Niezupełnie Czerwony Kapturek - al-szamanka
Kategoria Konkursowa » Tydzień miniatury » Niezupełnie Czerwony Kapturek
- Jestem Czerwony Kapturek i zbieram datki na ochronę innych wilków -
powiedział Czerwony Kapturek, spoglądając na mnie wyczekująco sprytnymi oczkami. -
Da pan co?
W pierwszej chwili nie wiedziałem, co odpowiedzieć. Za nią stał wielki, szary
wilk, kręcił zawzięcie wyleniałym ogonem i rzeczywiście spoglądał na mnie
wilkiem. Zrobiło mi się nieswojo. Jeszcze nigdy nie rozmawiałem z Czerwonym
Kapturkiem, ani też nie stałem twarzą w pysk z wilkiem. Poklepałem się po udzie,
chcąc pokazać, że nic nie mam i jestem tylko podrzędnym obywatelem czekającym na
wypłatę, na nieszczęście w kieszeni coś zabrzęczało. Wilk nastawił szybko uszy,
a wilgotny nos przysunął się niebezpiecznie blisko do mojej nogi.
- Dobry piesek - powiedziałem bez przekonania i chyba miałem durnowaty wyraz
twarzy, gdyż Czerwony Kapturek uśmiechnął się bezczelnie i nachalnym ruchem
wyciągnął w moim kierunku skarpetę.
Była pocerowana i nie pierwszej świeżości, ale wyraźnie coś już w niej było.
Udając zainteresowanie, dotknąłem ją szybko wskazującym palcem.
- No i jak wam leci, dużo nazbierałaś?
- Eeeeeee, leci, ale bez niego nie poradziłabym sobie. Nad nim wszyscy się litują.
Nie wiem jak to się stało, ale w tym samym momencie wilk wcisnął się między mnie
a drzwi, tarasując drogę ewentualnej ucieczki. Mimowolnie zadrżałem, widząc jakiś
krwisty strzep zwisający z jego lewego, pokrytego żółtą patyną kła. Ale
Czerwony Kapturek był spostrzegawczy. Potrząsnął niecierpliwie skarpetą.
- Nie potrzebuje pan się bać. Kiedyś był agresywny i zjadał każdą babcię, jaką
napotkał... ale moja była ostatnia - dodała groźnie. - Połamał sobie na niej
zęby. Teraz tylko szarpać pazurami potrafi, ale i to nie zawsze.
Zerknąłem na krwawy strzęp, długie, ostre i upaprane błotem pazury, na
wlepiony we mnie głodny wzrok i jakoś nie byłem przekonany o potulności tego
stworzenia.
- A dlaczego mówisz - inne wilki? - zapytałem z głupia frant.
Czerwony Kapturek wyraźnie się zdenerwował.
- No chyba nie myśli pan, że będę zbierała pieniądze na wilki polityczne? One i
tak biorą wszystko, na co mają ochotę, a tata mówi, że jak im się nie uda w
najbliższym czasie nałożyć kagańców, to wszystko rozszarpią.
Wybuchnąłem śmiechem, a wilk natychmiast zamienił się w łagodnego psa i
zaczął mi wtórować radosnym skowytem. Śmiałem się wsypując w skarpetę całą
zawartość mojej kieszeni i śmiałem się widząc, jak Czerwony Kapturek, z
porozumiewawczym spojrzeniem wyciąga spomiędzy kłów strzępy czerwonej wełny.
Poleć
Pobierz
RSS
- Poleć ten artykuł znajomemu
- Znajomy został poinformowany
al-szamanka · dnia 18.09.2013 08:18 · Czytań: 1066 · Średnia ocena: 4,5 · Komentarzy: 27
Inne artykuły tego autora:
Komentarze
Sielski obrazek ze zbiórki darów nam dziś fundujesz, al-szamanko. Jednak ta Czerwony Kapturek to dziewczę nieco wyzbyte litości w swojem sercu, szantażujące Bogu ducha winnych przechodniów wilkiem. Co z tego, że niby nieco wyleniałym, skoro i tak wiadomo, po co się go zabiera na akcję.
Wielu hosztaplerów czyha na łatwe pieniążki. Będąc w młodzieńctwie swoim, zostałem raz poproszony o pożyczenie 5 złotych przez grupę dużych mężczyzn. Umówiłem się z nimi, że oddadzą mutro, ale wcale tam nie poszedłem. No, bo to miała być pożyczka, nie.
