Al, moim skromnym zdaniem niefachowca ta inwersja niepotrzebna absolutnie.
A może:"A jednak o zawrót głowy gotowe przyprawić", lub "A jednak gotowe przyprawić o zawrót głowy".
Takie moje małe "ale".


A może tak:"Choć wokół tak wiele cudów czaruje"
To jeno mikowe rozważania na kanwie tych wersów.

Kocham w poezji jej prostotę, a u Ciebie jest ona wielką zaletą
Wiersz prosty i czytelny jak podanie dłoni, jak powiedzenie: "Kocham Cię"...
Do mnie takie miłosne klimaty bardzo gadają, oj bardzo.
I klimacik taki letni, tylko Beach Boysów tam brak no i gorrrrącej plaży.

Dla mnie świetne, bo bardzo ludzkie, naturalne, niewysilone w dobrym tego słowa znaczeniu, jak podsłuchana przypadkiem rozmowa zakochanych.
Wiersz nie musi (dla mnie) posiadać jakichś karkołomnych metafor i pokrętnych zbitek słownych, by mi zapadł w serducho.
A twój w swej bezpretensjonalności jest wprost uroczy

A ja zapytam po starej znajomości, Szamanko, czy te rymy - lody/głowy/wody - są potrzebne?
Nie lepiej byłoby przejść na konwencję całkowicie wolnego wiersza?
Przy okazji zauważ, że Mike zamienił Ci jedną inwersję na drugą.
Myślę, że wiersz do przemyślenia jeszcze, bo chociaż brzmi w nim nutka liryki, to jednak nie zdołałaś jej wydobyć w całej pełni, jakby jednocześnie czegoś za dużo, a czegoś za mało w nim było. Za dużo stwierdzeń, za mało do odkrycia?... I jakby niewiele z tego miało wyniknąć.
Zajrzyj w siebie głębiej i poszukaj tego, co Cię zainspirowało, a potem oszlifuj, żeby ten kamyczek zabłysnął.
Wiem, wiem, jestem wredna u już. ))

Buziaki