A ma to tę wymaganą setkę słów, Pablo?
Bo mi się liczyć nie chciało.
Może więc zabraknąć, gdy Ci zetnę jakieś słówko.


Bez przecinka.


Tu stanowczo brakuje "się" - wymyśl, jak to ominąć.
Pablo, porwany podziwem, postanowił przyłączyć pióro personalnie?


Daj - przesympatyczna.


Bez przecinków.


Podrapał palcem policzek?

Tobie łatwo, bo jesteś "p", ale co mają powiedzieć inni?
Ale całkiem fajna zabawa.

Miłego

No wiesz co, Pablo, proponujesz zabawę w literki, ale podstępny z Ciebie lis, bo zawłaszczyłeś najłatwiejszą - co wyraźnie udowadniasz, pisząc gładziutko ten tekścik.
P to p, żadna inna litera nie jest tak giętka i podatna pod tworzenie jak ona.
Bo jak to brzmi np. z takim t

Tysięczny tydzień tata toczył taczkę, tup, tup.
Tymczasem Tadeusz tapirował treskę Teresy.
- Tak trzeba - tłumaczył Tomkowi. - To twoja teściowa, trujący tojad.
- Taaaa... torpeduje teścia, tatarak teściowi tnie, trutnia taka.
- Truteń.
- Tak, tak, truteń. Trutnia trzeba trzepnąć.
- Trzepiemy?
TRACH!

No widzisz, t jest do kitu.
Pozdrawiam

No i wszystko na ten temat! Jak w tej cholernej Polsce ma być lepiej, wygodniej, bezpieczniej, jak nawet policja w pracy poezję czyta!

A poza tym - świetna zabawa. Jak w przedszkolu: Król Karol kupił królowej Karolinie...
Fajnie wyszło, pablo, ale dość... płasko, powierzchownie, prosto, żeby nie powiedzieć prostacko. Wcisnęłabym jeszcze pacyfizmu z paczulą lub innym pachnidłem i pod pachą już nikt by się nie paczył.

Kisski, żeby nie powiedzieć
pocałunki

Ale mi teraz weszły P-słowa

Po półrocznej przerwie, ponownie powrócili: pan - pani.
Powiedzieli półgłosem: ,, Przyjaźń ponad podziałami przetrzyma podejrzenia".
Potem pili portino... - pomyślałam, ponieważ plotkary prawiły półsłówkami: ,, Polewali, polewali... "

Ciekawy pomysł, Komisarza Pablo, by się pobawić w ppp; ująć w ryzy sto słów;
Nadajesz im właściwe brzmienie, Autorze;
powiastka Twoja jest ciekawa, perypetie pewnych osób z pp przedstawiłeś przekonująco.
Żartobliwie, rzecz jasna.

Pozdrawiam przed południem.

No, Pablo, brachu, poleciałeś po calaku jak się patrzy, a jak się czyta to już Ci mike mówi - gicior!
Przeczytałem, poszedłem po piwo, popiłem, popatrzyłem poruszony i poniekąd pamiętając poprzednie produkcje podziwiam prostotę pisarstwa pokazaną publicznie, piknie poszło, panocku, poczytałem, pobyłem, piszę pasztet pałaszując - puentujesz prawdziwym poetyckiem pierdolnięciem!, panie i panowie, poszło i pobędzie pośród publiki

He he nieźle
Kupuję ten kawałek, lubię, kiedy jest tak jak lubię, czyli... w sumie nie mam żadnej definicji

Ale zgrabnie i kupy się trzymie, a to podstawa, by czytacz poczuł się kontent i odszedł jak po dobrym obiedzie w Sphinxie

Howgh!

Pablo - przypadkiem wyszła tutaj jakaś historia, jakaś tajemnica, przeszła, bo jakby pobocznie, jakby obok przeszła, a jednak widzę, że nie taka ona zaprzeszła, bo dręczy myśl autora i na koniec on, zbulwersowany, a nawet z frustrowany zrzucił ją z sufitu na portal.

Uśmiechnęłam się, dobrze że rzuciłeś i papierosy, a teraz roztaczasz dymy elektroniczne i jakby wirtualne .

Ppppozdrawiam

Pablo )))))))))
Tak mi się buzia uśmiecha do Twojego eksperymentu. Dobry drabbelek, nie umiem zbyt dokładnie liczyć a na służbowym komputerze nie mam niestety narzędzia liczącego słowa - i raz mi wyszło 100, raz 99 słów, nic to. Ciekawe, że udało Ci się nie użyć żadnego łącznika nie-na-pe, żadnego "I", żadnego "ale". Fajnie bardzo.

I spróbowałam, ale na "z" żadnego drabelka stworzyć nie umiem. No bo jak to: "Znudzona zawsze, zmierzając ze zmorą za zagadkowym znakiem, związała zmarznięte, zmorzone zwierzę, za zzieleniałym zamczyskiem." - i co dalej? )

Pozdrawiam

Ponieważ podziwiam przedziwną "Pałer" - ppppowieść, przeto podziwiać przystało przytoczony pablovski przyczynek powieści. Pięknie

Przeczytałam. Przypilona przedsmakiem papierosów, piwa, pieprzenia... poniekąd, pomyślałam: przykra przykrótka pisanina... Pewnie panna Patrycja piszącemu podcięła pióra. Pilnik przecina przęsła pustelniczego pierdla - potężne pióro pablovskiego powróci! Przecież prawdziwie pisać potrafi. Przykrą pożywkę przynosi poskromienie przez ponadprzeciętną pannę P. Pisarz podniesie pisarski pisak - przyjdzie pora przeprosin. Przecież przyjemnie przedtem pisała, pogaduszki przyjmując.

