A ja to czytam zupełnie inaczej. Ruletka z Einsteinem jest tylko symbolem. Elementem względności w tekście. Wiersz odbieram jako wyznanie człowieka, który żyje mocno, ryzykownie, inaczej niż oczekiwaliby najbliżsi. Jego styl akceptują tylko mu podobni:
"przez słowa uznania królów
przedziera się nieznośny głos
kontrolera".

Ale widzę jeszcze i inną ścieżkę interpretacyjną. Bo tym kontrolerem może być i sam dla siebie podmiot liryczny, a życie, które prowadzi, wiedzie na przekór swoim podskórnym zasadom, które odzywają się wyrzutem sumienia.

Z uwagi na wieloznaczność wiersz bardzo dobrze oceniam.

Dobry wieczór

Też chętnie pograłabym z tym panem, nie tylko w ruletkę

Ładnie poprowadzony wiersz, troszkę kojarzy mi się z wnikaniem w coraz to głębsze fazy snu, z których wybudzić jest nas w stanie jedynie jakiś impuls, wcześniej umówiony sygnał. Chętnie zaprojektowałabym w takim wielopoziomowym śnie labirynty, a jeszcze chętniej paradoks, gdyby tylko Einstein zechciał w nim uczestniczyć i podsuwać ciekawe rozwiązania. Chętnie też skorzystałbym z wehikułu czasu, aby móc choć przez krótką chwilę posłuchać jego wywodów, popatrzeć jak pracuje, jak tworzy. Ale to już tak abstrahując od wiersza, okołonocnie i przedsennie.

Jednak w rosyjską ruletkę nie zagrałabym nawet z panem Albertem

Nie mam uwag.

Pozdrowienia i do (po)czytania zaś

Jak zwykle zostawiam na pamiątkę ze strony głównej:

Zastanawiasz się czasem komu można ufać? Zagraj i obserwuj uważnie. Być może wokół wszystko zastygnie, jak w surrealistycznym śnie. W słowach królów i w ludziach mniej lub bardziej rzeczywistych. Jeśli dobrze znasz się na liczbach, zakręć ruletką, sprawdź, co się stanie i jak daleko jesteś w stanie sięgnąć. Jeśli liczby są dla Ciebie abstrakcją, uważaj, możesz znaleźć się na jednym z poziomów, z którego ucieczka okaże się bardzo trudna albo nawet niemożliwa.

Miło było wrócić do tego wiersza

Pozdrowienia

Zachęcona przez Sówkę, zaglądam do potisza, aby rozgryźć wiersz . Ale nie jest mi łatwo, jak zwykle. W każdym razie widzę w nim grę komputerową, dzięki której bohater przenosi się do przeszłości. Przegrał zabawę w ruletkę, jest o wieki od miejsca, w którym żył. Głos kontrolera (z gry) przywraca go do rzeczywistości. Ciekawe, jaka jest prawda?:-)
Ostatnio same zagadki, co zauważyła
palcia

P.S. Nie oceniam samego wiersza, bo na razie czekam na pomoc autora