Drapieżca - pablovsky
Kategoria Konkursowa » Wiosenny d(r)eszczyk » Drapieżca
Od autora:
Może być nim każdy. Kuzyn, sąsiad albo ten, który sypia obok ciebie. Sytuacje, których nie sposób przewidzieć. Zdarzenia, które trudno objąć rozumem. Żyją obok nas, obserwują, czekają... Bezwzględni drapieżcy.
Klasyfikacja wiekowa:
+18
10 kwietnia 1997, Texas.
Kolor twoich włosów na zdjęciu jest naturalny? - Schował ptaka do rozporka, zapalił papierosa i w oczekiwaniu na odpowiedź głęboko zaciągnął się dymem. No dalej, mała, pisz.
Tak, jestem blondynką. - Odpowiedź przyszła po sześciu sekundach.
Znakomicie. Nie wyglądasz na swoje dziewiętnaście lat.
A na ile?
Pomyślał przez moment i, uśmiechając pod nosem, wystukał na klawiaturze ulubiony zwrot.
Na mniej, ale za to jesteś piękną kobietą.
Po chwili, zgodnie z oczekiwaniem, ujrzał na ekranie laptopa uśmiechniętą emotikonę. Prawidłowa reakcja.
Adres, który wczoraj podałaś, jest prawdziwy? - Upewnił się.
Tak, co to za pytanie, przyjeżdżaj. A kwota, którą zaproponowałeś, też jest prawdziwa?
Oczywiście. Do zobaczenia - odpisał i wylogował się z portalu. W konfiguracji zmienił adres IP, wyczyścił historię, po czym zresetował router, logując się pod swoim stałym adresem. Doskonale znał procedury policyjnych informatyków podczas prowadzonych śledztw.
Poczuł wzrastające napięcie w trzewiach. Uczucie, którego nie mógł pohamować. Ekscytacja świdrująca mózg, niedająca chwili wytchnienia.
Wyciągnął z kieszeni spodni klucz i otwarł nim szufladę komody.
Podniósł kopertę, wysunął z niej kilkanaście fotografii i wyciętych artykułów prasowych.
Obsesyjne pożądanie, coraz częściej zaspokajał oglądając zdjęcia martwych kobiet, którym odebrał życie.
Teraz, po krótkim zastanowieniu, zdecydował schować talizmany z powrotem. Miał świadomość, że za godzinę inaczej zaspokoi żądze.
Usłyszał zbliżający się tupot małych stóp. Drzwi pokoju uchyliły się i spostrzegł uśmiechniętą twarzyczkę.
- Tatusiu! Mama pyta, czy zejdziesz na kolację? - Pięcioletnia Suzanne ciekawie uniosła brwi. - Co robisz, tato?
- Pracuję, mój skarbie! Powiedz mamie, że zaraz przyjdę. - Mrugnął do dziewczynki.
- Tato, kiedy zabierzesz mnie do zoo? Obiecałeś, że jak nastanie wiosna! Już przyszła?
- Owszem, moja Su! Ale od trzech dni pada deszczyk, mamy oglądać lwy pod parasolem?
Dziewczynka zachichotała i zaprzeczyła.
- A może chcesz, żeby lew teraz cię schrupał, co? - Wstał, zaryczał i rozczapierzył dłonie. Suzi zaczęła piszczeć, więc chwycił ją w pasie, podniósł i przytulił. Pocałował w policzek.
- Uciekaj do mamy, powiedz, że lew jest głodny i zaraz przybiegnie na kolację!
Gdy córka zbiegała na dół, sprawdził, czy szuflada jest zamknięta, wylogował się z sieci i zamknął pokrywę laptopa.
Zarzucił marynarkę i zszedł do jadalni.
- Jak miło, oto nasz król zwierząt! - zaśmiała się Pia, trzydziestoletnia szatynka. Podeszła do niego i musnęła wargami jego nos. Objął ją, odwzajemniając pocałunek.
- A gdzie Andy, kochanie? - spytał, siadając do stołu.
