Teściowa - shinobi
Kategoria Konkursowa » Słowa w kadrze » Teściowa
Od autora:
Słowa w kadrze 2; Limit - do 2000 znaków; Inspiracja - http://www.portal-pisarski.pl/galeria/zdjecie/4835
- Czy mamusia mogłaby więcej tego nie robić?
- Czego?
- No... moczyć... tu, w tym... Kto to widział taką sytuację?
Patrzy. Zdziwiona, jakby nie wiedziała, że robi coś złego, jakby mogła zrozumieć, że to coś złego, dopiero w zbliżeniu, pod lupą.
Zawsze się tak kończy, myślę. Podobno ożenić się, to jak umrzeć. Najpierw małżonka wykorzystująca każdą sytuację, by wypomnieć podniesioną klapę od sedesu, potem teściowa szukająca każdej okazji, by odmoczyć zęby w ulubionej szklance do herbaty.
Wyjazd do niej. Wieś jak malowana - „tam”. „Tam”, gdzie ludzie wchodzą pod pierzynę zaraz po tym, jak ostatnia kaczka o zachodzie słońca wczłapie do kurnika. „Tam” gdzie wszystkie dziewuszki po siedemdziesiątce obrabiają paznokcie stóp nożami do krojenia chleba.
Umalowana jak do trumny.
- Sku... skur... synku, mógłbyś przynieść wody na herbatę?
Wstaje, opuszcza spódnicę, płucze wiadro, w którym współzawodniczą zapachy kiszonej kapusty i tysiąca kocich cieczek. Wiadro nie kłamie, wiadro prószy rdzą z czasów starożytnej Troi, choć podobno świętej pamięci dziadek wyklepał je kilofem za panowania Bonapartego z poniemieckiego czołgu, któren spłonął pod Kurskiem, a może Stalingradem, czy gdzieś pomiędzy.
Oczy – pięciozłotówki. Patrzę, myślę.
Zawsze się tak kończy. Najpierw małżonka wykorzystująca każdą podniesioną klapę od sedesu, by podporządkować sobie pewne sytuacje, potem teściowa parząca herbatę w ulubionej szklance do odmaczania zębów, której nawet nie musi szukać, bo od lat trzyma ją w tym jednym, jedynym, bezpiecznym miejscu – na komódce, pomiędzy Przenajświętszą Panienką, a Karolem Wszystkich Polaków.
Nie wierzę, pragnę zrozumieć tak bardzo, jak bardzo nie mogę zaakceptować zdarzeń, których przetrawienie to ledwie czterdzieści dni odosobnienia na pustyni lub kilka ciepłych słów od delfickiej Pytii szeptanych niby mantra, czule, na ucho: „Może jeśli wodę na herbatę nosi się w nocniku, odmaczanie zębów w szklance to już żadna zbrodnia? Może jeśli wodę na herbatę... Może jeśli wodę... Może...”
Poleć
Pobierz
RSS
- Poleć ten artykuł znajomemu
- Znajomy został poinformowany
shinobi · dnia 01.04.2014 11:00 · Czytań: 1133 · Średnia ocena: 5 · Komentarzy: 18
Inne artykuły tego autora:
Komentarze
Shinobi - ten utwór przypadł mi do serca tak stylistycznie, jak i ujęciem tematu. Stylistycznie, bo kojarzył mi się z natręctwem myśli, a ujęcie tematu - no cóż, poniekąd wielu czeka problem moczenia garnituru państwowego, bądź tego z wyższej półki w szklaneczkach, wiaderkach, czy też innych pojemnikach. A że jest w utworze charakterystyczny dla Ciebie sposób przedstawienia rzeczywistości powszedniej, nabrała ona cech niepowszednich
.
Pozdrawiam
.Pozdrawiam
Podoba mi się to, że przestałeś zamykać się w jednej formie i jednej tematyce. Teraz każdy Twój kolejny tekst jest nieprzewidywalny i dajesz się poznawać od innych stron. Styl staje się z jednej strony mniej charakterystyczny, z drugiej bardziej przystępny. I dobrze. Każdemu należą się wakacje.
Co nie znaczy, że w jakikolwiek sposób spadł poziom. Nawet o kreskę.
bez (,)
paznokcie u stóp
tutaj mam kłopot, ale na pewno jakiś remanent przecinkowy; na moje to bez nich w ogóle, ale głowy nie dam
I trochę rymowańców.
