Bardzo, bardzo się starałem nadążyć czytając za tytułem i doszukać rozmowy, a tu nic z tego. Może "Monolog do Juli", albo "Monolog Juli", albo jakaś inna wariacja? Czytam dalej... Jest obrazowanie. Jest też metaforyka. W innej zakładce sięgam po inne "? z Julią", żeby się upewnić. Zw.
Napiszę tak. To wersja pisana na brudno i zbyt pośpiesznie oddana do publikacji. Nic nie usprawiedliwia braku spójności sytuacji lirycznej, która zawiązuje się po to, by po chwili zniknąć pod warstwą pośpiesznej narracji z której wynika - nic. Podobnie z metaforyką, której silnik logiczny krztusi się i dławi, co któryś wers. Ogólnie słabo i nie widzę potrzeby rozpisywania wiersza z zaznaczaniem słabych chwil, bo to indywidualny odbiór każdego czytelnika. Jedyne lekarstwo to rzetelne zastanowienie się, czy rzeczywiście ta tzw. rozmowa odbyła się i dać tego wyraz w treści zamiast doklejać ją do napisanego szkicu. To moje zdanie i ode mnie - przeciętne.
Siemka.

Dyduch, dobrze, że się starasz, może kiedyś Ci się uda, próbuj, życzę powodzenia w odczuwaniu, nie każdemu dane jest posiadać emocje i nie każdy ma taką chęć, wystarcza logiczny silnik, tylko skąd paliwo, jeśli nie z głębi? A jeśli już odczuwasz chęć komentowania wiersza, to rób to, jak lubisz - logicznie, wtedy może się autorom na coś przyda. Takie, jak widzę amatorskie próby pisz na brudno i może niekoniecznie publikuj, warto się tej sztuki pouczyć, zanim przyjdzie się w gości tak bez słowa (...) I ta "siemka", wybacz, ale chyba niezbyt elegancie słowo, co oznacza?

Al, kompletnie mnie rozwaliły martwe okna, chodziłam jak ogłuszona, nie zdawałam sobie sprawy, jak bardzo może boleć... W końcu tyle Ich w Rozmowach... Poza tym lato, teraz u mnie wakacje, już za kilka dni. Pozdrawiam serdecznie.

Jeśli mogę, proponuję zapoznać się z regulaminem Portalu Pisarskiego. Życzę więcej wyobraźni, niestety nie umiem pomóc na jej brak i tłumaczyć wiersz. Miłego wieczoru.

Zapewne, zdolność dostrzegania algorytmów w populacji jest zmienna, jak też objawia się z niejednakowym nasileniem.

rozsiadłam się wygodnie i pozwoliłam sobie na poranną kawę z Julią - dobrze jest oderwać się od swojej przestrzeni i wniknąć w inny wymiar poszukać ,,spójnika''- i dopiero to skrzypienie szafy w zestawieniu z nakręcaniem zegara przypomniało mi, że czas na sobotnie porządki Serdeczności z mojej kieszonki