- Zastanawiasz się kim jestem prawda. Nie potrafisz... Wiedzieć. Uważasz może, że jestem zły? Masz racje – jestem najgorszym z ludzi. Nie śmiej się. Pewnie myślisz, że żartuję. To jest właśnie sztuka którą opanowałem do perfekcji. Mówienie złej i przykrej prawdy tak by dało się z niej śmiać. By wydawała się żartem. Najszczersze z kłamstw..  Jestem zły możesz mi wierzyć – ale nie musisz się bać, bo udaję kogoś dobrego. Udaję dobrze, gdybym był aktorem jakiś krytyk napisałby pewnie, że to rola mojego życia. Czasem aż sam się wzruszam tą dobrocią. Tą udawaną i na pokaz przed samym sobą.
Nie rób tego. Myślisz, że moje oczy powiedzą Ci cokolwiek o mnie, że wyczytasz w nich kim jestem. Po prostu słuchaj tego co mówię. To romantyczne kłamstwo z tym zwierciadłem duszy.  Ciekawy kolor prawda. Myślisz, że zniesiesz ich spojrzenie – nie spotkałem jeszcze takiej, która to potrafi. Kiedyś spuścił bym wzrok prawie od razu, ale to było kiedyś… Mam dziwne oczy prawda? Przenikliwe i jest w nich coś ładnego, coś co pozwala na chwilę zapomnieć o… brzydkiej reszcie. Dziś nie ma takiej która wytrzymałaby to spojrzenie. Ty jak widzę też. I to chyba najcenniejsza umiejętność, którą posiadłem przez te dwadzieścia parę lat. Wzrok który zmusza kobietę do spuszczenia głowy. Po co mi to? Nie wiem, sam nie wiem po co. Ważne, że później wszystkie chcą tego co ja. Czego? Głuptasie, jestem mężczyzną – mężczyźni chcą tylko jednego. Nie mają uczuć. Kobietom zresztą też się zdarza, ale potrzebują przy tym zachować przynajmniej pozory przyzwoitości. Z każdej kobiety można zrobić dziwkę. Ktoś tak kiedyś powiedział. To był smutny człowiek, który pisał równie smutne rzeczy. Ale miał racje – we wszystkim co pisał, miał rację i to było najbardziej smutne. Wiesz ja wierzyłem w to wszystko. Ale tej jednej rzeczy długo nie mogłem strawić. Bo to wydawało mi się niemożliwe. Jak to z każdej można zrobić dziwkę? Wtedy gardziłem kobietami wiesz? Gardziłem, ale uważałem w gruncie rzeczy za czyste, niewinne i szlachetne. Właśnie z tego wynikała moja pogarda. Dziś szanuje kobiety, bo wiem, że z każdej można zrobić dziwkę. Tak. W tym też miał rację. Zapomniał tylko dodać, że żeby to zrobić trzeba dać jej pretekst. Chcesz wiedzieć jaki ja mam pretekst?  Opowiadam pewną historię. To historia o szlachetnym, szczerym mężczyźnie, który poznał kobietę. Ale ona zrobiła jakieś drobne głupstwo i on musiał ją zostawić, mimo, że nadal ją kocha. Ona chce wrócić, ale on jej nie pozwala, bo musi minąć dużo czasu, żeby znów był pewien jej uczuć i tego, że ona chce tylko jego. To bardzo ważne żeby w tej historii on jej pragnął, ale nie pozwalał jej wrócić ze względu na swoje zasady. Istotny jest też czas. Nasz bohater jest sam wiele miesięcy, a jest tylko mężczyzną, więc zaczyna się spotykać z innymi kobietami. Początkowo szuka czegoś więcej, ale z czasem widzi, że żadna nie zastąpi mu ukochanej. Dlatego przestaje ranić kobiety i każdej kolejnej mówi wprost, że nie szuka niczego stałego i poważnego, bo czeka. Czeka aż upłynie dostatecznie wiele czasu by znów być z tą która kocha i która też czeka. Na koniec warto też dodać, że jeśli ona przestanie czekać on natychmiast się odkocha. To daje kobiecie pewną złudną nadzieje, że nie będzie kolejną którą ten mężczyzna tylko zaliczy.

Może nawet byłoby dobrze, gdyby faktycznie zapomniał o niej tak łatwo.