9/09/2013
Moja Droga Amatorko,
nie zapomnij o spokojnym morzu,
nawet jeśli będzie to świadczyło o twojej naiwności.
JS

9/09/2013
Moja Droga Amatorko,
niełatwe jest adresowanie dzisiejszej koperty.
Adres z którym obcowałaś dwadzieścia lat wciąż istnieje.
To radość i smutek, tęsknota, i zapomnienie.

Wciąż z tobą i w tobie.
Czasem cię rozszlocha.

To znów jak pisanie do siebie.
JS

13/09/2013
Moja Droga Amatorko,
maska nigdy nie kłamie.
Człowiek tak, ale maska nigdy.
Nie wliczajmy w to masek buntu.
JS

13/09/2013
Moja Droga Amatorko,
przychodzi taki czas, kiedy to coraz częściej pustą ulicę wypełnia
blado - pomarańczowe światło, a ptaków już nie słychać.
To czas, który jest mi bliski. To wtedy, kiedy jest chłodniej,
a słońce jakby leniwiej budziło się ze snu, że aż chce się je wyprzedzać,
chce się spacerować po opustoszałych ulicach tego (bez)dusznego
miasta.

Jeden sen, który kiedyś stale powracał, ale w pewnym
momencie jakby się czymś znudził, pojawił się ten nocy:

(...)Przez cały dzień widzę tę cholerną, gęstą mgłę, okrywającą twoje całe ciało.
To tak jakbyś przed czymś uciekała i chciała schronić pod ów mgłą.
To sen, przed którym nie ma ucieczki. Nie ma ucieczki przed wyprzedzającym nas czasem(...)

Przez długi czas przenosiłam ten sen na fotografie.

Łatwiej jest obcować z czymś, co w rzeczywistości nie istnieje.
To jest ta (nie)pewność, że nie obróci się to przeciwko nam.
JS

10/07/2013
Moja Droga Amatorko,
jest taki zapach który przypomina mi Polskę. To zapach prasowanych ubrań.
Dziś znów gdzieś unosił się w powietrzu. Jest bardzo nietrwały.
Widać jak miejscami się kruszy i odpada, jak skaza na elewacji budynku.
Jego żródło jest niemal nie do odkrycia. Można utonąć w zapachach życia i go nie doświadczyć.

Aby go poczuć, trzeba odnaleźć w sobie chęć do powrotów łączących się z bólem.
JS

10/31/2013
Moja Droga Amatorko,
Bristol ostatnio jest miejscem nieprzyjemnym, a dom to jedyne schronienie.
Zasłaniam zasłony, zapalam lampkę i jej wątłym światłem wypełniam dzień.
Chciałabym zakupić mapę, na której mogłabym odszukać jakiegoś punktu,
jakiegoś najmniejszego dowodu na własne istnienie.
JS

4/11/2013
Moja Droga Amatorko,
chciałabym wytworzyć w sobie ciszę.
chciałabym pisać do ciebie coraz rzadziej.
JS

11/30/2013
Moja Droga Amatorko,
uwielbiam kolekcjonować słowa, zapachy, obrazy czy dźwięki.
Staram się je szybko oswoić i odtworzyć na nowo.
To zbiór (nie)świadomości wyprzedzającego mnie czasu.
Do każdego oswojonego słowa, zapachu, obrazu czy dźwięku często powracam.
W tym nie można być minimalistą.
To poczucie bezkresów, które rodzi tak wiele domysłów w moim podróżowaniu,
czy fotografii jest poza tym całym życiowym hałasem.
Są też powroty do miejsc nieistniejących, stworzonych przez wyobraźnie.
To je cenie sobie najbardziej.
JS

1/02/2014
Moja Droga Amatorko,
fotografując nieznanych mi ludzi, napotykanych na bristolskich ulicach,
odczuwam uczucie przemijania. Tylko przez chwilę możliwy jest oddech cudzym powietrzem,
wspólny wdech i wydech, i to przeglądanie się w innym człowieku.
Zasypia się z jedną Twarzą, by móc obudzić się rano i bez pożegnalnego słowa
znaleźć kolejną, bo nie oddycha się zużytym powietrzem.
Brak przywłaszczenia pozwala Jej na dotyk świata,
a mnie na chwilowy bezwład od Jej ciężkiego oddechu.
JS