JaneE, niesamowite! Twoje wiersze nabierają mocy. wierzę, że to nie tylko zasługa pięknego tematu powrotów i rozstań na dworcach, ale i Twoja własna.
wiersz ma tyle smutku i zduszonych westchnień w sobie, że aż rozrywa pierś. kolorowe damy są tak dobrze wplecione w całość, że bez nich nie można czytać. bez nich wszystko stałoby się za bardzo smętne, takie mam wrażenie.

jestem zadowolona, że zajrzałam. tyle peronów, po każdym ciężko się stąpa.

pozdrowionka. Whole

Witaj Jane.

Piękny obraz. niby nic - parę zwykłych słów...za oknem dzieją się jednak rozstania. Puenta mnie jednak zaskakuje, bo w Twoim wymiarze, zapowiedź z megafonu niesie ze sobą pozytywną reakcję. Na co dzień jednak pani z kluską w buzi zapowiada pociąg widmo, którego ni jak nie można z niezrozumienia przypisać jakiemukolwiek torowi. Dobrze jednak ze jest poezja. . Pozdrawiam ze zrozumieniem.

niestety ja tego wiersza nie kupię, może dlatego, że zbyt dużo naoglądałem się horroru na stacjach typu odjedzie z opóźnieniem itd. Dla mnie to poezji tu mało i klimatu brak i rekwizyty oklepane. Nielogika i inność pewnie zachwyca innych, co potrafią sobie akurat podsunąć obraz.



cytowane wycinam i co mi zostaje ?
wybieram środkowy wers.


przemilczę .
Gratuluję jednak wyróżnienia w konkursie przez osoby, które znają się na poezji (myślę, że słowo "Katowice .." w wierszu nie wpłynęło na ocenę ) pozdrawiam.

spieszą się dokądś

Potrzebne Ci to się? Wywaliłabym je, wydaje się zupełnie niepotrzebne, a nawet psuje odbiór, w moim odczuciu. Pozostałe wersy płyną tęsknie, jakby cały świat zadumał się nad rozstaniem, pożegnaniem i (po)został w takim zawieszeniu. Ostatni wers to sprawia. Możesz się śmiało rozpisywać bardziej w swoich wierszach, bo ten Twój swoisty sposób gadulstwa, w dobrym tego słowa znaczeniu, to taki przyjemne dla ucha gadulstwo, kontrolowane. Miałoby się ochotę poczytać więcej.

Pozdrowienia i do zaś