Zastanawiam się czy tekst w pierwszej czy w trzeciej osobie, bo jakoś w treści można się pogubić. Takie wrażenie po pierwszym czytaniu. W kolejnych dostrzegam zaś trzy postacie o innym postrzeganiu rzeczywistości, przebywające jakby w trzech różnych światach emocjonalnych, które jednak ostatecznie dążą gdzieś, w jakieś odległe, bliżej niesprecyzowane miejsce, ale jednak w to samo.

I myślę, że nie musi być tak poszatkowany, jakby chorował na enterozę Można nieco wydłużyć wersy, czytałby się płynniej, moim zdaniem.

Nick wydaje mi się znajomy, ale zupełnie nie wiem dlaczego. Może to jakieś déjà vu

Pozdrowienia