Co nie znaczy, że w jakikolwiek sposób spadł poziom. Nawet o kreskę.
Cytat:
jakby mogła zrozumieć, że to coś złego(,) dopiero w zbliżeniu
bez (,)
Cytat:
jakby mogła zrozumieć, że to coś złego, dopiero w zbliżeniu, pod lupą.Zawsze się tak kończy, myślę. Podobno ożenić się, to jak
Cytat:
do herbaty.Wyjazd do niej. Wieś jak malowana - „tam”. „Tam”, gdzie ludzie wchodzą pod pierzynę zaraz po tym, jak ostatnia kaczka o zachodzie słońca wczłapie do kurnika. „Tam”(,) gdzie wszystkie dziewuszki po siedemdziesiątce obrabiają paznokcie stóp nożami do krojenia chleba.Umalowana jak do
paznokcie u stóp
Cytat:
trzyma ją w tym jednym, jedynym, bezpiecznym miejscu
tutaj mam kłopot, ale na pewno jakiś remanent przecinkowy; na moje to bez nich w ogóle, ale głowy nie dam
Cytat:
której nawet nie musi szukać, bo od lat trzyma ją w tym jednym, jedynym, bezpiecznym miejscu – na komódce, pomiędzy Przenajświętszą Panienką, a Karolem Wszystkich Polaków. Nie wierzę, pragnę zrozumieć tak bardzo, jak bardzo nie mogę zaakceptować zdarzeń, których
Cytat:
lub kilka ciepłych słów od delfickiej Pytii(,) szeptanych niby mantra
Cytat:
którym współzawodniczą zapachy kiszonej kapusty i tysiąca kocich cieczek. Wiadro nie kłamie, wiadro prószy rdzą z czasów starożytnej Troi, choć podobno świętej pamięci dziadek wyklepał je kilofem za panowania Bonapartego z poniemieckiego czołgu, któren
I trochę rymowańców.
Znam to miejsce. Czasem siedzę tam na rozjechanym fotelu, sprawiającym, że chce się spać. Pod tyłkiem mam pluszaka, którego już nikt nie używa. Zdeptał go kurz czasu, bo wpisany w nitkę uśmiech jest niepokojący. 40 lat temu był śmieszny.
Nade mną Batka Moska Częstochoska. I paprotki koniecznie.
Podoba mi się w tekście ujęcie tematu: który zależy od wrażliwości i toku myślowego. Jednak najbardziej intrygującym wydaje się to "kiedy i jak" w istocie takie miejsca nadziały się na głębię swojego standardu. Jak tam zatrzymały się pewne postrzegania! Często zdumiewające. Czy były kiedyś, z jakiegoś początku, wątpliwości w doborze zwykłości?
Nade mną Batka Moska Częstochoska. I paprotki koniecznie.
Podoba mi się w tekście ujęcie tematu: który zależy od wrażliwości i toku myślowego. Jednak najbardziej intrygującym wydaje się to "kiedy i jak" w istocie takie miejsca nadziały się na głębię swojego standardu. Jak tam zatrzymały się pewne postrzegania! Często zdumiewające. Czy były kiedyś, z jakiegoś początku, wątpliwości w doborze zwykłości?
Teściowo, ty stary rowerze, tylko pedałów ci brak
A zna się takie klimaciki, oj zna, bo się ma teściową góralkę, i to jeszcze urodzoną tego samego dnia, co piszący te słowa, więc już totalnie nie działa święta maksyma, że przeciwności się przyciągają, bo my od wojny do rozejmu, od rozejmu do wojny, takie same typki w dwóch różnych ciałach, charakterek ten sam, o dym nie trudno
Mieć dobrą teściową to jak wygrać w lotto.
A że rzadko kto wygrywa, to jest, jak jest i nie ma bata.
I żeś to pięknie a kąśliwie pokazał, bo z nimi nie ma żartów, jak mawiał Lenin: "Albo my ich, albo oni nas, towarzysze!" - i prawda to święta, bo teściowa często myśli, że zięć zabrał jej ukochane dziecko, zgred zboczony, i teraz ona musi mu trochę napsuć nerw
Tak to jest...
A że typ niereformowalny, to żeś zauważył, bo to fakt nad faktami.
Albo ten typ tak ma, albo to kwestia złośliwości.
A obrazki, co żeś je odmalował, prima sort, sztuczne szczęki zawsze były moim ulubionym motywem żartów i pewnie na stare lata będę za karę bezzębnym mikiem.
