trochę mi tu za dużo ę ę - wrócę, popłynę, ulecę
Pomyślałam sobie: a jakby tak nieco zmienić

wracam ciszą, ob­ra­zem i wiarą prze­żyć. spło­szo­ny
po­to­kiem po­pły­nę aby wzlecieć obłokiem. w prze­kra­cza­nie.

Ale i tak oczarowałeś.
Zawsze podziwiam metaforykę i mądrość Twoich wierszy.
Pozdrawiam

Bosski, trudna poezja. Granit schładza wszystkie obrazy, dominuje. Pierwszy wers wiersza chce być mocno wiarygodny i jest, bo jakby słyszało się echo wypowiadane w drugiej osobie.
I nagle czytając uświadomiłam sobie, że to ten sam peel, którego wyobrażałam sobie w innych wierszach przy oknie późnego wieczoru, kiedy milczy zielenią drzew, tylko muzyka zbiera myśli.
Teraz właśnie chciałabym mieć Twoje wiersze na wyciągnięcie ręki, w taki wieczór, który budzi wczoraj w niepewne jutra.
Pozdrawiam serdecznie w 2014, niechby prowadził z nadzieją.

Allelujo! jakże miło Cię widzieć pod tekstem ...serdeczne dzięki, cieszy, że zrobił
wrażenie...a poszłaś słuszną drogą raz jeszcze dzięki, pozdrawiam.

Al Ciebie także miło widzieć i Ty też wiesz o tym, piękne dziękuję te Ę jednak zostawię dlatego, ze troszkę zmieniłby się sens, pozdrawiam serdecznie.

Zolu miła Twoje komentarze są dla mnie bardzo cenne ze względu, na korekty, które są prawie zawsze słuszne i za to wielkie dzięki, pozdrawiam serdecznie.

Julando Julo zza rzeki cieszy mnie Twoja wizyta a tym bardziej kiedy wiersz jest tak odebrany, pięęęęękne dzięki pozdrawiam Cię ciepło.



EMPATIO jak miło, zobaczyć kogoś Nowego pod tekstem i wiesz co patreząc na Twój nick nie myślę by to było dla Ciebie za trudne wróć raz jeszcze a może? pozdrawiam serdecznie

Marukjo, piękne ukłony i podziękowanie za bycie a kursywa? no więc miej chłodne oko a serce gorące pozdrawiam serdecznie.

To bardzo osobisty i niezwykle poruszający wiersz. Trudny tak, ale piękny, wymagający od czytelnika wbicie się w tekst. Przeczytałam z wielkim podziwem dla Autora. Bosski Twoje teksty są niezwykłe, każdy wnika do szpiku, pięknie Poeto.Pozdrawiam wyspiarsko