Biję brawo, bo bić błogo. Byłoby brzydko braki badać, bo biedna buble bełkoczę. Bladolica błękitnooka barbie była bee. Bezsprzecznie babi byt białogłowy banalizował byty bajarzy. Bajeranckie bzyknięcie byłoby bezcelowe, bo bezapelacyjnie bajdurzyła.

Bolesne brzemiona bytują, by bystre bogi babrać bólem bytu.

Brawo Pisarzu!

Poradnictwo poprawkowe? Przemyślałam, przeto podaję:



np. "Poniekąd przez przypadek" (przypadek zawsze jest pewien, chyba...)

Ćwiczenie moim zdaniem udane. Trudno pisać ograniczając język, który i tak jest w swojej istocie ograniczony, gdyż nie wszystko potrafi nazwać.

Zainspirowane bbbrable:

Bardzo brzydka Balbina była boską babcią. Biedna bolała, bo bezmyślnie brukano brzydotę. Bezmózgie bestie biczowały bzami, batożąc Balbinę bezkreśnie. Bandażowały bibułą, by bałwanić bielą balbinią buzię. Budziły brzuch, by boleśnie burczał, bądź bulgotał bekonem, bagietkami, bajglami, bajaderkami, bananami…
Biesiady bezsprzecznie brzydziły Balbinę. Blefowała, by berbeć Bartek balował.
Baletem Bartka był breakdance. Brzdąc błyszczał brawurowo brykając bez butów. Brylując bryzgał błotem, by bajerować bytomskie babeczki. Bisował bardzo buńczucznie, był bowiem bzdurnie butny.
Balbina brała brzemiona. Bez babci Bartek byłby bezdomnym barankiem bytującym blisko baraku bidula. Byle byłby bardziej barczysty, biłby bezdusznych bandytów, by bronić Balbiny. Berbeciowi brakowało balastu, by budować bary.

Pewnie nie wyszło to dobrze, ale dzięki, za trening umysłu

No, Pablo, pobawiłeś się literkami, ptaszki poczęły ćwierkać kolejne piosneczki, a Tyś tego sprawcą. Takie wprawki ładnie uczą konsekwencji i uporu, by nie pośliznąć się na liczbach i literach. Pokazują możliwości/fantazję autorów również.
Tobie całkiem nieźle poszła ta wprawka, choć brakuje "się", które nie jest na P, więc trzeba by pokombinować.

Mnie nie za bardzo intrygująco poszło, ale - żeby nie pozostać w tyle za poprzednikami, którzy z ochotą bałamucili, związywali czy tapirowali, skleciłam coś na chybcika:

Wianek wisielców wydrążył wielki wór wahań w Wasince wpadającej w wir wynurzeń wszechmocnych wrażeń. Wołała więc wściekle:
– Waćpanie, wyratuj więdnącą w wannie wyzbytej wody walkirię!
Wtargnęły wiolonczelą wygrane wojenne wibracje...
Werble warknęły wariacko.
Wiatr wywęszył wiadro wody. Wypił - wszak waćpan wydał wyrok: woląc wojaże wśród winnych wielu wykroczeń watah, walnął winylem w wykrzywione wargi, wygnał wariującą wiedźmę w wieczornych widm władanie. Wtenczas wziął węgiel, wypisał wartko wizyjne wykłady, w wirtualne wnętrza wrzucając.
Wywody wszystkie wyczytała wdowa w wykolejonym walcu wyzwolenia.
Wybranka westchnęła, Wasinka wymiękła.
Wytwornie wygładziła więc welur wyściełający wannę. Wisielcy wpletli we włosy wianek, wykrzykując wesoło:
– Wolał… P!!!


Pozdrawiam z uśmiechem.

Słodki mój Pablo, toż to piękna i rozkoszna rzecz!


Witaj,

Jakież to obrazowe i przyczynotwórcze. Ileż tu liter p, ilez dygresji, jakaż tajemnica w tle! I jakież to krótkie, czym tym bardziej wzbudza moje pozytywne nastawienie, gdyż jest i szybko i miło, czego być może owa rzeczona dama nie lubi. Zresztą... za kobietą nie trafisz.

Bardzom rozbawiony a już śmiechem grozy przyjąłem tę odprawę policjantów, którzy miast tropić zło i występek - przeglądają portale pisarskie. Oj, mój drogi Pablo... Ileż trzeba mieć dystansu do siebie, aby coś takiego napisać. Jesteś wielkim człowiekiem!

O czym zaświadcza DoCo, ałtor opowieści dziwnej treści.


Ukłony

Zabawa fajna. Fabuła też całkiem samcz(n)a, a zakończenie świetne. Lubię mocne wkłucia.

Momentami daje się wyczuć, że słowa dosztukowane są na siłę, bo powtórzeń trochę weszło. Chwilami widać, że coś ominąłeś, aby nie użyć innej literki. Pod tym kątem do szlifu.


bez przecinka



tego słowa użyłeś trzy razy w bliskiej odległości


bez przecinków



nieładnie: postukał palcem popielniczkę - brzmi już lepiej, jeśli nie chcemy użyć innej literki, ale wtedy wypada "po", więc musisz gdzieś indziej dolepić słówko


powtóreczka