- Poszedł do kolegi pożyczyć książkę od biologii.
- Zuch chłopak! Podoba mi się jego podejście do nauki. - Sięgnął po miseczkę z sosem.
- Bierze przykład z ciebie. – Mrugnęła. - Suzi, jedz marchewkę!
- Mamusiu, jaki przykład?
- Co za pytanie, córciu? Tata to najlepszy gliniarz w mieście! Tylko dlatego, że zawsze dobrze się uczył.
- Tatku, też mogę zostać policjantką?
Z kieszeni marynarki dobiegł sygnał telefonu, zadziałał nastawiony wcześniej alarm. Odebrał i po kilku zdawkowych słowach wstał od stołu.
- Muszę wyjść, przykro mi. Ale obiecuję wrócić za dwie godziny.
- Coś się stało? - zapytała Pia. Schylił się i szepnął jej do ucha.
- Znaleźli kolejną ofiarę.
Poleć
Pobierz
RSS
- Poleć ten artykuł znajomemu
- Znajomy został poinformowany
pablovsky · dnia 01.05.2014 17:54 · Czytań: 1304 · Średnia ocena: 4,83 · Komentarzy: 30
Inne artykuły tego autora:
Komentarze
Potworne!
DoCo
DoCo
No takie coś to ja lubię. Dreszczowiec jak się patrzy. Nie myślałeś jednak o tym, żeby przebudować opowieść w taki sposób, aby dopiero na końcu wyszło, że on jest psycholem - zboczeńcem? Bo tak to co najlepsze zaserwowałeś na początku, a później był jeszcze tylko lżejszy wstrząs, gdy okazało się, że ma rodzinę i jest policjantem. To tylko taka moja propozycja, nie upieram się, że tak byłoby lepiej. Dodatkowo motyw deszczu jest tu mało znaczący i nie ma raczej nic wspólnego z wiosną.
Reasumując jestem zadowolony i w mojej prywatnej skali (0 - 1000) otrzymujesz 789,5627 punkta!
Pozdrawiam.
R. Tax.
P.S.
Moja prywatna skala została stworzona specjalnie dla twojego opowiadania.
Reasumując jestem zadowolony i w mojej prywatnej skali (0 - 1000) otrzymujesz 789,5627 punkta!
Pozdrawiam.
R. Tax.
P.S.
Moja prywatna skala została stworzona specjalnie dla twojego opowiadania.
Pablo - przyznaję, czekałam na Twój dreszczyk i się doczekałam, widać musiał spać dzisiejszy deszczyk. Świetne, wiosenne, zadreszczowane, przewrotne, okrutne i nieludzkie, w swojej człowieczej psychopatycznej postaci.
W mojej punktacji masz 9 na 9
.
Pozdrawiam
W mojej punktacji masz 9 na 9
.Pozdrawiam
Veni, vidi... siema
Advantages:
Zgrabnie, w konwencji i z ze szwungiem, jaki trza mieć pisząc brudny kryminał o zwyrolach, od początku do końca poszło Ci tak, jakby pewnie chciałby to widzieć Alfred H., bo stosujesz ciekawe rozwiązania literackie, niby dialog, niby własne "mentalne krzątania", z pojedynczych zdań płynie jasna treść, że kolo z lekka wygły, że leci na dwa fronty, to jest ukazane, że mucha nie siada - wrzucasz pojedyncze "zajawki" i szybko mam pogląd, o co tu biega.
Stylizacja językowa, feeeling stworzony ku pokazaniu prawdziwej twarzy kolesia ubierają w ładne ubranko clue tego kawałka, czyli perwersyjną radochę z mordowania.
Wstawka z rodziną jest swoistym dreszczem, podobnym do tego ze zdjęciami, gdzie można poczuć, co to za kalibru gość.
W Gostyninie mają już dla niego łóżeczko z kratkami i fajoskich psychiatrów.
Czyli kończąc, klimat udało Ci się stworzyć i szybko czytaczowi pojawiają się w głowie obrazy, układające się w diaboliczne puzzle...