Mało słów, cedzonych z umiarem, a widzi się wiele.
Ten konflikt, to niezrozumienie, to już standard.
Mówię to ja, balansujący między sielanką a wojną z własną teściową Kazimierą!
Howgh!
A zna się takie klimaciki, oj zna, bo się ma teściową góralkę, i to jeszcze urodzoną tego samego dnia, co piszący te słowa, więc już totalnie nie działa święta maksyma, że przeciwności się przyciągają, bo my od wojny do rozejmu, od rozejmu do wojny, takie same typki w dwóch różnych ciałach, charakterek ten sam, o dym nie trudno
Mieć dobrą teściową to jak wygrać w lotto.
A że rzadko kto wygrywa, to jest, jak jest i nie ma bata.
I żeś to pięknie a kąśliwie pokazał, bo z nimi nie ma żartów, jak mawiał Lenin: "Albo my ich, albo oni nas, towarzysze!" - i prawda to święta, bo teściowa często myśli, że zięć zabrał jej ukochane dziecko, zgred zboczony, i teraz ona musi mu trochę napsuć nerw
Tak to jest...
A że typ niereformowalny, to żeś zauważył, bo to fakt nad faktami.
Albo ten typ tak ma, albo to kwestia złośliwości.
A obrazki, co żeś je odmalował, prima sort, sztuczne szczęki zawsze były moim ulubionym motywem żartów i pewnie na stare lata będę za karę bezzębnym mikiem.
Mało słów, cedzonych z umiarem, a widzi się wiele.
Ten konflikt, to niezrozumienie, to już standard.
Mówię to ja, balansujący między sielanką a wojną z własną teściową Kazimierą!
Howgh!
Koncertujesz słownie. Tworzysz ciekawe figury symetryczne, na przykład z tą szklanką, pokazywaną raz tak, raz na odwrót. Celnie oddajesz obrzydzenie, jakie może wzbudzać starość i obcość. Cudzy brud, czy bałagan, jest bardziej odstręczający niż własny. Dobierając takie odpychające drobiazgi, w niewielu słowach, a bardzo celnie charakteryzujesz upartą, wiejską babinę z lekką już sklerozą oraz jej otoczenie. Sądząc z powszechnej opinii, temat teściowej tak okrutne skojarzenia usprawiedliwia. Ja tam nie wiem, bo nigdy teściowej nie miałam, a wolałabym, żeby pożyła dłużej - choćby dla mego męża i wiem, że ona byłaby dobra.
Jestem ciekawa, jak sobie radzisz w utworze narzucającym dobór zupełnie odmiennych środków wyrazu. Ale przypuszczam, że nawet zachwyty nad wiosną oddałbyś poprzez woniejące obory i nawożenie obornikiem czy spoconych przy pracach polowych wieśniaków. Ja znam wykwintną damę, dla której zapach obornika jest przyjemny, bo w dzieciństwie wywożono ją dla zdrowia na wieś. A zatem wszystko względne.
Ojej, chyba mój komentarz dłuższy niż twoja miniatura. Trudno. Nic już nie wymażę, żeby mój trud nie poszedł na marne.
Jestem ciekawa, jak sobie radzisz w utworze narzucającym dobór zupełnie odmiennych środków wyrazu. Ale przypuszczam, że nawet zachwyty nad wiosną oddałbyś poprzez woniejące obory i nawożenie obornikiem czy spoconych przy pracach polowych wieśniaków. Ja znam wykwintną damę, dla której zapach obornika jest przyjemny, bo w dzieciństwie wywożono ją dla zdrowia na wieś. A zatem wszystko względne.
Ojej, chyba mój komentarz dłuższy niż twoja miniatura. Trudno. Nic już nie wymażę, żeby mój trud nie poszedł na marne.
Czytając obie historie finałowe zastanawiałem się, która jest Twojego pióra. Pierwszy raz chyba nie mogłem rozstrzygnąć tego dylematu
Przyznam szczerze, że bardziej tekst przypisywałem Mizi, bo tak jakoś o kobietach, z humorem o szczękach i ironicznie o sedesowych klapach
Zupełnie nie Twój styl, lecz wcale nie oznacza, że gorzej. Wręcz przeciwnie, nareszcie pojąłem Twoją historię od A do Z
Nawiasem mówiąc, szczęściarzami ci, którzy nie muszą dzielić kąta z teściową he he
Podobało się, brawo mistrzu shin!
