Cześć.
Tekst przypomina mi typowe bazgrołki gimnazjalistek/licealistek, sama takie produkowałam w czternastym roku życia. Wiesz, te mroki, ciemności, otchłanie, fallen angels etc. etc. Zła wiadomość: większość takowych tekstów jest płaska, banalna i pretensjonalna. Dobra wiadomość: z tego się raczej wyrasta
Znika czu­cie - tylko ból - generalnie to pod czucie podchodzi także czucie bólu, więc to wygląda trochę nie teges.
Tekst nie jest długi, a mimo to przegadany - drugą strofę można by było spokojnie zredukować, powtórzenia w jej wypadku są nie wnoszącą treści watą słowną.
Moim zdaniem - poezji w tekście raczej nie ma, ale zakładam, że jesteś autorem (autorką) (pardon, nick jest trochę niejednoznaczny ) początkującym, więc długa (a przy tym wąska, kamienista, pełna kłód i innych śmieci ) droga. Czytasz poezję? Jakich autorów? Może warto poczytać więcej i wnikliwiej, przyjrzeć się sposobom, w jakie piszą Wielcy, i zainspirować się nimi?
Puzdro.