Disadvantages:
Motyw gliny-psychola jakoś już mocarnie wyeksploatowany, nie sądzisz?
Bo był "Zły porucznik", "Sprawy wewnętrzne", "Hellraiser: Wrota Piekieł" i masa innych, gdzie bohaterem był podobny kolesław, bawiący się w brzydkie zabawy
To minus tego opka, trochę za dużo wtórności.
Filmowi bohaterowie tez próbowali zachowywać pozory zdrowego życia rodzinnego.
Ale wcześniej, czy później, coś szło nie tak...
To sum up,
To udane, fajne opko, wiarygodnie brzmiące i będące niestety slajdem z życia takich typków.
Czytałem z przyjemnością, pomimo, że to już przecież było, i nie wróci nigdy
W twojej skali, Pawełku, mocna Czwóra
Howgh!
Advantages:
Zgrabnie, w konwencji i z ze szwungiem, jaki trza mieć pisząc brudny kryminał o zwyrolach, od początku do końca poszło Ci tak, jakby pewnie chciałby to widzieć Alfred H., bo stosujesz ciekawe rozwiązania literackie, niby dialog, niby własne "mentalne krzątania", z pojedynczych zdań płynie jasna treść, że kolo z lekka wygły, że leci na dwa fronty, to jest ukazane, że mucha nie siada - wrzucasz pojedyncze "zajawki" i szybko mam pogląd, o co tu biega.
Stylizacja językowa, feeeling stworzony ku pokazaniu prawdziwej twarzy kolesia ubierają w ładne ubranko clue tego kawałka, czyli perwersyjną radochę z mordowania.
Wstawka z rodziną jest swoistym dreszczem, podobnym do tego ze zdjęciami, gdzie można poczuć, co to za kalibru gość.
W Gostyninie mają już dla niego łóżeczko z kratkami i fajoskich psychiatrów.
Czyli kończąc, klimat udało Ci się stworzyć i szybko czytaczowi pojawiają się w głowie obrazy, układające się w diaboliczne puzzle...
Disadvantages:
Motyw gliny-psychola jakoś już mocarnie wyeksploatowany, nie sądzisz?
Bo był "Zły porucznik", "Sprawy wewnętrzne", "Hellraiser: Wrota Piekieł" i masa innych, gdzie bohaterem był podobny kolesław, bawiący się w brzydkie zabawy
To minus tego opka, trochę za dużo wtórności.
Filmowi bohaterowie tez próbowali zachowywać pozory zdrowego życia rodzinnego.
Ale wcześniej, czy później, coś szło nie tak...
To sum up,
To udane, fajne opko, wiarygodnie brzmiące i będące niestety slajdem z życia takich typków.
Czytałem z przyjemnością, pomimo, że to już przecież było, i nie wróci nigdy
W twojej skali, Pawełku, mocna Czwóra
Howgh!
Wróciłem z majówki, flaga piękna biało-czerwona w szafie schowana, kiełbacha z grilla zjedzona, teraz miła niespodzianka w postaci miłych komentarzy!
No cóż, pewnie nikogo nie zaskoczyłem swoją krótką historią. Bo o czym może pisać pablovsky? Z pewnością nie o runie leśnym
No. Tak wyszło, kochaniutki
Ja też, Rysiu Celowo zachowałem kolejność. Wstrząs jest nieco większy, gdy okazuje się, że zwyrodnialec i morderca w jednej osobie jest kochającym ojcem i gliną. A deszcz? No pada od trzech dni przecież
Dziękuję, amso. Nie sądziłem, że aż tak. Jesteś delikatną, uczuciową kobietą, więc obawiałem się Twojej reakcji na podobną historię, tym bardziej jestem pozytywnie zaskoczony.
Sądzę, Michałku. Ale nigdy dość ostrzeżeń Byli, są i będą. Niestety.
