mede,
szanowne redakcja uznała, że jako przyczynek do dyskusji, w eksperymentalnej formie nadaje się do grona braci mniejszych, wprawkowych.

osobiście nie znajduję w onym eksperymencie uzasadnienia. może dlatego, że brakuje mi mocnej puenty. mogliśmy być nią nie jest.

pozdrawiam.

Dziękuję Redakcji za umieszczenie tego eksperymenciku w zakresie formy i zachęcam do dyskusji, bom jej ciekawa. A może pójdźmy dalej... Może jakieś propozycje na puentę, skoro ta wynikająca z treści koniugacji nią nie jest To może być ciekawe, zabawne i dla wszystkich pouczające

Wychylę się zatem pierwsza i spuentuję: JEST WCIĄŻ TEN SAM MĄŻ

Dziękuję pięknie, Marukjo, bo i dla mnie to ciekawy wiersz, bo przede wszystkim oryginalny- wykorzystanie paradygmatu koniugacji ( dla laików: koniugacja- odmiana czasownika przez osoby) w poetyckim celu Początkowo myślałam o puencie i wcale nie takiej, jaką zaproponowałam dla żartu, miało to być- bardzo podobne do Twej propozycji, krótkie "nie ma nic". Ale pomyślałam, ze bez puenty rozszerzą się dodatkowo granice interpretacji i choćby taka, jak ta żartobliwa o mężu, też będzie pasować. Słusznie zauważyłaś, że wiersz ma bardzo rozległą przestrzeń do interpretacyjnych dywagacji. Każdy wers możemy uzupełnić własną treścią, a wiersz po swojemu spuentować.

Szkoda, że tylko Twoja propozycja puenty Liczyłam na więcej.

Dziękuję, morfino, bo niezwykle sobie cenię każdą Twoją opinię