytelnikowi nawet łatwiej ją przekroczyć Oczywiście nie mówię tutaj o powyższej próbce, do której zarzuty są zapewne uzasadnione - ale niech Pan przyzna, czy np. geniusza Eliota łatwo czytać i 'wyczuć'?

Ach, czemu młotek ma się odmieniać przez przypadki? Tylko dlatego, że to rzeczownik, jeśli weźmiemy pod uwagę jedynie gramatyczne właściwości tegoż słowa?


Zapięcie zamknięcie... Nie wiem które wyrzucić...

Dziękuję bardzo za szalenie pomocny komentarz Jeszcze dużo pracy i dużo 'próbek' przede mną