Piękny wiersz, Kamyczku Ma w sobie to kamyczkowe coś, jest więc świetny w całości. Najbardziej podoba mi się "rozgrzewanie sylabą, literką" i stonowana nuta optymizmu w poincie. Pozdrawiam serdecznie

Gwiazdo zrodlana,
powiem (nieskromnie), że cieszy mnie Twój komentarz.
Pozdrawiam równie serdecznie.

Miladoro,
a proszę, bierz, na zdrowie.
Przeczytałam Twój komentarz, jak zwykle z uwagą, niektóre podpowiedzi wykorzystałam (z premedytacją) w II wersji stworzonej do Zolinowego wzorca: sSs ssSs sSs sSs

Nie wiem czy sprostałam zadaniu, więc póki co II wersję zostawiam w komentarzu.

Zolu, uśmiechy dla Ciebie.


obudzę cię przekornie zapachem draganka
choć lepsza i o niebo jest zawsze lukrecja
nie waham się zatonąć w zielonych koktajlach
ważniejsze by docierać przed wiosną do serca

na zewnątrz białe grudnie i wieczną zmarzlinę
pozbija w dzikie kłęby nieziemska tęsknota
zmiksuję gruszki z jabłkiem - grejpfruta zatrzymam
na szczęście tak zakleszczę smak lata w owocach

nazrywam młodych pokrzyw i skąpię w ukropie
na deser będzie banan lub figi w plasterkach
bo szkoda by leżały w spiżarni odłogiem

samotne kiedy mogą rozgrzewać literką
sylabą o nasturcje ciut jestem zazdrosna
marzanna z krą niech spływa do morza – wszak wiosna


Serdeczności

Dziękuję, Zolu. Miło mi, jak nie wiem co!

Odbuziakowuję

Miło Cię widzieć, bosski, dzięki piękne.

Również serdecznie.

Wasinko, kurację zaczynałam, kiedy za oknem, mimo wiosny, było biało... tak, tak... Cieszę się, że i Ciebie uśmiechnął.
Dziękuję serdecznie.