Przyznam szczerze, że bardziej tekst przypisywałem Mizi, bo tak jakoś o kobietach, z humorem o szczękach i ironicznie o sedesowych klapach
Zupełnie nie Twój styl, lecz wcale nie oznacza, że gorzej. Wręcz przeciwnie, nareszcie pojąłem Twoją historię od A do Z
Nawiasem mówiąc, szczęściarzami ci, którzy nie muszą dzielić kąta z teściową he he
Podobało się, brawo mistrzu shin!
shin - Rewelacja! Co tu dużo mówić. Zachwycił mnie ten obrazek od pierwszego czytania, a i po kilku dniach - jeszcze bardziej. Tak naturalistycznie, spostrzegawczo, z zadumą filozoficzną niemal. (Mimo lekkiego banału jednak). Ale wciąż na wielkie TAK!
Pozdrawiam serdecznie!
Pozdrawiam serdecznie!
Amsa, dzięki za wizytę i miły komentarz. Super, że się spodobało.
Morfina, fajnie, że znów wpadłaś pod mój tekst. Dzięki za słowa uznania, sugestie poprawek przepatrzę, przemyślę.
Weronikulus, zakumać Twój komentarz to nie bułka z masłem, ale chyba się podobało. Pojawia się w nim pytanie - myślę nad odpowiedzią.
Mike, no, no, ciekawe impresje, zapodane z polotem i freestylem.
Dzięki.
Krystyna, miło, że wpadasz pod moje teksty, naprawdę miło. Opisując lato/wiosnę rzeczywiście skupiłbym się chyba na subtelnych zapachach krowich placków i cichych a bezpiecznych zakątkach wiejskich albo publicznych szaletów.
Pablovsky, coś ściemniasz, ale fajnie, że się podobało. Dzięki za wizytę.
Zajacanka, super, że podoba Ci się mój drugi, czy nawet trzeci tekst w tej edycji "Słowa w kadrze", a że w słowach pochwały bywasz oszczędna, tym bardziej mi miło. Pozdrowienia!
Morfina, fajnie, że znów wpadłaś pod mój tekst. Dzięki za słowa uznania, sugestie poprawek przepatrzę, przemyślę.
Weronikulus, zakumać Twój komentarz to nie bułka z masłem, ale chyba się podobało. Pojawia się w nim pytanie - myślę nad odpowiedzią.
Mike, no, no, ciekawe impresje, zapodane z polotem i freestylem.
Dzięki. Krystyna, miło, że wpadasz pod moje teksty, naprawdę miło. Opisując lato/wiosnę rzeczywiście skupiłbym się chyba na subtelnych zapachach krowich placków i cichych a bezpiecznych zakątkach wiejskich albo publicznych szaletów.
Pablovsky, coś ściemniasz, ale fajnie, że się podobało.
Dzięki za wizytę.Zajacanka, super, że podoba Ci się mój drugi, czy nawet trzeci tekst w tej edycji "Słowa w kadrze", a że w słowach pochwały bywasz oszczędna, tym bardziej mi miło.
Pozdrowienia!
shinobi napisał:
Pablovsky, coś ściemniasz
Jak to? Absolutnie! Nigdy w życiu! Mowy nie ma!
I jeszcze ja, na końcu łańcuszka peanów, taka skromniutka i biedniutka, chciałam wyrazić rzecz jasna swój podziw dla kunsztu i pomysłowości Autora, jak również zadeklarować, że od wczoraj jestem wielką fanką wiader!
Pozdrawiam
Pozdrawiam
Fabularia napisała:
od wczoraj jestem wielką fanką wiader!
Tylko nie mocz w żadnym zębów.
A poważnie, to:
Fabulario, dziękuję za miły komentarz.
Wiadro z tysiącem kocich cieczek (ja już nawet o subtelnej w tym momencie woni kapuchy nie wspominam...) - trudno nie przystanąć i się nie wzdrygnąć. Ble <chrzęst wzdrygających się ramion>
Urokliwy obrazek, gdzie pobrzękuje smrodliwe wiadro i szczęka w szklance.
Temat taki powszedni (teraz nie myślę o powyższych rekwizytach, jeno o zmorach teściowopodobnych i małżeńskich), a poprowadzony krętymi ścieżkami doznań bohatera - jakże subtelnego i wymuskanego w odczuciach. No ładnie go złożyłeś.
