To bardzo tajemniczy poezyjnie kawałek poezji na tematy miłosne i okólne.


Witaj zawsze,

W szaleństwie poezji rozumiem Twój przekaz, że brak i już. Ale niepokoi mnie niewysłowione, gdyż może ono zaburzyć cała strukturę jeśli w domyśle podłoży się coś, co zburzy rytm miłosnego uniesienia. Bo jak wiadomo, kobieta (a do tego natury artystycznej) trudną jest w utrzymaniu młości przez np. prostego kierowcę, któy zasuwa całe dnie i wieczorami wolałby dostać dobrą strawę dla ciała i ciała a nie dla duszy,gdyż poezją się nie nasyci nijak.

I taki przeciętny chłop złapie się za głowę, krzycząc w swoim wnętrzu coś na kztałt: "K..de, alem wtopił!". I, jeśli Bogdanka jest piękną niewiastą, będzie cierpiał ale trwał. Gorzej, gdy sprawy inaczej się mają.

W każdym razie okrutnie doceniam te wszystkie Twoje zabiegi zsiniałych ust oraz nocnej ciszy, tak namacalne, aż łupie w głowie od tej ciszy samotności.


Co niniejszym udowadniam,

pozdrawiając.


DoCo

Witaj Zawsze.

E - no jakże to by przy okazji takiego wiersza mieć wątpliwości....Piękny ale zarazem smutny obraz. Pozdrawiam.

Podoba mi się zawartość emocjonalna wiersza, raczej otwarta forma, która skłania jednak do podążania w gorzkie rejony i takież interpretacje.
Ciekawie wyszło.

Najbardziej podoba mi się najmójszy.
Klimatycznie, z wyczuciem, miło poczytałam.

Pozdrowienia!

Bardzo się podoba . Niesamowicie ładny neologizm „najmójszy” – zręcznie przełamujący słowotwórczą normę, miękki, liryczny, wymowny, zamykający w znaczeniu: „jedynie mój, niczyj więcej”. Dalej kolejna ślicznota: „nanizane na dźwięki słowa pękają jak lukier”. Obrazowe. Trafne w kontekście reszty wiersza. Nie lubi nasza peelka słownej słodyczy, boi się jej. Bo trzaska kruszy się w zetknięciu z rzeczywistością pozasłowną. Jest często właśnie tylko lukrem, ozdobnikiem, smaczkiem, pod którym może kryć się zwykła chała . Słowa kłamią, bliskość fizyczna – już nie, czyta się ją lepiej niż słowo, pewniej. Bardzo celna puenta: „jedynym, co pragnie, są zsiniałe usta” – tylko głodne usta pragną słodyczy drugich, inny lukier jest niepotrzebny. Tak to czytam i tak mi się podoba. Ale pewnie i autorskie wyjaśnienie przypadłoby mi do gustu.

Jestem przerażony atmosferą intymności, wystepującą w dziale poezji. Oraz w komentach pod ww wierszem. W związku z tym zwiewam czym prędzej...

DoCo

Aż sama jestem zdziwiona, ze nie zostawiłam komentarza chociaz czytałam i pamiętam, że mi się podobało. Pewnie coś musiało mi przeszkodzić w pozostawieniu jakiejś myśli.

Czyta się na jednym tchu. Bardzo skompresowane, ale kryjące wiele emocji. Cudne. Niezwykle zręcznie to zrobiłaś. Ja osobiście nie lubię słowotoku, wiec takie krótkie ale tresciwe formy wywołują we mnie najwiecej wrażeń.I jestem pod wrażeniem
Do nastepnego
Pozdrawiam serdecznie.

Kobieco i delikatnie u Ciebie
Pozdrawiam,
A.

Adelo, Poeto - dziękuję.