Wręcz jej nie znoszę. Gdybyście ją znali to też nie moglibyście na nią patrzeć.
Przede wszystkim jest okropnie leniwa. Nigdy właściwie nie widziałam żeby coś robiła. Ciągle tylko gdzieś pędzi, gdzieś jedzie, z kimś rozmawia. Całe dwa, ostatnie miesiące była jakaś taka nieobecna i nieprzytomna.
I chyba straszliwa z niej bałaganiara. Mieszka naprzeciwko mnie, więc jak kiedyś równocześnie wychodziłyśmy z naszych mieszkań, to zobaczyłam, że u niej na środku pokoju stoi drabina, jakieś pojemniki z farbą i folia plącze się po podłodze. Chyba musiała malować, ale to już ze dwa miesiące temu. To żeby jeszcze do tego czasu nie posprzątać po tym malowaniu?
A męża to raczej takiego świętego ma. Bo on chyba wszystko w domu robi, a ona zupełnie nic. Tak to przynajmniej wygląda. On siaty targa, a ona tylko koło niego z torebeczką sobie idzie. Dobrze, że mu chociaż drzwi otworzy.
I czepliwa jakaś taka jest. Jak kiedyś mój pieseczek nie zdążył i zrobił jej malutką kupkę pod drzwiami to kazała mi posprzątać i nakrzyczała na mnie. Tak jakby sama nie mogła tego zrobić.
To jakaś wredna baba jest. Nie lubię jej i nie mogę na nią patrzeć.
Podobno chciała sobie kiedyś jakąś super niebieską kieckę kupić, ale się w nią nie zmieściła. Mówiła mi o tym ekspedientka z tego sklepu co jest niedaleko nas. Ale ta baba ma chyba wszędzie znajomości, bo wymogła na tej ekspedientce, żeby jej tę sukienkę odłożyła na jakiś miesiąc. Że ją na pewno kupi, tylko musi trochę „schuść” /czy jakoś tak/.
I nie schudła. Tylko chyba przytyła, chociaż pędzi wszędzie jak ta wariatka…
Nie lubię tej baby.
-------------------------------------------------------------------------------------
Szłam wczoraj z Pytalskim koło sklepu z sukienkami. A on mnie zapytał:
- Babciu, a dlaczego ty sobie tej niebieskiej sukienki nie kupiłaś?