Żywioł z Żywiołów.

Zamknięte oczy zwrócić wewnątrz własnej duszy.

Dotykać fizyczności poznawczym promieniem.

Odnaleźć w sobie siebie, śpiącą jaźń poruszyć,

a osiągnięta wiedza rozświetli jej cienie.

Czterema kolorami namalować tęczę,

wracając do początku rodzenia się świata.

W praktyczności teorii, jak z jednego więcej,

z mieszaniny kolorów, rozbarwi się szata.

To tak, jak dwa uczucia, miłość i nienawiść

rozłożyć niby wachlarz w rodzime pojęcia.

Z miłości wyjdzie dobro o szerokiej gamie,

a z nienawiści strach, żal i zło na zakręcie.

Kolory i uczucia, rządzą światem Boga,

w pojęciu filozofów zmieniane przez dzieje.

Według Talesa sednem materia i woda,

na mityczne zagadki odpowiedzią chwieje.

Świat wieczny i odwieczny, bez udziału Boga.

Heraklit zamknął wiedzą - logos w przenikaniu.

Przeciwieństw nie stanowi w gorę i w dół droga,

,,wszystko płynie” nie mija, według jego zdania.

Żywioł - walka przeciwieństw, oto wieczne trwanie.

Metamorfoza ognia - przeciwne jedności.

 Z ziemi wody i ognia będąc zbudowany,

 człowiek - żywioł z żywiołów,  przemijając gości.