Zawsze jest jakieś wyjście, jak nie drzwiami to oknem.

Całkiem fajny tekst, sprawnie poprowadzony, zmysłowy. Wprawdzie nie wywołuje u mnie dreszczyków, nie stawia włosków na rękach, ale i tak mi się podoba. Dlatego wracam kolejny raz.

Do poczytania zaś

Wszystko mi pasowało, aż do pointy - jakby na siłę, jakby można było dać tu wiele innych point, bo przekaz wiersza na tyle pojemny, że i z pointami nie problem.
Poza tym motyw odlatywania i zostawania też chyba już troszkę zgrany.
Niby wciąż uniwersalny, ale "to już było..."
Wiersz poprawny, ale nie powala, nie powoduje, że coś mną tąpnęło.
Przeczytałem, byłem, tyle.

Dziękuję bardzo za komentarze.
@Dyduch: długo zbierałam się do odpowiedzi, z obawy, że może Cię bardzo rozczarować. Po prostu kiedy skończyłam już pisać, doszłam do wniosku, że przecinek w ostatnim wersie jest konieczny i bez niego ani rusz. Wiedziałam, że pojedynczy przecinek na pewno przykłuje uwagę komentatorów, więc żeby pokazać, że nie znalazł się tam przez przypadek i jestem absolutnie świadoma jego obecności, postanowiłam uczynić go tytułowym bohaterem.
@Daniel Madej: dziękuję za "smykałkę". No cóż, chyba jednak pozostanę przy prozie