"i już brama niebiosa" - przegięta ta konstrukcja, brama niebiosa? no nie
"nie możliwa" - zdecydowanie "niemożliwa", chyba że to hiperbola skrajnej niemożliwości
"sztorm już łapię cię za dupę" - kolokwializm prawie skatologiczny hehe, słabo poetycko brzmi, no i kto łapie za tenże kuper? sztorm, czy PL Czytelnika? - jeśli sztorm to literówka: łapie

słabo, nie odnajduję w tym tekście niczego, co by mnie zatrzymało (oprócz powyższego) i zachęciło do powrotu, no cóż, cały czas mam nadzieję, że może następnym razem, powodzenia

Znając twój "pazur" i potrzebę "dania czasem do pieca", widzę wiersz jako formę wyrażenia myśli w nieco szokujący, ale wiarygodny sposób, co mi nie przeszkadza, bo wiele czytałem i wciąż czytam, wiem, że autor lubi czasem "na mocno", bez subtelności i rozmiękczania tematu, i tym trzepie po wyobraźni konkretem obrazów.
Jak tu, u Ciebie.
A że "dupa", wielcy poeci amerykańscy pisali: ch...j i to nieraz, i świat ich wciąż kocha i czyta.
Chcesz, by nie było "letnio"i to wyczuwam.
Lubisz ostre, wyraziste obrazy, z domieszką prowokacji w tle.
Ale poezja raz jest miła i czuła, innym razem bije po czaszce, aż się robi zimno.

Moja sugestia:


to mi się tu nie zgadza - "bram niebios" kogo/czego?
No chyba, że miałaś tu jakiś inny zamysł.

Wyczuwam wiersz jako serię obrazów o mrocznej treści, jakby schyłkowej.
Bohater marnie kończy.
Końcówka bardzo dobra.

"ostatni oddech nim wypłyną ci oczy" podoba mi się zakończenie. Takie wirowanie nie może się skończyć inaczej. Co do określeń "dupa", "ostra jazda" początkowo gdy zaczęłam czytać nie mogłam się przekonać... Lecz gdy przeczytałam większość twoich wierszy, zrozumiałam iż jest to coś, co wyróżnia twoja poezję. Żeby zadziałać na wyobraźnię, trzeba czasem wyrazić to dosadnie, wręcz wulgarnie. Także jestem na tak. Jedyne z czym mogłabyś popracować, to unikać znanych i oklepanych metafor (odnoszę się tutaj do całokształtu twojej twórczości na tej stronie). Choć akurat znawcą w temacie jestem, bowiem sama czasem wałkuję coś, co już zostało powiedziane, często nieświadomie. Ważne, żeby mieć motywację do dalszej pracy, a przede wszystkim rozwijać się Pozdrawiam

Hi Walburga zajrzałem od "dupy strony" chyba nie rażą Ciebie takie sformułowania? czyli mówiąc prosto od ostatniego wiersza.
Co mi od razu rzuciło się w oczy, to brak enterozy. Jeden ciąg wersów, brak pauzy na chwile pomyślunku. Musiałem przerywać to sekundą na zaciągnięcie się dymem tytoniowymNo, ale nie będę tu pisał spamu, do rzeczy.
-II wers jakby takie przegadanie, tańczenie i wirowanie, no takie jednoznaczne i trochę laiczne.
Ogólnie rzecz biorąc Przesadziłaś z zaimkami osobowymi, no nie będę ich cytował, bo Wiesz o co mi chodzi.
ostatnie wersy podobają mi się. Są takim zapytajnikiem myślowym. Odcięciem od tej całości, trochę pogmatwanej, trochę pokrętnej myślowo.
Jak dla mnie zbyt chaotycznie przekazujesz myśl. Zajrzę do wcześniejszych.