gdzie jesteś

gdzie mam cię szukać

w jakich obszarach  paranoi skrywasz swój blask

odeszłaś milcząco niepostrzeżenie

zostałem  sam

w mym domu panuje mrok

 potykam się jak ślepiec bezradny

przecinam rękoma powietrze

niemocy przestrzeń przykrą

ciemnością zatarte granice

tu każdy krok rodzi niepokój

każdy ruch budzi lęk

miejscem rozpaczy jest mój dom

pozbawiony twych jasnych promieni

rozbijam się o ściany zniechęcenia

nie widzę drogi  nie widzę końca

gdy kolejny  krok zaprowadzi mnie w ochłań przepaści

upadku nie uniknę

nie ustrzeże mnie twa światłość ukryta głęboko

nie ma cię obok ani złudzeń nie ma

matką głupców cię zwą

lampa która nie daje blasku czym jest i po co

służy za potwierdzenie ich słów

jeśli tak jest

to głupcem największym  niech się stanę

 pustką rozsiewa  pola wiatr nicości obradza plon

niech że się stanę szaleńcem

głupcem podług ich słów

chcę poczuć w swej dłoni matczyną dłoń

króra wyprowadzi mnie stąd