Aż ciężko mi ocenić stronę techniczną, bo za bardzo utożsamiam się z podmiotem lirycznym, szczególnie z drugą strofą.
Ale tak literacko to najbardziej przemawia do mnie trzecia - prosto, na temat i z pomysłem. Niby lekko, a o poważnych kwestiach. Zresztą cały wiersz jest w takim odrobinę figlarnym tonie, co mi się podoba.
Puenta, jak dla mnie, trochę zbyt patetyczna i odstająca od reszty, ale to chyba subiektywne odczucie.
Pozdrawiam!

Miesza mi się tu poezja dawna i slang -

czyli groobo, nie?
I Tetmajera nie sposób nie poczuć
Czuć go tu bardzo.
A lubię go i "Mów do mnie jeszcze".


dość celnie ukazałaś tu skrzywioną formę bycia w miłości - wolę dominacji, to nie zagra, to się w życiu nie sprawdzi, bo kochać, to dać wolność tej drugiej osobie, nie czynić z niej ciemnego niewolnika.
I czasem im więcej wolnej ręki dla żony/męża od nas, tym bliżej/ściślej są z nami


nie zgadzam się.
Dobra krytyka czyni cuda.
Uczymy się dzięki niej, rośniemy, pączkujemy.
Pozbywamy się starych błędów.


trochę spłyciłaś, ale zamysł czuję.
Można było to bardziej fikuśnie rozegrać.
Więcej finezji, mniej dosłowności.

Wiersz niezły, ale pewne poprawki mile widziane