Witam

Zainteresował mnie ten utwór. Choć podobają mi się tylko dwie pierwsze strofy. Bo w strofie trzeciej "martwa cisza wkładów we wspólną sprawę" zupełnie mi się nie podoba, nie lubię takich dziwacznych zbitek. A w strofie czwartej, obok niedopowiedzenia na końcu wiersza, które jest całkiem intrygujące, jest jeszcze inne niedopowiedzenie... Mianowicie: "dystans rosnący [...] wprost proporcjonalnie" - ale do czego wprost proporcjonalnie?

Niemniej jednak, jak już napisałem na początku, wiersz jest interesujący (tzn. mnie zainteresował). Podoba mi się, nie wiem czy świadoma, przewrotność ukryta w pierwszym wersie. Aha... W strofie drugiej słówka "tak" i "nie" jakoś bym wyodrębnił, bez tego czytelnik się nieco gubi.

Pozdrawiam

spróbowałeś/aś miszmszu z tymi poplątanymi wyrażeniami. tak jakby wszystko się łączy i an siebie nachodzi. ciekawie, choć czasem to wcale nie pomaga w zorientowaniu się o co biega...
pierwszą zwrotkę szybciutko przeskoczyłam, a potem schody. bo szukam miejsca dla kropek i przecinków, a czasem nie ptrafię ich odnaleźć..

a pff.!
możliwe. zatem będę nadal czytać i doszukiwać się tego, czego nie dostrzegam..

z wiersza wolnego [białego] można bez problemu zrobić wiersz z uwzględnieniam interpunkcji. i moim zdanim przecinki czy kropki nie zmieniają nic. może tylko pomagają interpretować i po prostu czytać..