Chciałeś chyba powiedzieć, Ceceronku - na lekko przerobioną melodię Jerzego Satanowskiego.

Ale podoba mi się Twój walc - ma klimat i to coś, co potrafi targnąć duszą.
Nie wiem, jak dalece wpasowuje się tekst do tej "lekko przerobionej" melodii, więc nie będę się czepiać metrum, choć przyznam, że trochę poprawek rytmu by się przydało.

A przy okazji:

- londyńskich -


- nad światem -


Zapachniało Grechutą.

Chętnie bym usłyszała tego walca. Nie masz nagrania?

Miłego

Ceceronie,

Londyńskich popraw, bo to po prostu błąd ortograficzny i nie ma to-tamto

Nie ma powodu, by się spierać, bo argument, jaki podajesz, dotyczy co najwyżej problemu z pisownią przymiotników, urobionych od nazwisk.
Najprostszą radą, jakiej mogę udzielić, jest umiejętność rozróżniania:

Mickiewiczowy ( czyj?)
mickiewiczowski ( jaki? - w stylu Mickiewicza)

łatwo zapamiętać

londyńska mgła nie jest nazwą własną instytucji, jak np. Londyńskie Towarzystwo Etnologiczne, więc należy zastosować tu małą literę.

Poza tym myślę, że gdybyś zapisał krótszymi wersami cody wiersza (bo to przecie pieśń), rytm walca wyszedłby jak na dłoni:



i analogicznie - 2. i 3. strofkę.

A poza tym - wiersz mi się podoba. Ładnie się zainspirowałeś istniejącym już utworem.

Nie mam pojęcia, jak daleko odchodzisz od oryginalnego walca, czytam ten wiersz, jako niezależny, autonomiczny wiersz.

Pozdrawiam,

z.

Ceceronie,

łomatko!

Nie ma potrzeby, by do byka dorabiać ideologię: Należy edytować tekst (ołówek z prawej strony dolnego rogu) i nanieść poprawki, bo po mnie przyjdzie ktoś i znów napisze, że masz byka w słowie londyńska.

No cóż: uczą nas od przedszkola, a to i owo wypada z czasem z głowy. Tak bywa.

A sadzisz nowe po drodze, więc nam ich nie braknie

licentia poetica i tylko tak!

Pozdrawiam,

z.


Ubawiłam się zolskim. W tej sytuacji to i kopernickie.