Albo historia z Częstochowy, owego arcyświętego miasta, którego budynki walą się i popadają w ruinę. Oto wiele, wiele lat temu żebrała tam pewna staruszka i ludzie, poruszeni jej lichością, dawali pieniądze. A jak już robilo się ciemno, po staruszkę przyjeżdżał długą limuzyną jej syn, ubierający się na sportowo w dres Adidasa i złote, grube łańcuchy na szyi.
Zbiórki poeniędzy są więc iluzoryczne.
U nas w,robocie organizujemy sobie co pewien czas Wielką Gonitwę Kapslową, która - jak sama nazwa mówi - polega na psyrykaniu kapsli do przodu. Wygrywa ten, kto do mety dotrze pierwszy. Lecz impreza ta ma też podłoże charytatywne.
Wynalazłem organizację o światowym zasięgu, która w jednym z projektów zbierała na kozę dla biednej rodziny gdzieś w Afryce. Udało nam się podczas gonitwy uzbierać te 70 dolarów, od których było uzależnione szczęście i lepszy byt jednej rodziny ( koza zeżre wszystko a na dodatek da mleka, co jest w biednych krajach nieocenione).
Wpłaciliśmy pieniądze na konto tego projektu i... No właśnie. Forsa dotarła, bo nie było zwrotu, ale owa organizacja nie napisała ani słowa podziękowania. A tak nie powinno być, bo co se darczyńca pomyśli? Pozostało tylko wierzyć, iż rzeczywiście wpłacona kwota poszła na zakup kozy...
Więc u Ciebie mamy na dodatek przymus siłowy. Oraz zjadliwą onserwację polityczną w tle.
Polityka! Straszna plaga naszych czasów. Ale jest pocieszenie i przekleństwo zarazem. Ktokolwiek by nie wygrał koleknych wyborów to i tak Unia trzyma nas za jaja i nasz piękny kraj będzie musiał dalej iść drogą, wytyczoną przez technokratów. Czy lewica, czy prawica, czy jeszcze inne centrum - mogą pokrzyczeć,omachać szabelkami i spolaryzować społeczeństwo np. Wysocegrzesznym tematem aborcji - ele suma sumarum nic tak naprawdę się nie zmieni. Bo rządzi nami Unia.
O i tyle reminescencji w sprawie charytatywnej napisała Dobra Cobra pozdrawiamąc autorkę.
Wielu hosztaplerów czyha na łatwe pieniążki. Będąc w młodzieńctwie swoim, zostałem raz poproszony o pożyczenie 5 złotych przez grupę dużych mężczyzn. Umówiłem się z nimi, że oddadzą mutro, ale wcale tam nie poszedłem. No, bo to miała być pożyczka, nie.
Albo historia z Częstochowy, owego arcyświętego miasta, którego budynki walą się i popadają w ruinę. Oto wiele, wiele lat temu żebrała tam pewna staruszka i ludzie, poruszeni jej lichością, dawali pieniądze. A jak już robilo się ciemno, po staruszkę przyjeżdżał długą limuzyną jej syn, ubierający się na sportowo w dres Adidasa i złote, grube łańcuchy na szyi.
Zbiórki poeniędzy są więc iluzoryczne.
U nas w,robocie organizujemy sobie co pewien czas Wielką Gonitwę Kapslową, która - jak sama nazwa mówi - polega na psyrykaniu kapsli do przodu. Wygrywa ten, kto do mety dotrze pierwszy. Lecz impreza ta ma też podłoże charytatywne.
Wynalazłem organizację o światowym zasięgu, która w jednym z projektów zbierała na kozę dla biednej rodziny gdzieś w Afryce. Udało nam się podczas gonitwy uzbierać te 70 dolarów, od których było uzależnione szczęście i lepszy byt jednej rodziny ( koza zeżre wszystko a na dodatek da mleka, co jest w biednych krajach nieocenione).
Wpłaciliśmy pieniądze na konto tego projektu i... No właśnie. Forsa dotarła, bo nie było zwrotu, ale owa organizacja nie napisała ani słowa podziękowania. A tak nie powinno być, bo co se darczyńca pomyśli? Pozostało tylko wierzyć, iż rzeczywiście wpłacona kwota poszła na zakup kozy...
Więc u Ciebie mamy na dodatek przymus siłowy. Oraz zjadliwą onserwację polityczną w tle.
Polityka! Straszna plaga naszych czasów. Ale jest pocieszenie i przekleństwo zarazem. Ktokolwiek by nie wygrał koleknych wyborów to i tak Unia trzyma nas za jaja i nasz piękny kraj będzie musiał dalej iść drogą, wytyczoną przez technokratów. Czy lewica, czy prawica, czy jeszcze inne centrum - mogą pokrzyczeć,omachać szabelkami i spolaryzować społeczeństwo np. Wysocegrzesznym tematem aborcji - ele suma sumarum nic tak naprawdę się nie zmieni. Bo rządzi nami Unia.
