Przestraszyłam się, gdy zaczęłam czytać. Myślę, rany, znowu jakiś nawiedzony tekst pod niczego sobie tytułem. Ale w sumie im dalej tym lepiej się czyta. Rewelacji nie ma, ale tragicznie też nie jest. Da się zjeść

Troszkę można by się pozbyć dopowiedzeń tu i ówdzie, dopracować, powersować inaczej. Dużo wytartych rekwizytów skumulowanych w krótkim tekście, ale to jest do przełknięcia, bo całkiem zgrabnie podane.

Do poczytania.