wiesz, że raz jest dobrze, dziesięć razy źle.
tę partię za ciebie rozgrywa kto inny.
setki razy prane płótno już się drze,
jak gardło na wietrze, sparciałe choć w żywym.

do trzech razy sztuka, a za czwartym – kiks.
z tego automatu nie wydusisz grosza.
chwytasz inną wajchę – a tam znowu nic.
limit się wyczerpał, choć jeszcze cię proszą.

jakieś marne resztki, może pośród nich
zagra krew jak kurant z lewej strony piersi,
- niewprawny kalikant zgubił wiatr i rytm,
frazy spadły, puste, pozbawione treści.

a tu głos, przypadek, jak ten raz na sto,
obudzi cię ze snu, w którym tkwisz ograny.
- bolesne to żyćko, ja wiem. no to co?
innego nie dają. niech grają organy.

24.05.2013.