Jest rok 2032. Kobieta jest głową, szyją i kończynami rodziny, a mężczyzna tułowiem. Panie wieszają firanki, naprawiają cieknące krany oraz przybijają gwoździe, panowie gotują, znają wszystkie programy pralek automatycznych, odkurzają i zmywają. Współcześni rodzice nie dzielą obowiązków opieki nad dziećmi, może tylko kobiety więcej karmią.
Z powodów budżetowych kobiety idą na emeryturę w wieku czterdziestu lat, a mężczyźni w wieku czterdziestu pięciu. Takie rozwiązanie wynika z faktu, że niegdyś uczelnie były fabrykami bezrobotnych i młodzi ludzie nie chcieli się kształcić, albo zaraz po studiach wyjeżdżali za granicę. Pół Europy się z nas śmiało, że w Polsce mieszkają same nieuki. Nie wszystko jest jednak takie różowe, przeciętna emerytura wynosi pięćset złotych i ludzie dorabiają, żeby przeżyć. Popularną pracą dla emerytów jest samopomoc sąsiedzka. Skupia ona głównie babcie i dziadków. Opiekują się oni wnukami i dziećmi, którymi nie ma kto się zajmować, kiedy ich rodzice są w pracy. Samopomoc sąsiedzka odbywa się w prywatnych mieszkaniach, dlatego nie ma ryzyka plagi zarażeń świnką, ospą, różyczką.
Obecnie, do dziewiątego roku życia, w gestii rodzica jest nauczenie dziecka umiejętności odpowiednich dla jego wieku. Co pół roku do domu przychodzi dwuosobowa komisja, składająca się z psychologa i nauczyciela, którzy oceniają postępy dziecka oraz pracę włożoną w jego edukację. Jeżeli rodzice zaniedbują swoje obowiązki, zostaje wydane rozporządzenie, nakazujące prowadzanie dziecka do ośrodka szkolącego. Nauka w takim ośrodku odbywa się od poniedziałku do piątku, w godzinach od dziewiątej do czternastej. Rodzic musi być punktualny i to z jego pensji jest wypłacane wynagrodzenie pracownikom ośrodka. Mało opiekunów chce, by ich dzieci uczyły się w ośrodku, dlatego albo sami podejmują trud, albo powierzają dzieci samopomocy sąsiedzkiej. Dzieci idą do szkół w wieku dziewięciu lat i do trzynastego roku życia chodzą do gimnazjum, które jest jedyną obowiązkową szkołą. Jak dziecko skończy gimnazjum, może wybrać spośród palety szkół dla siebie właściwą lub iść do pracy. Dzięki temu państwo nie musi zbyt wiele wydawać na edukacje młodego pokolenia. Emeryci, w zamian za opiekę nad dziećmi dostają artykuły spożywcze dla swoich rodzin oraz niską pensję.
Wielkie centra handlowe nie istnieją, po prostu nie były wypłacalne. Państwo przejęło wszystkie ziemie terytorialne, ludzie teoretycznie oddawali je dobrowolnie, ale prawda jest taka, że za posiadanie ziemi są bardzo wysokie podatki i niewielu stać na ich opłacenie. Rolnicy dalej uprawiają swoje pola, ale mogą zostawić dla siebie tylko zbiory na użytek własnej rodziny, resztę muszą oddać państwu. Oszuści są zgniatani przez okrutną biurokrację, więc rolnicy są uczciwi, nawet śmiało można stwierdzić, że nie ma lepszej fuchy niż rolnictwo. Nawet, jeżeli w danym roku plony są słabe, rolnik nie ponosi z tego tytułu konsekwencji. Dużo ludzi przenosi się na wieś, żeby móc godnie żyć. Ci jednak, którzy wolą mieszkać w miastach, hodują na balkonach lub w ogródkach osiedlowych warzywa, na terenach spółdzielni mieszkaniowych rosną również sady, należące do państwa, ale każdy mieszkaniec Polski może z drzew owocowych brać, ile mu się rzewnie podoba, oczywiście, jeżeli ma siłę do rozliczania się z każdego kilograma soczystych jabłek na szarlotkę. Wiadomo, te wszystkie pisma, podania i protokoły zniechęcają do korzystania z dóbr państwowych. Zwierząt na mięso już nikt nie hoduje, ludzie od kilku lat są uświadamiani, że czerwone mięso niezdrowe, a białe karmione hormonami. Zwierzęta są wykorzystywane tylko do celów rekreacyjnych. Jeżeli ktoś chce kupić mąkę lub zniszczą się buty, to są państwowe spółdzielnie. Pracują tam najczęściej mężczyźni, bo to właśnie oni znają się najbardziej na najnowszych trendach oraz mają doskonałe wyczucie gustu i stylu, oprócz tego umieją opowiadać godzinami o smaku marchewki w zależność od natężenia pomarańczowej barwy. Lata doświadczeń wskazują, że nie ma podziału na zawody damskie i męskie. Kobiety, tak samo jak mężczyźni, świetnie leczą duszę i ciało, patrolują oraz gaszą pożary, za to mężczyźni, tak samo jak kobiety, mają niebywałe pokłady cierpliwości, są wrażliwi, kreatywni oraz staranni. Równouprawnienie jak się patrzy.
Żyjemy ekologicznie. Dwa lata temu ceny benzyny wzrosły do tego stopnia, że jeden litr wynosił półtorej pensji Polaka, to przestało się opłacać. Dużo ludzi oddało swoje auta na złomowiska, reszta należy do tej elity, przy której każda kobieta może się zrelaksować. Powstają nowe lasy, a utwardzone drogi nie istnieją, ponieważ ludzie przestawili się na rowery. Oczywiście mamy autostrady, stadiony i wszystko to, co świadczy o narodowym bogactwie, ale obcokrajowców przyciąga do naszego kraju fakt, że mamy ekologiczne chodniki.
To wszystko zasługa prezydenta, który jest dyplomowanym filozofem i największy nacisk kładzie na kulturę. Osobiście prowadzi kursy savoir vivre, w jego orędziach zawarte są rady jak być szczęśliwym oraz organizuje dożynki artystyczne, podczas których złodzieje w ramach resocjalizacji prezentują swoje talenty. Prezydent nigdy nie składał obietnic przedwyborczych, a jego hasło brzmi „Prawda i tylko prawda”,.
To koniec mojego opisu rzeczywistości, może przeczytają to potomni i opiszą swoją rzeczywistość. Wszak w ciągu dwudziestu lat życie może zmienić się diametralnie, kto wie, co będzie za dwadzieścia lat?