No to raczej odwieczna prawda feudalna I w kontekście wiersz za bardzo dopowiedziany. Czar pryska w momencie kiedy pojawia się mentorskie: "równo nie znaczy wszak sprawiedliwie.". Myślę, że czytelnika należy traktować odrobinę poważniej.. Jak dla mnie, brakuje rozwinięcia konceptu z kursywy, bo mogło być na ostrzu noża i bardzo świeżo. A tak odbija się kalką w mojej wyobraźni. No bo ojciec tłumaczył, dlaczego na talerzu, niektóre pajdy chleba są grubsze. Dziwne - po kursywie, miałem przed oczami Temidę z wagą, która działa na podobnej zasadzie, ale jakże odmienne zasady rządzą fizyką i filozofią prawa. I jak pięknie się mogłyby ułożyć owe zasady w liryczną całość, gdyby... No właśnie, gdyby tylko nie stosować szkolnej łopatologii. Średni wiersz tym razem. Subiektywnie.

pozdrawiam

Niewielu potrafi tak, jak Zola oddawać nastrój i emocje słowem. Wiersz pęka od obrazów. Brawo.

Powtórzę za szamanką:
-Doskonale ujęłaś temat okropnego związku.
Aż boli.

A powinno być równo! Pięknie. Jestem za świetnie.

Pozdrawiam

Dany,

dziękuję za "świetne". Bardzo wdzięczna, kłAniam.

Julando,

już wiem, jak rozpocznie się następny wiersz tego cyklu. Serdeczności wdzięczne.

z.

Bardzo mi się podoba, szczególnie:


Świetnie uchwyciłaś moment "współistnienia czystej wody z gruzem".

Pozdrawiam serdecznie,
g.z.

ja bym ten wiersz tak napisał:

- no co? - bo co?

a co

Podoba mi się styl tego wiersz,
jest taki poetycki. Pozdrawiam