Moim zdaniem to miniatura.

No i daje do myślenia takie przetransponowanie starego mitu.
Tylko tytuł bym zmieniła, skoro ta fraza ukazuje się w tekście.

Poza tym trochę do dopracowania:

Masz kolizję czasów.
Płynniejsze byłoby, gdybyś użył w drugim zdaniu również czasu przeszłego typu - "Marzył, by rozłożyć się w ich cieniu..."
Albo połącz te zdania:
- Oj­ci­ec już wi­dział za wielką wodą linię brzegową i drze­wa, pod którymi chciałby rozłożyć się w cie­niu,


A co innego się je w owocach?
- Oj­ci­ec już wi­dział za wielką wodą linię brzegową i drze­wa, pod którymi chciałby rozłożyć się w cie­niu, skosztować ich owoców, a potem napić się wina w greckiej tawernie, w urzędzie okazać dyplom i zacząć racjonalizować...


Można prościej:
- Syn inaczej po­strzegał swoje re­lacje ze świ­a­tem - bo to nie jest tylko jedna relacja


Też można nieco uprościć, unikając powtórzenia "się".
- jak nigdy dotąd czuł wiatr i to, że go unosi, czyniąc kimś, kim więcej nie będzie, bo nie ujrzy już lądu i wody w tak do­sko­nałych pr­opo­r­cja­ch.


Miłego, Grzegorzu.

Bardzo mi się ta miniatura spodobała, ale wydaje mi się, że dla czytelnika, który nie zawsze jest uważny, należałoby jakoś od początku zasygnalizować, że chodzi tu o Dedala i Ikara. Inaczej ten mniej wnikliwy czytelnik nie zgłębi tekstu we wszystkich jego niuansach już od początku i dopiero połapie się w ostatnim zdaniu. Wtedy przeczyta raz jeszcze i wszystko będzie jasne. Może właśnie masz taki ciekawy zamysł, żeby czytano dwukrotnie? A jeśli czytelnik będzie jeszcze leniwy?
Ale piszesz świetnie. Właściwie sama nie wiem, czy trzeba tu coś zmieniać. Ja za pierwszym razem ich lot odebrałam jako snucie marzeń. Może to to samo. Marzenie to też unoszenie się pośród nieba.