Tak sobie czytam i czytam, dumam i dumam, i coraz bardziej podoba mi się bogactwo odniesień i to, co kryją w swoim wnętrzu.
Brzmi jak współczesna wersja emigracyjna. Ziemia obiecana z całym "dobrodziejstwem wątpliwości".
Z pasją, ale również jakby z pewną goryczą czy ironią.

Ale przy okazji małe uwagi:


Potrzebne to powtórzenie "to"?
Można przecież dać - Oko to morze. Wyspy - promienie trójkąta.


Nie podoba mi się ten rym. Nie widzę dla niego uzasadnienia w narracji.


Nie powtarzałabym "Paris" - myślę, że wystarczyłaby sama "obiecanka".


Sądzę, że lepiej byłoby bez tej inwersji:
- koronowana cierniem gazo-betonu?


Może:
- Ja nad Genezaret - niewyparta (?)


Ten rym też mi się nie podoba.



No to już nie przeszkadzam.
Miłego...

Cieszy mnie, że wiersz jest odczytywalny, pomimo nagromadzania rozmaitych zabiegów stylistycznych i wątków. Bo oczywiście jest to sytuacja emigracyjna (pytanie czy fizycznie czy mentalnie) z jakąś tam pasją, ale też ironią i żalem, ja bym tylko jeszcze dodał, że w odniesieniu choćby do dedykacji jest to także wiersz o katastrofie niepewności i nijakości.
Nad drobnymi poprawkami myślę. Kwestia dyskusji. To jest czasami problem narzucenia interpretacji. Jak przy tej pauzie w zdaniu "Ja nad Genezaret niewyparta". Czy liryczne "ja" jest nad Genezaret i jest niewyparte, czy jest tylko niewyparte ponad wody tego jeziora
Portowe syreny/skrzeczą - to mało idźże - tylko czy chodzi tutaj o przecinek czy cudzysłów? Zgadza się - to prawie cytat z Czechowicza, ale cytatu z Horacego na początku zwrotki w cudzysłów przecież nie weźmiemy. W każdym razie Czechowicz nie stawiał w tym zdaniu żadnych przecinków.
Faktycznie rybopanny bez kreseczki lepiej (tak homerycko).
Zgodziłbym się jeszcze ostatecznie na pauzę w pierwszym wersie zamiast drugiego "to", chociaż powtórzenie nie zawsze jest przecież błędem, a dwa identyczne zdania podkreślają wyrzucony do drugiego wersu trójkąt.
Rymy tego wiersza chyba nie zabijają, zwłaszcza że nie są wyjątkowo wyraziste. Pierwszy to w zasadzie paralelizm - a przy okazji dwuznaczność do dna (dno) albo DNA
Drugi rym jest dopełnieniem portowych syren, o ile za pierwszym razem mogłoby się wydawać, że chodzi o sygnały dźwiękowe, no to w drugim przypadku się pozbywamy tego wrażenia. Kwarantanna oczywiście w odniesieniu do okresu jaki musiał spędzić na wyspie każdy emigrant dostający się do Ameryki.
Paris dwa razy - tak, ale nawet w trzech możliwych znaczeniach - jako Paryż, czyli miasto z którego przybyła opisywana statua wolności, a może jako piękny młodzieniec Parys, ten który wybrał Afrodytę, a może jako Paris Hilton taka sobie nowojorska "pidgeon-ikona" i "egzemplifikacja pieśni..."
Może sprawniej "gazobetonowym cierniem koronowana", ale jednak z "modlitewną" inwersją, a potem jeszcze "bracia i siostry"
Pozdrawiam. Dzięki za przeczytanie i uwagi

Kursywa OK, kwestia zapisu
Do rymów bym jednak tak nie strzelał w imię czystości formy. Pierwsza zmiana jeszcze mi ujdzie, bo tam różnica znaczeniowa będzie niewielka i nie zmieni interpretacji, choć dla mnie to był raczej paralelizm a nie rym - ot spotkały się dwa słowa o dalekim znaczeniu a podobnym brzmieniu.
W drugiej sytuacji straci się znacznie na napięciu. Pierwsze określenie jest realistyczne: syreny portowe, przy każdej przystani jest jakiś tam sygnał dźwiękowy, drugie to omówienie tego samego "przybrzeżne rybopanny od kwarantanny" ale w konwencji surrealistycznej i dopiero tutaj się ujawnia dowcip.
Skoro czytelnicy widzą wieloznaczność Paris to oczywiście można zaryzykować i zlikwidować powtórzenie bo tak jest faktycznie zgrabniej
Pozdrawiam i nanoszę poprawki