O i tyle reminescencji w sprawie charytatywnej napisała Dobra Cobra pozdrawiamąc autorkę.
Cytat:
W pierwszej chwili nie wiedziałem(,) co odpowiedzieć.
Cytat:
Poklepałem się po udzie(,)chcąc pokazać, że nic nie mam
Cytat:
Mimowolnie zadrżałem(,) widząc jakiś krwisty strzep zwisający z jego lewego, pokrytego żółtą patyną kła.
Nie odkryję Ameryki mówiąc, że znów mi się podobało
Lubię twoje bajki, lekkość, z jaką są tworzone, ten inny, magiczny wymiar, w jaki mnie za każdym razem przenosisz, i ciągle mam niedosyt, bowiem wyjątkowo odpowiada mi klimat twoich opowieści ze względu na pierwiastek Dobra, jaki zawsze się tu pojawia, a to działa na mnie jak magnes.
Z tym wspieraniem nie jest tak do końca źle w pięknym kraju na Wisłą
Na przykład, obecnie na moim osiedlu prowadzona jest potężna zbiórka makulatury na budowę studni w Sudanie (chcę wierzyć, że to prawda), ludziska dobrej woli zapełnili gigantyczny kontener w niecały tydzień, a więc nie zawsze człek człekowi... wilkiem
Sporo dobra jest wśród nas, trza jeno iskry zapalającej, a pokłady pozytywnych odruchów wnet oglądają światło dzienne
Sam wspieram finansowo od lat Stowarzyszenie Artystów Malujących Ustami i Stopami.
Z pozoru bardzo nieszczęśliwi ludzie, ale mający ogrom siły wewnętrznej, by nie dawać się życiu.
Podziwiam ich i chylę czoła.
Tradycyjnie, Al, najwyższa nota od mika
Porwała mnie ta czerwień, a wełna na koniec po prostu powaliła.
Świetna wariacja na baśniowy temat, narracja bardzo stylowa.
Uśmiecham się do wilka i pozdrawiam ciepło!
Świetna wariacja na baśniowy temat, narracja bardzo stylowa.
Uśmiecham się do wilka i pozdrawiam ciepło!
Super! Podoba mi się, że narracja wybiega do przodu; pokazuje, co działo się po słynnym "i żyli długo i szczęśliwie". Jest wiele wariacji na temat znanych baśni, ale pierwszy raz czytam utwór tego typu. Kilka bardzo zabawnych momentów czynią tekst dynamicznym, sprawiają, że czyta się bardzo płynnie i szybko. Fragment o "ostatniej babci", którą zjadł wilk rozbawił mnie niemal do łez (dziwne poczucie humoru, wiem). Podobnie ten o nieświeżej skarpecie. Szczególnie utkwił mi w pamięci, bo podobny motyw był między innymi u Nabokova (nie wiem, czy Autorka zdaje sobie z tego sprawę?). Krótko mówiąc - dowcipna, błyskotliwa miniatura. Nie ma się do czego przyczepić, znalazłam kilka drobiazgów do ewentualnego przemyślenia.
Pozdrawiam uśmiechnięta,
Anima
Krótko mówiąc - dowcipna, błyskotliwa miniatura. Nie ma się do czego przyczepić, znalazłam kilka drobiazgów do ewentualnego przemyślenia.Cytat:
Poklepałem się po udziechcąc pokazać, że nic nie mam i jestem tylko podrzędnym obywatelem czekającym nawypłatę(.) Na nieszczęście w kieszeni coś zabrzęczało.
- po prostu rozbiłabym to długie zdanie na dwa. Czytałoby się płynniej.Cytat:
One i tak biorą wszystko(,) na co mają ochotę
- nie podoba mi się to słowo, na miejscu Autorki zastąpiłabym je jakimś synonimem albo w ogóle zmieniła (może na robią?). I dodała przecinek.Pozdrawiam uśmiechnięta,
Anima
Niezupełnie Czerwony Kapturek i emerytowany wilk
I inne wilki...
Bardzo dobre wykonanie, zresztą jak zwykle i temat hmm... na czasie.
Tata, rzecz jasna ma rację.
Podoba się bardzo
I inne wilki...
Bardzo dobre wykonanie, zresztą jak zwykle i temat hmm... na czasie.
Tata, rzecz jasna ma rację.