Pozdrawiam majowością podwieczorną.
Urokliwy obrazek, gdzie pobrzękuje smrodliwe wiadro i szczęka w szklance.
Temat taki powszedni (teraz nie myślę o powyższych rekwizytach, jeno o zmorach teściowopodobnych i małżeńskich), a poprowadzony krętymi ścieżkami doznań bohatera - jakże subtelnego i wymuskanego w odczuciach. No ładnie go złożyłeś.
Pozdrawiam majowością podwieczorną.
Wasinko, dzięki za przychylny komentarz.
Od początku staram się dążyć w swoim pisaniu do pokazania banału w mniej banalny sposób, tak nieco zawile.
Pozdrowienia.
Od początku staram się dążyć w swoim pisaniu do pokazania banału w mniej banalny sposób, tak nieco zawile.
Pozdrowienia.
shinobi napisał:
Od początku staram się dążyć w swoim pisaniu do pokazania banału w mniej banalny sposób, tak nieco zawile.
Dobrze mieć swój nurt i płynąć, płynąć...
A tak przy okazyi:
W międzylesiachtegosiach tego niet robaczków: Cytat:
pomiędzy Przenajświętszą Panienką, a Karolem Wszystkich Polaków.
Cytat:
- Sku... skur... synku, mógłbyś przynieść wody na herbatę?
Tym mnie absolutnie poskładałeś. Kapitalne. W ogóle całe opowiadanie jest przesycone bardzo dowcipnymi wizjami wsi zupełnie niespokojnej, gdzie obierakiem do kartofli - analogicznie, jak obcina się paznokcie nożem przeznaczonym do fechtunku z chlebem - to się pewnie goli. Dostrzegłem tutaj bryzę klasycznej, rodzinnej nudy, rutyny podszytej jakąś absurdalną zawiścią. Stereotyp teściowej wciąż silny. I wciąż niewyeksploatowany, jak się okazuje.
pozdrawiam
Wasinko, dzięki, poprawię.
Henryk, miło, że tu wpadłeś. Cieszę się, że dostrzegasz komediowy potencjał tekstu. Liczyłem, że wycytowana scena będzie zabawna.
Henryk, miło, że tu wpadłeś. Cieszę się, że dostrzegasz komediowy potencjał tekstu. Liczyłem, że wycytowana scena będzie zabawna.
Bardzo fajne, przeczytałam z przyjemnością.
Pozdrawiam,
A.
Pozdrawiam,
A.
Adela, dzięki.
Ostatnio dodane recenzje
- Napisane nawet dobrze, czyli o książce - wszystko będzie niedobrze
- Czy guguły mogą być smaczne?
- Samotność Boga – Antoni Grycuk
- „Zabójca w bezpiece”, czyli proza niedoceniona
- Poetycka opowieść o wojnie w Donbasie - recenzja książki S. Żadana "Internat"
- Recenzja książki portalowej koleżanki
- Kazimierz Junosza „Buntownik” - recenzja książki
- Kompot. Trudny powrót do życia - recenzja książki
- Jezioro
- Król
- Przejście przez granicę
- Eden cz 3
- Przemiany 17
- Mury Jerycha
- Eden cz.2
- Quasimodo
- Doktor Desmond
- "Grzeczny" - zbiór 68 opowiadań - opowiadania nr 51 i 52
- Syna mi pobili!
- Anioły na Times Square - Rozdział Drugi: Niesamowity Nowy Jork
- Eden część 1
- "Grzeczny" - zbiór 68 opowiadań - opowiadania nr 49 i 50
- przemijanie
- Przemiany 16
- Czy lubisz kwadraty, czyli mój system filozoficzny
- Anioły na Times Square - Rozdział Pierwszy: Prawdziwy świat
- Barszcz cz.1
- Alejka
- "Grzeczny" - zbiór 68 opowiadań - opowiadania 46, 47 i 48
- Przemiany 15
- Pisać każdy może?
- Anioły na Times Square - Prolog
- Express do Bratysławy - Ostatnia podróż Michala Šimka
- Bajka o strasznym Duchu Piwnicy
- Wszystkich Świętych. Pytania, odpowiedzi, brak odpowiedzi
Proza: Dolna Półka
- Maskarada Cnoty - Boska Komedia o wierze i zwątpieniu - Akt I
- Historia nie wykopała się sama
- Echo z Odległych Gwiazd
- Przystanek
- codziennik
- Tekst pierwszy
- Strachulce
- Nieoczekiwana pomoc
- Ucieczka od Cienia: Historia Upadku i Odrodzenia.
