Jak to u Ciebie, Wieniu, klimaty porąbane, ale jakoś podejrzanie mocno trzymające się świata realnego...
Bo?
Znów szkicujesz po raz enty absurdalną sytuację, w której nieźle dobrana gra słów tworzy podstawę tego, co w treści.
I ponownie: od słowa do słowa narasta rozmowa
Umiejętnie dozujesz ten absurdzik, słowem nie szafując, bo po co, w takich razach najlepiej im mnie, tym lepiej, i nawet w powtórzenia lecieć, bo podbijają jak tu, dynamizm akcji.
Właśnie tych powtórzeń się nie czepię, bo wiem, że celowe.
Już parę razy pisałeś w tej manierze, więc wiem, że tak miało być.

Konkludując,

Ubranko skrojone na miarę.
Mało skomplikowane, ale daje w dekiel.
Wykrzesać absurd z absurdu też trza umieć, a Tobie to idzie jak z płatka

No i cały Wiesio! Organizuję dzisiaj małą impressskę urodzinową i myślałem o szwedzkim stole, jednak po przeczytaniu Twojej historii odsunąłem ten pomysł, moi goście mogliby poczuć się równie niezadowoleni, jak ci z wigilii firmowej
Cieszę się, że mogę Cię czytać, bo za każdym razem potrafisz poprawić i tak doskonały nastrój.
Masz tendencję (pewnie nieświadomie) do wplatania gastronomii w swoje teksty, pamiętam tekst o mielonym, często do niego wracam, bo to wyjątkowo pieprzna historia Tutaj też ocierasz się o konsumpcję, to świetny pomysł, bo daje spore mozliwości.
Zdradzę Ci małą tajemnicę.
Kiedyś chciałem napisać o barze, w którym podają "Żurek na boczku" - wchodzi facet i zamawia żurek, jednak boczku w nim ani śladu, okazuje się, że w bistro mają zwyczaj spożywania żurku, leżąc na boku, wyobrażasz sobie większą bzdurę? W efekcie, po głębszym przemyśleniu, odrzuciłem ten pomysł, wiesz dlaczego?
Z prozaicznej przyczyny, pomyślałem, że nie mam Twojego talentu do pisania podobnych niedorzeczności
Możesz wykorzystać ten pomysł, może stworzysz niezłą komedyję?
Póki co, napiszę Ci, że uśmiałem się mocno z Papciaka i stołu mejd in czajna, wyborne!

Co za oszustwo.
Jedzonka nie ma a i stół okazuje się być nieszwedzki.
Dziwi mnie tylko gardłowanie pracowników.
Wyraźnie musieli być uzależnieni od szefa, gdyż żaden z nich nie odważył się zareagować odpowiednio. Wspomnę tylko starodawny zwyczaj z taczką
Takie zakończenie pasowałoby mi do stylu Twoich miniatur.
Dlatego pod tym względem jestem okrutnie zawiedziona, chociaż z drugiej strony przyznać muszę, że jak zwykle popisałeś się dobrym humorem i dobrym pomysłem.
Fajne, zabawne czytanie w przedpracny poranek.
Pozdrawiam

Szamanka mówi, że oszustwo, a toż to przedsiębiorczość przedsiębiorców zwyczajna

Miałem ostatnio okazję uczestniczyć w w wigilii firmowej. Był nawet szwedzki stół (taki z definicji gastronomii) i nawet całkiem zastawiony słodkościami. Były nawet nagrody dla pracowników, tzn ja nic nie dostałem, ale przecież mogłem

Relacje podwładni - przełożeni zawsze nacechowane są takim rodzajem niedomówień, których każdy się spodziewa, a ilekroć już się pojawią, zawsze jest to samo zdziwienie. Tak jak z alkoholem. Nad właściwościami merytorycznymi poruszanego przez ciebie zagadnienia nie ma się co "spuszczać", bo każdy to zna z którejś strony, a co do wykonania to jak zwykle na wesoło się kręci ta przykra karuzela zwana życiem.

Pozdrawiam

Ja trochę od innej strony i pójdę za przykładem żurnalisty, który przeszło 100 lat temu namawiał Czechowa, doceniając jego humoreski z pierwszego okresu twórczości, żeby przeszedł do tekstów większych, gdzie jego talent będzie miał większe możliwości. Czechow posłuchał. Nasycił swe drapieżne, a komiczne historyjki głębszą filozofią, poezją i efekt znamy. Dotąd można go czytać. I bez końca.
Inna sprawa: raczej nie trzeba dowierzać szefom, którzy na Wigilię obiecują szwedzki stół, bo to nie pasuje do tradycyjnej wieczerzy, która ma być postnikiem. Ja też, jak co roku, byłam na takiej pracowniczej. Zawsze lubię na niej być, a podstawą tam jest nie tylko jedzenie, bardzo dobre, ale ilościowo bez przesady, tylko nastrój odświętności, skupiony na dwóch punktach: łamaniu się opłatkiem i śpiewaniu wspólnie kolęd. Każdy też dostał paczkę z dobrą wędliną i słodyczami. Tylko w tym roku, co dopiero teraz zauważyłam, nie było na początek modlitwy, ale przemówienie szefowej. Trudno, ale i tak było smacznie, pięknie i wzruszająco.

Niektórzy z każdej opresji potrafią wyjść cało... Przedsiębiorczy, radzący sobie w życiu. Nie jestem pewna, czy powinnam napisać to w cudzysłowie, ale świat jest, jaki jest, więc chyba nie.
Prosta historyjka z motywem wszechogarniającego nas made in China. I prezesostwa. I pospolitego ruszenia, które ostatecznie nie ma nic do gadania.
Niby absurdalnie, ale dziwnie prawdziwie.

Ewentualnie:
- zamiast przecinka - kropeczka (albo przecinek i mała litera przy "nie" )

- wiem, ze powtórzenia celowe, ale tutaj można by ominąć, bom nie do końca przekonana zamierzoności; wcześniej był, był, tutaj była. Można przyklejono nalepkę/widniała nalepka itp.
ur. napisałabym całym wyrazem
- nie wiem... jakoś tak bardziej pasuje mi: Wigilia firmowa ze szwedzkim stołem dobiegła końca / I tak wigilia firmowa ze szwedzkim stołem dobiegła końca


Pozdrawiam wciąż bezśnieżnie.