Podoba się bardzo
Zabawa bajkową konwencją udana, ale wiem, że Twoje maksimum dostępne tu nielicznym z prozy, to coś o wiele więcej, dlatego czuję leciutki niedosyt.
P.S. Wyjustuj do jasnej ciasnej.
P.S. Wyjustuj do jasnej ciasnej.
Musze powiedzieć, że po pierwszym czytaniu mi się nie podobało, ale przyznam, że się nie skupiłam akurat. Przeczytałam drugi raz i zmieniłam zdanie W wielu miejscach puszczasz oczko do czytelnika, figlarne i niewymuszone. Język ładny, dobrze się czyta, aczkolwiek brak wyjustowania trochę przeszkadzał i chyba nie wiem... taki lekki niedosyt czuję. Wolałabym jakoś tak kapkę więcej może, bardziej tak z powerem, ale pewnie wybrzydzam
Pozdrawiam
W wielu miejscach puszczasz oczko do czytelnika, figlarne i niewymuszone. Język ładny, dobrze się czyta, aczkolwiek brak wyjustowania trochę przeszkadzał i chyba nie wiem... taki lekki niedosyt czuję. Wolałabym jakoś tak kapkę więcej może, bardziej tak z powerem, ale pewnie wybrzydzam Pozdrawiam
Zastanawiałam się nad tymi "innymi wilkami", ale dobrze to wykorzystałaś, Szamanko.
Przyznaję, że nie oczekiwałam takiej pointy, więc pozytywnie mnie zaskoczyła.
Miło się czytało. Z uśmiechem.
A tu parę uwag:
"Da pan co?" - "co" można opuścić, żeby nie było powtórzenia - Da pan?
No i trochę dużo tych wilków i spoglądania.
Można zmienić na - "za nią stał wielki szary basior (...) i rzeczywiście patrzył na mnie wilkiem. (Bez przecinka po "wielki".
I może - Jeszcze nigdy nie rozmawiałem z Czerwonym Kapturkiem ani też nie stałem twarzą w pysk z jej towarzyszem?
... ale wyraźnie coś już mieściła?
Można dać - Wybuchnąłem śmiechem, a wilk natychmiast zmienił się w łagodnego psa i zawtórował mi, radośnie skowycząc. - wtedy nie nakłada się "śmiechem/skowytem".
Dalej - Śmiałem się, wsypując w skarpetę całą zawartość kieszeni, i śmiałem się widząc, jak Czerwony Kapturek z porozumiewawczym spojrzeniem wyciąga spomiędzy kłów strzępy czerwonej wełny. - "mojej" zbędne. I zauważ przecinki. Dałabym też "wyciąga".
Co do wyjustowania, to faktycznie mogłoby być, ale sama nie opanowałam do końca sposób dodawania prozy, więc nie potrafię poradzić, jak to zmienić.
Chyba trzeba kliknąć przy włączonym edytorze tekstu odpowiedni znaczek na listwie - wyrównaj w obie strony, czy jak to się nazywa.
Miłego
Przyznaję, że nie oczekiwałam takiej pointy, więc pozytywnie mnie zaskoczyła.
Miło się czytało. Z uśmiechem.
A tu parę uwag:
Cytat:
- Jestem Czerwony Kapturek i zbieram datki na ochronę innych wilków -
powiedział Czerwony Kapturek, spoglądając na mnie wyczekująco sprytnymi oczkami. -
Da pan co?
W pierwszej chwili nie wiedziałem(,) co odpowiedzieć. Za nią stał wielki, szary
wilk, kręcił zawzięcie wyleniałym ogonem i rzeczywiście spoglądał na mnie
wilkiem.
powiedział Czerwony Kapturek, spoglądając na mnie wyczekująco sprytnymi oczkami. -
Da pan co?
W pierwszej chwili nie wiedziałem(,) co odpowiedzieć. Za nią stał wielki, szary
wilk, kręcił zawzięcie wyleniałym ogonem i rzeczywiście spoglądał na mnie
wilkiem.
Cytat:
Zrobiło mi się nieswojo. Jeszcze nigdy nie rozmawiałem z Czerwonym
Kapturkiem, ani też nie stałem twarzą w pysk z wilkiem.
Kapturkiem, ani też nie stałem twarzą w pysk z wilkiem.
"Da pan co?" - "co" można opuścić, żeby nie było powtórzenia - Da pan?
No i trochę dużo tych wilków i spoglądania.
