Kamyczku jesteś... pozdrawiam.

jestem tu Kamyczku czytam i uczę się tej modlitwy na pamięć bo warto i tak trafione na czasie nie będę więcej nic dodawać powyższe komentarze mówią wiele ja zabieram do kieszonki swojej, odczuwam - wiersz żyje .Serdeczności z mojej kieszonki ślę

Kochani,
Miladoro, Rudi, ajw, mike, absyncie, Poke Kieszonko,
dziękuję Wam z pochylenie się nad Modlitwą i za pełne ciepła komentarze, dużo dla mnie znaczą.

Serdeczności.


Edit:

Al-szamanko, nasze komentarze nałożyły się w czasie.
Dziękuję, pozdrawiam równie serdecznie.

Mede_o, dziękuję.

Kamyczku, powiem tylko, że oniemiałam i jakby zmiękłam. A słowa odleciały z westchnieniem, nie mówiąc dokąd zmierzają.

A ten fragment poczułam wyjątkowo:



Pozdrawiam i dziękuję

"..o nic nie pytaj i bądź mi światłem gdy zgasną świece" -wszyscy piszą a kamyczek wzrusza

Lekkość z jaką piszesz o sprawach takiej wagi jest wprost zniewalająca, kamyczku. Jestem pod dużym wrażeniem kunsztowności Twojego utworu, bardzo ładne rymy. Wzruszasz i poruszasz swoim pisarstwem. Chylę czoła przed Tobą i Twoim wierszem, pozdrawiam.

Wasinko, Co mogę powiedzieć? Może tylko to, że jesteś bardzo wrażliwym czytelnikiem.
Dziękuję, pozdrawiam serdecznie.


Kasiu, dziękuję. Z tego co mi wiadomo, Peelka też potrafi pokazać pazurki.
Miłego.

Gwiazdko zrodlana,

dziękuję za tak ciepły odbiór wiersza.
Miło, że znowu jesteś i czytasz.

Pozdrawiam.


Bartku,

kiedy uświadomimy sobie, że pewnych rzeczy nie można odwrócić, rodzi się bunt, złość, mamy żal do Pana Boga, lekarzy, do losu, że zadrwił odbierając nam, to co najcenniejsze. (np. bliską osobę, zdrowie, czy godność).
„Ty wiesz że można wszystko przetrzymać
głód poniewierkę i poniżenie” - trudno oceniać reakcje ludzi na różnego rodzaju wiadomości, bo każdy z nas przeżywa to inaczej, jeden popada w marazm, drugi zaś zaczyna walczyć. ”że nic nie rani bardziej od szyderstw” - zgadzam się, Bartku, niekoniecznie szyderstwa, można by np. napisać: „że nic nie pali bardziej od wstydu” albo jeszcze coś innego, ale to nie zmieni istoty rzeczy. „dodaj odwagi o nic nie pytaj” – czy słaby? Tego nie wiem, ocena należy do czytelnika. Cieszę się, że ostatni wers stał się zadośćuczynieniem.

Pozdrawiam.


Mede_o,

tak, właśnie. Dziękuję za wnikliwe czytanie i podzielenie się swoimi uwagami. Wszystkie są dla mnie bardzo cenne.

Serdeczności.

Darku,

miło mi, że zaglądasz, to - też czasami tak mam, że wiersz nie daje mi spokoju, wracam i wracam, wgłębiam się w treść od nowa. Myślę, że to dobrze dla wiersza, że nie daje o sobie zapomnieć, że spełnił swoją rolę i żyje w pamięci czytelnika.


Darku, pod niektórymi komentarzami wyświetla się aktywny napis: "pomógł" (nie wiem od czego to zależy), no to klikam i już.

Pozdrawiam.

Dziękuję, Ewo L. Pierwszy raz pod moim tekstem, tym bardziej mi miło.

Pozdrawiam.