Pierwszy stycznia nie istnieje - AeMKa
Kategoria Konkursowa » Konkurs "Armagedon" (proza) » Pierwszy stycznia nie istnieje
A A A
Od autora: Wszelkie podobieństwo do prawdziwych osób i zdarzeń jest nieprzypadkowe.

Podoba mi się ten postapokaliptyczny spokój, z ciszą delikatnie mąconą oddechem czajnika, szumem deszczu za oknem, skrzypieniem podłogi pod bosymi stopami... Wraz z powietrzem wdycham rozleniwienie. Mam wrażenie, że całe Trójmiasto śpi, całe wybrzeże, cały kraj. Chodzę na palcach, aby ich nie zbudzić, altruistycznie nie włączam Trójki, a do psa mówię szeptem.

Polska posylwestrowa.

Czekam, aż woda się zagotuje.

Kofeina zagościła w moim życiu stosunkowo niedawno. Mam naturę nałogowca. Nie uzależniam się szybko, to długotrwały proces. Bo jestem też nieufna. Gdy jednak już się uzależnię, to szaleńczo, absolutnie, bez odwrotu. Dlatego zmuszona jestem do selekcji używek. Nie chcę, żeby coś miało nade mną władzę- szaleńczą, absolutną, nieodwracalną. Albo ktoś.

Tak, zwłaszcza ktoś.

Niedoszły grudniowy koniec świata, doszły Nowy Rok skłaniają do refleksji. Rachunku sumienia. Spowiedzi. Telefonu do bliskich z wyznaniem, jak bardzo ich kocham.

Czyli właściwie do kogo?

Dopiero niedawno rozdzieliłam miłość i nawyk, miłość i więzy krwi, miłość i sympatię. Miłość i uzależnienie.

I nagle została jedna dłoń osób, które kocham, zaledwie pięć palców, każdy symbolizujący kogo innego. Żadnego nie dam sobie odciąć.

Do kieszeni chowam drugą dłoń. Dla przyszłych miłości. I dla jednej dawnej, nie mogę powiedzieć, że nieistniejącej. Bo czy miłość ma koniec?

Pamiętam mój pierwszy pocałunek- przegapiony zachód słońca, męską kurtkę spadającą z moich ramion, jego twarz zasłaniającą nagle całe niebo. Nie pamiętam ostatniego. Pewnie dlatego, że nie miałam świadomości, że to ostatni, w przeciwieństwie do pierwszego. Bo kiedy właściwie mamy taką świadomość?

Czy zakończenie jest tak samo ważne jak inicjacja?

Ostatni pocałunek. Ostatni dotyk. Ostatnie słowo. Ostatnia kawa.

Ostatni koniec świata.

Ten ostatni był nieudany. Bez efektów specjalnych, niestymulujący wyobraźni, niewzbudzający strachu, znudzenie jedynie i parę ironicznych dowcipów.

Za moich czasów były lepsze.

Pamiętam, to było lato ’99. Ten okres, gdy wszyscy ludzie jednoczą się w nienawiści do słońca, okres potu gromadzącego się w każdym zagłębieniu ciała, gorącej, rozmemłanej pościeli, świetlistych promieni wykuwających oczy. Miałam siedemipółroku. Siedziałam na ławce z babcią i sąsiadką w wieku babci.

-Podobno w 2000 roku ma być koniec świata.

-A tam, gadacie! Nie macie czego lepszego do roboty?

-A wy co takie? Przecie nie ja to wymyśliłam. Słońca ma nie być, tylko ciemność wszędzie. W telewizji mówili.

-Po mojemu koniec świata może być i dzisiaj, ja już przeżyłam swoje.

Nie pamiętam, czy ja też wtedy chciałam końca. Chyba nie. Nigdy tak naprawdę nie chciałam końca świata. No, może raz. Ale wtedy to była kwestia apokalipsy własnej, osobistej, kwestia na dodatek przesiąknięta rozpaczą, infantylnością i zwykłą głupotą.

Świst czajnika przecina ciszę dokładnie na połowę. Kawa z kradzionym od współlokatorów mlekiem i w ulubionym kubku z Audrey Hepburn smakuje najlepiej.

Widok za oknem- bezlistne gałęzie drzew wycinające w białym niebie ażurowy wzór, samotna mewa, brzydkie kamienice naprzeciwko- pobudza do refleksji, spójnych w swej chaotyczności.

Może koniec świata już był, a ja po prostu go przegapiłam?

Może przemknął niezauważony, tak na wskroś Herbertowski? I innego końca świata nie będzie?

Chciałabym, żeby ten Nowy Rok był naprawdę nowym. Nie po prostu kolejnym.

Jutro przypomnę sobie, że wczoraj było Mieczysława. Że powinnam zadzwonić do dziadka. A potem sama siebie usprawiedliwię. Że pierwszy stycznia jest taki wyrwany z kontekstu, z życia, pierwszy nie istnieje, jest tylko przedłużeniem Sylwestra, popłuczynami poprzedniego roku, dniem niezmytego makijażu, niedziałającej kawy i wszechobecnego marazmu.

Kilka dni później jadę pociągiem. Za piętnaście minut moja stacja. Dzwoni telefon, numer zastrzeżony. Tylko jedna osoba dzwoni do mnie z zastrzeżonego.

-Możesz rozmawiać?- Widuję go dwa razy w roku, sporadycznie dzwonimy, aby usłyszeć swój głos. Ale brat to brat. Już wiem, choć jeszcze nie wiem.

-Co się stało?

-Dziadek nie żyje.