Można zmienić na - "za nią stał wielki szary basior (...) i rzeczywiście patrzył na mnie wilkiem. (Bez przecinka po "wielki"
.I może - Jeszcze nigdy nie rozmawiałem z Czerwonym Kapturkiem ani też nie stałem twarzą w pysk z jej towarzyszem?
Cytat:
Poklepałem się po udzie(,) chcąc pokazać,
Cytat:
Była pocerowana i nie pierwszej świeżości, ale wyraźnie coś już w niej było.
... ale wyraźnie coś już mieściła?
Cytat:
Mimowolnie zadrżałem(,) widząc jakiś
Cytat:
zjadał każdą babcię(,) jaką napotkał...
Cytat:
biorą wszystko(,) na co mają ochotę,
Cytat:
Roześmiałem się gwałtownie, a wilk natychmiast zamienił się w łagodnego psa i zaczął mi wtórować radosnym skowytem. Śmiałem się wsypując w skarpetę całą
zawartość mojej kieszeni i śmiałem się widząc, jak Czerwony Kapturek, z
porozumiewawczym spojrzeniem wyciągnął spomiędzy kłów strzępy czerwonej wełny.
zawartość mojej kieszeni i śmiałem się widząc, jak Czerwony Kapturek, z
porozumiewawczym spojrzeniem wyciągnął spomiędzy kłów strzępy czerwonej wełny.
Można dać - Wybuchnąłem śmiechem, a wilk natychmiast zmienił się w łagodnego psa i zawtórował mi, radośnie skowycząc. - wtedy nie nakłada się "śmiechem/skowytem".
Dalej - Śmiałem się, wsypując w skarpetę całą zawartość kieszeni, i śmiałem się widząc, jak Czerwony Kapturek z porozumiewawczym spojrzeniem wyciąga spomiędzy kłów strzępy czerwonej wełny. - "mojej" zbędne. I zauważ przecinki. Dałabym też "wyciąga".
Co do wyjustowania, to faktycznie mogłoby być, ale sama nie opanowałam do końca sposób dodawania prozy, więc nie potrafię poradzić, jak to zmienić.
Chyba trzeba kliknąć przy włączonym edytorze tekstu odpowiedni znaczek na listwie - wyrównaj w obie strony, czy jak to się nazywa.
Miłego
całkiem było przyjemnie prawie do samego końca aż tu wpadły wilki polityczne do obrazka i jakoś mi to wszystko tąpnęło... polityczne nawiązania jakoś mi słabo brzmią w literaturze...
a jak już polityką zapachniało to się ta czerwień kapturkowa skojarzyła lewacko i to też mi nie zagrało zbytnio... jak to jedno skojarzenie może wywołać lawinę kolejnych...
a jak już polityką zapachniało to się ta czerwień kapturkowa skojarzyła lewacko i to też mi nie zagrało zbytnio... jak to jedno skojarzenie może wywołać lawinę kolejnych...
Urzekły mnie te trzy słowa: wyczekująco sprytnymi oczkami
Cytat:
W pierwszej chwili nie wiedziałem(,) co odpowiedzieć.
Cytat:
nie rozmawiałem z Czerwonym Kapturkiem, ani też nie
bez przecinka
Cytat:
Poklepałem się po udzie(,) chcąc pokazać, że nic nie mam i jestem tylko podrzędnym obywatelem(,) czekającym na
Cytat:
Nie wiem(,) jak to się stało, ale
Cytat:
Mimowolnie zadrżałem(,) widząc jakiś
Cytat:
zjadał każdą babcię(,) jaką
napotkał...
napotkał...
Cytat:
biorą wszystko(,) na co mają ochotę,
Cytat:
Roześmiałem się gwałtownie, a wilk natychmiast zamienił się w łagodnego psa i
zaczął mi wtórować radosnym skowytem. Śmiałem się(,) wsypując w skarpetę całą
zawartość mojej kieszeni i śmiałem się(,) widząc,
zaczął mi wtórować radosnym skowytem. Śmiałem się(,) wsypując w skarpetę całą
zawartość mojej kieszeni i śmiałem się(,) widząc,
– przesadziłaś z się…
No tak, jak człowiek nie da na zwierzęta, bo jest za mało wrażliwy, to na pewno da na założenie kagańców politykom, bo ich należy unieszkodliwić jak najszybciej. A wszystko jest zmyślą symulacją, grą, która ma doprowadzić do celu. Bardzo zmyślnie upleciona miniaturka.
Pozdrawiam.