- Komornik
- Rozmowa z komputerem
- Ucieczka od Cienia: Historia Upadku i Odrodzenia.
- Rozwód
- Impresja.II
- Przemiany 10
- Światło w naszym mieście
- Zwierzęta do adopcji
- Przemiany 9
- Podróż do wewnętrznego spokoju
- Medytacje
- niebo do nas mruga
- dziewczyna z ogólniaka
- gravitacja
- V. Dokąd? Raczej
- muchy w nosie
- spod znaku baranka
- Uszczknięcia
- samotność
- illeizm
- lekcja szachów
- Preegzystencja
- pocałunek
- okej
- Siadał przed lustrem nie tylko u fryzjera
- Rozcharakteryzowany
- wokół istnienia
- Jehoshua
- Napoli
- dziewczyna z naprzeciwka
- Ciężko się wyrzec
- Kalokagathia
- strzyżaki jelenie czyli inwazja migrantów z azji
- Popiół
- Warstwy
- najogólniej rzecz ujmując
Poezja: Dolna Półka
Galeria
Polecane
Nawigacja
-
Promocja -
Społeczność -
Przydatne Linki -
Nasze Antologie -
Nasi Partnerzy
Ostatnie komentarze
- Zbigniew Szczypek
- 21/01/2025 23:47
- Domofonie Wiele rozgrywek musimy niestety przegrać, by… »
- Zbigniew Szczypek
- 21/01/2025 23:32
- Neandertal Tak czułem, że już gdzieś spotkałem Twoje… »
- przyszycguzik
- 21/01/2025 22:44
- Podoba mi się to zejście z Madonny na kretowisko. »
- przyszycguzik
- 21/01/2025 22:24
- A jednak nasz świat to nie jest świat jetu czarnej dziury.… »
- neandertal
- 21/01/2025 18:17
- wolnyduch Dziękuję za odwiedziny i pozostawienie śladu.… »
- neandertal
- 21/01/2025 18:14
- Zbigniew Szczypek Dziękuję za rozłożenie tekstu na części… »
- Janusz Rosek
- 21/01/2025 08:33
- wolnyduch Dzień dobry. Bardzo dziękuję za Twój… »
ShoutBox
- Wiktor Orzel
- 02/01/2025 11:06
- Wszystkiego dobrego wszystkim!
- Janusz Rosek
- 31/12/2024 19:52
- Udanego Sylwestra i szczęśliwego Nowego Roku 2025
- Zbigniew Szczypek
- 30/12/2024 22:28
- Iwonko - dziękując za życzenia - kocham zdrowie i spokój oraz miłość, pełną świąt! A Tobie Iwonko i wszystkim na PP życzę Szczęśliwego Nowego Roku, by każdy dzień był święty/świętem
- ajw
- 22/12/2024 11:13
- Kochani, zdrowych, spokojnych i pełnych miłości świąt!
- ajw
- 01/11/2024 19:19
- Miło Ciebie znów widzieć
- Kushi
- 31/10/2024 20:28
- Lata mijają, a do tego miejsca ciągnie, aby wrócić chociaż na chwilę... może i wena wróci... dobrego wieczorku wszystkim zaczytanym
- Szymon K
- 31/10/2024 06:56
- Dziękuję, za zakwalifikowanie, moich szant ma komkurs. Może ktoś jeszcze się skusi, i coś napiszę.
- Szymon K
- 30/10/2024 12:35
- Napisałem, szanty na konkurs, ale chciałem, jeszcze coś dodać. Można tak?
- coca_monka
- 18/10/2024 22:53
- hej już pędzę taka zabiegana jestem, że zapominam się promować
Ostatnio widziani
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty
Najnowszy:Usunięty
© Copyright by Portal Pisarski 2006-2024
Ważne: Regulamin | Polityka Prywatności | FAQ
Polecane: | montaż anten Warszawa | montaż anten Warszawa Białołęka | montaż anten Sulejówek | montaż anten Marki | montaż anten Wołomin | montaż anten Warszawa Wawer | montaż anten Radzymin | Hodowla kotów Ragdoll | ragdoll kocięta | ragdoll hodowla kontakt