Nowy rok – nowy początek? Czyż nie tak zwykło się mawiać tuż po przekroczeniu magicznej granicy czasoprzestrzeni o północy z 31 grudnia na 1 stycznia? Wszyscy jesteśmy tym faktem niezmiernie podnieceni, prawda? Czujemy, że możemy dokonać  czegoś wyjątkowego, niemożliwego. Tak, właśnie tu i teraz. Nikt inny tylko my… Zabawne, że już dziś jesteśmy zdolni do tego czego jeszcze nie byliśmy w stanie zrobić wczoraj. Silniejsi, pewniejsi siebie, pewnie niektórzy patrzący w lustro wydają się sobie piękniejsi… 18 lat na tym świecie zdążyło zbić szkła moich różowych okularów i uświadomić mi, że pewnie większość z nas nie znajdzie wymarzonej pracy w tym roku jak to sobie postanowili, większość nie trafi na wyśniony kierunek studiów, nie zrzuci 10 kilo, nie rzuci palenia i nie znajdzie miłości życia.

    Ale czy przez te smutne statystyki mamy zaprzestać postanowieniom, przestać wyznaczać sobie coraz to nowe cele, granice do przekroczenia? Przestać marzyć? I chociaż znam ludzi, którzy z szyderczym  uśmieszkiem co roku przecząco kręcą głową i mówią, że ta zabawa nie jest dla nich, to wiem, że gdzieś tam głęboko oni też mają oczekiwania wobec Nowego Roku. Oczekiwania i nadzieje, że te nadchodzące 12 miesięcy zmienią ich życie nie do poznania. Dla mnie to będzie wyjątkowy rok. Koniec szkoły, studia, przeprowadzka, nowi ludzie, nowe miejsca. Czeka mnie mnóstwo ciężkiej pracy, ale wiem, że będzie warto… Przez ten rok nauczyłam się jednego: nigdy nie można mówić nigdy i kiedy wydaję się, że życie nie może już bardziej zaskoczyć…(mała rada): uważaj i przygotuj się, bo pewnie już szykuje dla Ciebie kolejną niespodziankę.