Nowa, interesująca odsłona bajki o Czerwonym K. Nie urzekła mnie najbardziej ze wszystkich, chociaż czyta sie dobrze i ma swój urok. Podejrzewam, że trochę wydłużona i rozbudowana byłaby jeszcze lepsza, z wątku wilków politycznych można więcej wycisnąć. Tu zmieściła się esencja i trochę mam niedosyt, bo potencjał jest większy.
Bardzo, bardzo ładnie u Ciebie al-szamanko. I pomysł i wykonanie. Interesująca wersja Czerwonego Kapturka
A mnie nieco wtórność postaci i jazda po stereotypach nie spodobały się. Mało toto oryginalne niestety, choć napisane - jak to u Ciebie - bardzo przyzwoicie.
Uśmiechnąć się można bez wątpienia, bo lekko piszesz i z przystępnym, zręcznym humorem. Ale myślę, że dałoby się z tego więcej wyciągnąć. Korzystanie z postaci, które mają już swoją historię i nie są przez to oryginalnym wymysłem Autora nowego scenariusza, nie jest proste. Ważne jest, by dodać jak najwięcej siebie i, bazując na tym, co każdy wie, otworzyć nowe, własne furtki. Bo po to wyciąga się staruszków literackich, by - mając bazę i konkretne skojarzenia czytelników, doprowadzić do skręty, odświeżyć, przewietrzyć, wtykając swoje wizje. I Tobie się udało, chociaż - jak pisałam - mogłoby być jeszcze więcej. Chociażby z ową polityką, która wyskakuje jak klaunik z pudełka. Pojawia się nagle i równie nagle - i szybko niezmiernie - znika. Czytając, zatrzymałam się tutaj i zrobiłam wielkie oczy (pewnie to dobrze, element zaskoczenia zawsze w cenie) - babciu, a dlaczego masz takie wielkie oczy? Ha A zrobiłam, bo takie to ni z gruszki, ni z pietruszki trochę. Ale gdyby pociągnąć, to kto wie.
Uff, nagadałam się, ale w ogólnym wydźwięku końcowym przyznaję, że pouśmiechałam się i odprężyłam. A przecież po to tekst napisałaś (pomijając naukę zeń płynącą).
Nie będę przyssawać się do potknięć, bo jeszcze nie miałaś czasu poprawić tego, co powyżej już wypunktowano, w swoim zabieganiu ostatnimi czasy.
Pozdrawiam wrześniowo.
A zrobiłam, bo takie to ni z gruszki, ni z pietruszki trochę. Ale gdyby pociągnąć, to kto wie. Uff, nagadałam się, ale w ogólnym wydźwięku końcowym przyznaję, że pouśmiechałam się i odprężyłam. A przecież po to tekst napisałaś (pomijając naukę zeń płynącą).
Nie będę przyssawać się do potknięć, bo jeszcze nie miałaś czasu poprawić tego, co powyżej już wypunktowano, w swoim zabieganiu ostatnimi czasy.
Pozdrawiam wrześniowo.
Szamanko,
jedyną moja techniczną uwagą jest dziwny rozstrzał, tzn brak wyjustowania. Do powyższych uwag, widzę, jeszcze nie miałaś okazji zajrzeć, a moje w większości się z nimi pokrywają.
Twoja miniaturka wydaje się nieco nijaka, brakuje jej ikry. Nawet z tego pomysłu, przez bardziej rozbudowane dialogi, dałoby się uzyskać coś bardziej interesującego.
Aha, a polityka... Dobrze, że znika...
jedyną moja techniczną uwagą jest dziwny rozstrzał, tzn brak wyjustowania. Do powyższych uwag, widzę, jeszcze nie miałaś okazji zajrzeć, a moje w większości się z nimi pokrywają.
Twoja miniaturka wydaje się nieco nijaka, brakuje jej ikry. Nawet z tego pomysłu, przez bardziej rozbudowane dialogi, dałoby się uzyskać coś bardziej interesującego.
Aha, a polityka... Dobrze, że znika...
Trochę w rozkroku stoję i nie wiem, na którą stronę się gibnę. Z jednej wieje mi w plecy zgrany motyw w dwudziestej czwartej odsłonie, ale z drugiej pion trzyma sposób malowania obrazka. Z rynny kapie mi politycznymi walkami, ale miękko wsiąka w nieświeżą skarpetę. I dobrze i nie, sama nie wiem czego chcę. Niezupełnie zdecydowana zbliżam się do „tak” za sprawą humoru, który przeplata się dosyć symetrycznie.
Moją miniaturę zostawiłam na koniec, chciałam najpierw skomentować pozostałe.
