Za_wirowanie autentyczne, Kamyczku:
druga wersja moim zdaniem najlepsza, bardzo do mnie przemawia,
,,na czasie " akuratnym w naszym przypadku, piszę teraz o różnych kolejach losu;
gdy przestają być poezją - a różne odruchy sprawiają,
że w wersy, liryczne słowa chce się ująć to, co boli,
obawy przed śmiercią... czekanie...Pomógł mi Twój wiersz, Kamyczku, pomógł bardzo;
dziękuję

tutaj kilka wersów ode mnie

w kalejdoskopie
ujmuję w dłonie chwile przedwczorajsze
mówiłeś do mnie
zostań gdzie się śpieszysz
dzień pogodny później zrobisz zakupy

tymczasem wypijemy herbatę z malinowym sokiem
potem zjemy sernik właśnie żona upiekła
domowe ciasto jednoczy rodzinę

jeszcze czuję w ustach pyszny placek
a ty bracie
oddaliłeś się nagle o lata świetlne
leżysz zamknięty w sobie
po wczorajszym udarze

wracaj do zdrowia życzę szybko
mamy tylko minutę by się widzieć na oiomie

Im dłuższe staje się czekanie, Kamyczku, tym bardziej wzrasta pragnienie...
hmmm - potańczenia
Świetny Twój wiersz

Obstawiałam od początku. Ale nie wyczułam, kto jest (s)twórcą.
Chociaż Ty lubisz zakładać sukienki i pląsać jak małe dziecię, więc powinno mnie to trochę naprowadzić.

Ja również wybieram pierwszy taniec. Drugi rozhulał się, jak dla mnie, za bardzo.

Pięknie pokazujesz, że warto czasem stać się na powrót małym dzieckiem, żeby zapomnieć o tym, co boli. Bierzesz za rękę i każesz ze sobą tańczyć. A świat wiruje przed oczami. I czas nie istnieje.

Zapominamy o śmierci - oto myśl przewodnia zaśrodkowania;
pozwól Kamyczku, że wrócę do niej - czasami bowiem są zdarzenia,
o których zakończenie pytamy,
nie zawsze wygląda tak jakbyśmy chcieli,
ale cieszy i to, gdy już wszystko inne zostało wykorzystane:

cd. ( dwa miesiące później )

bracie
wracasz do domu i znów będą maje
usiądziemy przed werandą
zobaczysz łabędzie na jeziorze
i dzikie kaczki
uwiły gniazda w sitowiu na brzegu

Pimpek przybiegnie wskoczy ci na kolana
dotkniesz sierści puszystej pięknej jak zawsze
twój ulubiony kot zamruczy ci pacierze
potem wsłuchasz się w głosy innych zwierząt

pies Kajetan już nie jest uwiązany na łańcuchu
biega wolno po ogrodzie
na twój przyjazd
Kajetan i Pimpek ogłosili rozejm
żadnych pazurów warczenia na siebie

przygotowane już wszystko
bo i drzewa szumią bocian klekocze w gnieździe
podjazd do drzwi gotowy winda w domu już działa
wracasz

nie kłopocz się o łóżko
czeka takie samo jak kliniczne na którym teraz leżysz
wybudzamy cię jutro
w twoim pokoju otworzysz oczy
lekarz mówi że tak jest najbezpieczniej dla ciebie

ściskam mocno wiosenniej