Dziadek Mietek. Oczy w kolorze gorzkiej czekolady, których zawsze mu zazdrościłam. Bursztynowe plamy wątrobowe na skroniach. Wczorajsze myśli i wczorajszy uśmiech.

Dziadek Mietek. Ten, któremu nie złożyłam życzeń imieninowych.

Bo przecież pierwszy stycznia nie istnieje.

~~***Koniec***~~

Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • E-mail znajomego:
  • E-mail polecającego:
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • Znajomy został poinformowany
AeMKa · dnia 18.01.2013 19:08 · Czytań: 685 · Średnia ocena: 0 · Komentarzy: 1
Inne artykuły tego autora:
  • Brak
Komentarze
Wasinka dnia 02.03.2013 22:30
Sporo tutaj końców świata, ich odmian, spojrzeń na nie. I tytuł przyciągający (a przynajmniej mnie), do tego ładnie połączony z czymś ważnym.
Przyznam, że dotknął mnie ten tekst. Podobają mi się opisy, przybliżają świat bohaterki, tworzą atmosferę. Podziałało bardzo zakończenie. Wzruszyłam się. Ładnie to zaplotłaś/tłeś wszystko, żeby tak na końcu zadźwięczało...
Zgrabny język, własny styl. Zagadał wraz z treścią.

Ewentualnostki:
Cytat:
wdy­cham ro­zle­ni­wi­e­nie. Mam wrażenie
- rymuje się rozleniwienie/wrażenie
Cytat:
całe Trójmi­a­sto śpi, całe wy­brzeże
- Wybrzeże
Cytat:
Mam naturę nałogo­w­ca. Nie uzależniam się szy­b­ko
- może połączacz? np. Ale nie uzależniam się szybko.
Cytat:
Miałam si­e­de­mipółroku.
- siedem i pół roku


Pozdrawiam księżycowo.
Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
Kazjuno
27/03/2024 22:12
Serdeczne dzięki, Pliszko! Czasem pisząc, nie musiałem… »
pliszka
27/03/2024 20:55
Kaz, w niektórych Twoich tekstach widziałam więcej turpizmu… »
Noescritura
25/03/2024 21:21
@valeria, dziękuję, miły komentarz :) »
Zdzislaw
24/03/2024 21:51
Drystian Szpil - to i mnie fajnie... ups! (zbyt… »
Drystian Szpil
24/03/2024 21:40
Cudny kawałek poezji, ciekawie mieszasz elokwentną formę… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:18
@Optymilian - tak. »
Optymilian
24/03/2024 21:15
@Zdzisławie, dopytam dla pewności, czy ten fragment jest… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:00
Optymilian - nie musisz wierzyć, ale to są moje wspomnienia… »
Optymilian
24/03/2024 13:46
Wiem, że nie powinienem się odnosić do komentarzy, tylko do… »
Kazjuno
24/03/2024 12:38
Tu masz Zdzisław świętą rację. Szczególnie zgadzam się z… »
Zdzislaw
24/03/2024 11:03
Kazjuno, Darcon - jak widać, każdy z nas ma swoje… »
Kazjuno
24/03/2024 08:46
Tylko raz miałem do czynienia z duchem. Opisałem tę przygodę… »
Zbigniew Szczypek
23/03/2024 20:57
Roninie Świetne opowiadanie, chociaż nie od początku. Bo… »
Marek Adam Grabowski
23/03/2024 17:48
Opowiadanie bardzo ciekawe i dobrze napisane.… »
Darcon
23/03/2024 17:10
To dobry wynik, Zdzisławie, gratuluję. :) Wiele… »
ShoutBox
  • Kazjuno
  • 28/03/2024 08:33
  • Mike 17, zobacz, po twoim wpisie pojawił się tekst! Dysponujesz magiczną mocą. Grtuluję.
  • mike17
  • 26/03/2024 22:20
  • Kaziu, ja kiedyś czekałem 2 tygodnie, ale się udało. Zachowaj zimną krew, bo na pewno Ci się uda. A jak się poczeka na coś dłużej, to bardziej cieszy, czyż nie?
  • Kazjuno
  • 26/03/2024 12:12
  • Czemu długo czekam na publikację ostatniego tekstu, Już minęło 8 dni. Wszak w poczekalni mało nowych utworów(?) Redakcjo! Czyżby ogarnął Was letarg?
  • Redakcja
  • 26/03/2024 11:04
  • Nazwa zdjęcia powinna odpowiadać temu, co jest na zdjęciu ;) A kategorie, do których zalecamy zgłosić, to --> [link]
  • Slavek
  • 22/03/2024 19:46
  • Cześć. Chciałbym dodać zdjęcie tylko nie wiem co wpisać w "Nazwa"(nick czy nazwę fotografii?) i "Album" tu mam wątpliwości bo wyskakują mi nazwy albumów, które mam wrażenie, że mają swoich właścicieli
  • TakaJedna
  • 13/03/2024 23:41
  • To ja dziękuję Darconowi też za dobre słowo
  • Darcon
  • 12/03/2024 19:15
  • Dzisiaj wpadło w prozie kilka nowych tytułów. Wszystkie na górną półkę. Można mieć różne gusta i lubić inne gatunki, ale nie sposób nie docenić ich dobrego poziomu literackiego. Zachęcam do lektury.
  • Zbigniew Szczypek
  • 06/03/2024 00:06
  • OK! Ważne, że zaczęłaś i tej "krwi" nie zmyjesz już z rąk, nie da Ci spać - ja to wiem, jak Lady M.
Ostatnio widziani
Gości online:77
Najnowszy:wrodinam