Bardzo wszystkim dziękuję za miłe słowa i pomocne komenty Postaram się wziąć pod uwagę Wasze propozycje poprawek. Co do justowania nic nie obiecuję. Miałam już kłopoty, gdy zamieszczałam tekst w poczekalni - poprawiałam i poprawiałam... wychodziła sieczka 
Pozdrawiam
Bardzo wszystkim dziękuję za miłe słowa i pomocne komenty
Postaram się wziąć pod uwagę Wasze propozycje poprawek. Co do justowania nic nie obiecuję. Miałam już kłopoty, gdy zamieszczałam tekst w poczekalni - poprawiałam i poprawiałam... wychodziła sieczka Pozdrawiam
al-szamanka napisał/a:
Miałam już kłopoty, gdy zamieszczałam tekst w poczekalni - poprawiałam i poprawiałam... wychodziła sieczka
Mnie też wychodziła na początku.
Najlepiej poprawić na domowej kopii, potem skasować tekst i wkleić go na nowo przy włączonym edytorze wizualnym. Wyjustowanie uzyskasz, klikając na "wyrównaj do prawej i lewej" na górnej listwie.
Zbyt duże entery można skasować, dając backspace, a potem shift+enter.
Miłego, Al.
No to jestem w kropce, Miladoro. Kliknęłam jak poradziłaś i jest po staremu
al-szamanka napisał/a:
Kliknęłam jak poradziłaś i jest po staremu
Wkleiłaś na pewno przy włączonym edytorze wizualnym tekstu?
I zaczerniłaś tekst Ctrl+A przed kliknięciem na wyjustowanie?
Jestem co prawda straszliwa noga komputerowa i założę się, że wszystko robię źle, ale raczej zrobiłam tak jak podajesz. Powtórzyłam to znowu... bez zmian
No rzeczywiście nie jest to zupełnie czerwony kapturek
A z tymi wilkami politycznymi to nic, tylko przyklasnąć kapturkowi. Zabawna historia i tyle. Jakoś nie mam w tej kwestii więcej do powiedzenia. Stylistycznie wszystko jak zwykle solidnie i dobrze się czyta, a sama treść jest ok.
Pozdrawiam
A z tymi wilkami politycznymi to nic, tylko przyklasnąć kapturkowi. Zabawna historia i tyle. Jakoś nie mam w tej kwestii więcej do powiedzenia. Stylistycznie wszystko jak zwykle solidnie i dobrze się czyta, a sama treść jest ok.
Pozdrawiam
Bo zupełnie czerwony jest w oryginale
I chodziło tylko i wyłącznie o to, by tekst był chociaż trochę zabawny. Cieszę się, że tak to odebrałeś.
Pozdrawiam
I chodziło tylko i wyłącznie o to, by tekst był chociaż trochę zabawny. Cieszę się, że tak to odebrałeś.
Pozdrawiam
Świetny pomysł i przednia zabawa przy czytaniu. Wilk jest the best
Pozdrawiam
Pozdrawiam
Taaaak, takie wilki to i ja lubię
Dziękuję.
Dziękuję.
Ostatnio dodane recenzje
- Czy guguły mogą być smaczne?
- Samotność Boga – Antoni Grycuk
- „Zabójca w bezpiece”, czyli proza niedoceniona
- Poetycka opowieść o wojnie w Donbasie - recenzja książki S. Żadana "Internat"
- Recenzja książki portalowej koleżanki
- Kazimierz Junosza „Buntownik” - recenzja książki
- Kompot. Trudny powrót do życia - recenzja książki
- Jezioro
- Król
- Pokora
- Sen o stołku
- Kuzynka
- Co to za mundury?
- Marionetki (fragment)
- Saudade - fragment
- Prostytucja w PRL cz. 5
- Na nieznanym globie 20 lat później. cz.2
- Problemy byłego więźnia cz. 4
- Bajka o królu Srulu
- Żydek
- Dykciarze i inni, cz.3/3
- Dykciarze i inni, cz.2/3
- Dykciarze i inni, cz.1/3
- Nieporadnik przed wypłynięciem na szerokie wody pisarstwa
- Na nieznanym globie 20 lat później. cz.1
- FILIPEK CONTRA FILIP. HISTORIA MAŁO ROMANTYCZNA
- COME BACK
- Tęsknota za łzami
- Przedwieczorny seans
- Benek
- Urodziny
- Korzenie
- Młynarz i król
- Odrażający drab
- Jarek wpada w kłopoty, cz. 3
Proza: Dolna Półka
- Mężczyzna z uschniętą różą
- Egzaminator 07
- Domorosły detektyw.
