egzamin z anatomii wyznaczony na ósmą, więc od siódmej
siedzą przed gabinetem, świadomi swoich ciał jak nigdy
czujący wszystkie uchyłki, napięci niby struny ścięgniste.

nauka wyglądała tak: szkielet, który owijasz mięśniami,
do środka upchnąwszy płuca, nerki, serce, wszystko
zwieńczone zmysłami, przędzą żył i nerwów.

powinno być odwrotnie - człowiek, z którego zdzierasz skórę,
obnażasz z włókien. po kolei wyjmujesz trzewia, zwijasz
kapilary w kłębek. na koniec

odcinasz głowę.