Kartofle jednak obrodziły nie najgorzej,

było co na krzyżu dźwigać. Oj bolał! Bolał! Nielicho pół niedzieli.

Le­t­ni­ki wrócili do mi­a­sta, mówiąc, że za rok na kwa­te­ry zjadą,

bo głowa nie boli i jedzenie smaczne.

Co ma być niedo­bre, skoro wszy­st­ko z gnoju wyrosło,
a nie che­mii ja­kowejś.
Bo to na za­gra­ni­cy nic bez niej się nie udaje.

Podobnoż  baby po powrocie z zarobku opowiadały,

że ichnie truskawki wielkie niczym kartofle, ale smaku za czorta.

Twarde, że można gały ponabijać, tak jak ostatnio u Kazika.

Ślubna mu nawaliła, usłyszawszy o swataniu synowi

Białorusinki, co w knajpie na rurze tańcowała.

Na posterunku się tłumaczył,

że tylko chciał poszczupać za wymionka, czy się nada?

Potem klął, że tej kobyle za majtki sto złotych wsadził

i ani synowej, ani grosza.

Chłopy w gospodzie tylko łypali z zazdrości,

że młódkę to sobie chciał wziąć.

Czas bydlętom siana podrzucić, bo słońce nisko,

a stara piec rozpala. Może co zagranicznego nagotuje?

Ot, tak na spróbowanie, co tam jedzą.