- Wszyscy jesteśmy różami
- Winowanie
- Egzaminator 06
- Sto donośnych słów
- Golda. Rozdział 2 Siedem razy TAK
- Żywoty świętych 2
- O wieczności
- O ludziach
- O nienawiści
- Golda. Rozdział 1. Mgła nad Miastem.
- Umierają nawet cmentarze
- Zamknięty krąg
- Prezent dla Mikołaja
- Egzaminator 05
- Stanik testowy
- Współlokatorzy
- Witch, ty głupia Babo!
- wehikuł czasu (dane wejściowe plus teoria chaosu)
- świątynia
- Rzecz o pisarstwie *
- Nie da rady
- Niedomoga
- Wyrapidlo
- Myśli niezespolone
- Plaśnięcia
- Solarpunk
- Dnoryt
- Fosfeny
- Co słonko widziało *
- Dowody nieobecności
- o zmarłych albo dobrze
- Na wiosenne życia tchnienie
- Ostatni wieczór
- plamy słońca i cienia
- jesteś. jestem
- Poezjo, ty moja..
- jakie to proste
- Zapalniczka
- Taszczyciele wymiarów
- to nie jest wiersz o kasjerce
- Teraz możesz bezpiecznie wyłączyć ogródek
- Nadzabijaj
Poezja: Dolna Półka
- Zabawa
- Marzenie o niebie w gębie
- nic o pokoju
- Serce jak z lawy
- nogami w chmury
- Z optymizmem na garb lat
- Niesamowite
- rozkwitanie
- Niedoskonałe
- kartki z kalendarza
- Niekontrolowane
- Do wytrącenia z oczu
- upadek Ikara
- O przedświątecznym myciu okien
- Żółtoróżowe
- Erotyk o nienasyconym
- pusto tutaj
- O zasłużonym w stanie... spoczynku
- wiosenne kurze
- Ananas czy z wodą ambaras
Galeria
Polecane
Nawigacja
-
Promocja -
Społeczność -
Konkursy -
Przydatne Linki -
Nasze Antologie
Ostatnie komentarze
- d.urbanska
- 15/04/2024 19:06
- Poruszający tekst, świetnie napisany. Skrzący się perełkami… »
- Marek Adam Grabowski
- 15/04/2024 16:24
- Kopiuje mój cytat z opowi: "Pod płaszczykiem… »
ShoutBox
- Leszek Sobeczko
- 02/04/2024 18:12
- Komu po drodze -Zapraszam [link]
- Zbigniew Szczypek
- 01/04/2024 10:37
- Z okazji Św. Wielkiej Nocy - Dużo zdrówka, wszelkiej pomyślności dla wszystkich na PP, a dzisiaj mokrego poniedziałku - jak najbardziej, także na zdrowie ;-}
- Darcon
- 30/03/2024 22:22
- Życzę spokojnych i zdrowych Świąt Wielkiej Nocy. Wszystkiego co dla Was najlepsze.
- mike17
- 30/03/2024 15:48
- Ode mnie dla Was wszystko, co najlepsze w nadchodzącą Wielkanoc - oby była spędzona w ciepłej, rodzinnej atmosferze
- Yaro
- 30/03/2024 11:12
- Wesołych Świąt życzę wszystkim portalowiczom i szanownej redakcji.
- Marek Adam Grabowski
- 30/03/2024 10:46
- Składam wam wszystkim serdeczne życzenia świąteczne
- Kazjuno
- 28/03/2024 08:33
- Mike 17, zobacz, po twoim wpisie pojawił się tekst! Dysponujesz magiczną mocą. Grtuluję.
- mike17
- 26/03/2024 22:20
- Kaziu, ja kiedyś czekałem 2 tygodnie, ale się udało. Zachowaj zimną krew, bo na pewno Ci się uda. A jak się poczeka na coś dłużej, to bardziej cieszy, czyż nie?
- Kazjuno
- 26/03/2024 12:12
- Czemu długo czekam na publikację ostatniego tekstu, Już minęło 8 dni. Wszak w poczekalni mało nowych utworów(?) Redakcjo! Czyżby ogarnął Was letarg?
Ostatnio widziani
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty
Najnowszy:Usunięty
© Copyright by Portal Pisarski 2006-2024
Ważne: Regulamin | Polityka Prywatności | FAQ
Polecane: | montaż anten Warszawa | montaż anten Warszawa Białołęka | montaż anten Sulejówek | montaż anten Marki | montaż anten Wołomin | montaż anten Warszawa Wawer | montaż anten Radzymin | Hodowla kotów Ragdoll | ragdoll kocięta | ragdoll hodowla kontakt