Och, pięknie!

Czytacie intymność, scenę a o to chodziło mi w wierszu

Azikuder - przekora jest zawsze jeśli ktoś na Ciebie patrzy z zamiarem... Bardzo dziękuję, dziękuję i zagram Ci na pianinie jeśli lubisz

Mike - Boże jaki Ty jesteś romantyczny! Nie ma już takich jak Ty. Wystarczy Ci słowo, a już malujesz pastelowe obrazy, układasz się pomiędzy ramy, orkiestry wygrywasz (piszesz nuty!)
Dziękuję, mój drogi, będę Tobie kartką w pięciolinie - jeśli zechcesz

Maedo - Co Tobie jest bliskie, mnie rozpromienia! i przeświecam słabym dotykiem, słoneczkiem marcowym w Twoje niepokojące, lazurowe oczy. Dziękuję,dziękuję, dla Ciebie będę wiecznie młoda ::

Wasza Kamea.

Bardzo ciekawy wiersz, delikatny, a jednocześnie konkretny w swojej wymowie. Klimatycznie i niezwykle obrazowo. Najbardziej podoba mi się:
Co do puenty, to tak się zastanawiam, co powiedziałaby Esy Floresy?

Pozdrowienia!

bardzo mi się podoba, oryginalny i plastyczny ( : Pozdrawiam

Piękny finisz. Na długo zapamiętam. Całość bardzo intuicyjna, naturalna. Najpierw raziło skumulowane: kolanem-niedoczekanie-rozedrgane-wachlarze. Po chwili już mniej. Ujęłaś mnie drugim i ostatnim wersem. Nie - ujęłaś mnie całością.
Niesamowicie.

Ciężko jest mi poczuć ten wiersz. Ale nie dlatego, że treść mnie nie przyciąga. Przeciwnie, jest ładnie. Nie użyję słowa "pięknie" tylko dlatego, że piękno w wierszach to nie moje światy.

Ale poczuć wiersza jako tworu nie mogę głównie z powodu jego nierównego rytmu. Bo są momenty, że pędzi szybko (za sprawą przypadkowych rymów), a za chwilę zwalnia (bo rymy się nie pojawiają). Czytałam kilka razy i za każdym miałam z tym problem. Postawiłabym na wyrównanie w którymś kierunku. Ale nie potrafię powiedzieć w którym.