Zaczynam coraz bardziej lubić twoje tekściory, Agnes
Od razu wiedziałem, że wacuś to... wacuś!
TEN wacuś.
Nie inny!
A motyw fryzjera - przedni!
Ponoć istnieją fryzjerzy, specjalizujący się we fryzurkach łonowych dla kobiet
Fajne, lekkie, bezpretensjonalne rymy, i prostota, która jest tu ewidentnym atutem.
Jasny przekaz, okraszony humorem trafia w dziesiątkę.
Ale to samo życie - dziś owłosiony wacuś tu już żenada i klimaty starozakonne
Trza iść z duchem czasu, jak w twoim wierszu.
Dla mnie cool!

Jak przekonać faceta (który ucieka od poezji), do przeczytania tekstu z działu "poezja"?
Dać dobry tytuł No bo Wacuś mnie zaciekawił i basta!
Oczywiście nie poczułem się zawiedziony, moja intuicja nie zawiodła. No wiesz, Agnes, takie rzeczy? ))) Uśmiałem się, to bardzo sympatyczna opowieść o Wacusiu i... jego właścicielu?!
A teraz proszę, napisz szczerze, jak na spowiedzi, co zainspirowało Cię do napisania tego dzieła, które kto wie, czy nie stanie się przebojem wśród gimnazjalnej młodzieży?

No OK, rozumiem, nie będę niedyskretny
Tak się zastanawiam, a kiedy napiszesz podobny tekst o ... pani Wacusiowej? Oj, wtedy będziesz mogła liczyć na znakomitą (męską) frekwencję ))