Ależ się rozpisałeś, chyba nikt nie poświęca tyle czasu na komentarze, (no, może jeszcze Doco - spójrz wyżej) Pod tym względem jesteś wielki!
Serdecznie Wam dziękuję za opinie, uwagi i spostrzeżenia!
No cóż, pewnie nikogo nie zaskoczyłem swoją krótką historią. Bo o czym może pisać pablovsky? Z pewnością nie o runie leśnym
Dobra Cobra napisał:
Potworne!
No. Tak wyszło, kochaniutki
Ryszard Taxidriver napisał:
No takie coś to ja lubię.
Ja też, Rysiu
Celowo zachowałem kolejność. Wstrząs jest nieco większy, gdy okazuje się, że zwyrodnialec i morderca w jednej osobie jest kochającym ojcem i gliną. A deszcz? No pada od trzech dni przecież amsa napisała:
W mojej punktacji masz 9 na 9
Dziękuję, amso. Nie sądziłem, że aż tak. Jesteś delikatną, uczuciową kobietą, więc obawiałem się Twojej reakcji na podobną historię, tym bardziej jestem pozytywnie zaskoczony.
mike17 napisał:
Motyw gliny-psychola jakoś już mocarnie wyeksploatowany, nie sądzisz?
Sądzę, Michałku. Ale nigdy dość ostrzeżeń
Byli, są i będą. Niestety. Ależ się rozpisałeś, chyba nikt nie poświęca tyle czasu na komentarze, (no, może jeszcze Doco - spójrz wyżej)
Pod tym względem jesteś wielki! Serdecznie Wam dziękuję za opinie, uwagi i spostrzeżenia!
Pablo - to tylko pozory, ja raczej mało delikatna, chociaż może jakieś tam uczucia są. Uwielbiam Harlana Cobena, Thomasa Harrisa i innych. Odnajduję w Twojej historyjce klimat ich powieści.
A jak pozytywnie, znaczy wiosennie, znaczy że dreszczyk też był.
Pozdrawiam
. Uwielbiam Harlana Cobena, Thomasa Harrisa i innych. Odnajduję w Twojej historyjce klimat ich powieści.A jak pozytywnie, znaczy wiosennie, znaczy że dreszczyk też był
.Pozdrawiam
Oj, Pablo, Pablo. Jestem chora po przeczytaniu. Mam alergię na ludzi munduru, honoru, prawa, porządku i sprawiedliwości, którzy wszystko to gwałcą jak leci.
Okropne, paskudne, wstrząsające. Dreszczyku doznałam - wstrętu i oburzenia.
Technicznie - doskonałe, dopracowane i perfekcyjne.
Tematycznie wolę jednak opowiadania Zaskrońca.
W mojej prywatnej skali 1 do 10: 1 za historię, 10 za warsztat, czyli średnio na jeżozwierza - 7,5 ;P
Okropne, paskudne, wstrząsające. Dreszczyku doznałam - wstrętu i oburzenia.
Technicznie - doskonałe, dopracowane i perfekcyjne.
Tematycznie wolę jednak opowiadania Zaskrońca.
W mojej prywatnej skali 1 do 10: 1 za historię, 10 za warsztat, czyli średnio na jeżozwierza - 7,5 ;P
Zdążyłam się przyzwyczaić, że u Ciebie słodko i figlarnie to dwa obce Ci byty, ale co tam, warto było czekać. Nie lubię takich historii a jednak
Wiesz dobrze, Pablo, że nie znoszę tekstów ocierających się kryminał.
Niemniej potrafię docenić pomysł i wykonanie.
I jedno i drugie wywołało u mnie dreszcz.
Wstrętny, okropny dreszcz aż do mdłości.
Bo działalność psychopaty wzmocniłeś silnią, jaką w tym wypadku jest sielskie rodzinne życie.
Zawsze jest to dobry, mocny zabieg.
Pokazowa rodzinka: mama, tata plus idealna parka, bo chłopczyk i dziewczynka.
Marzenie wręcz, sytuacja modelowa.
Policjant, dobry sąsiad z naprzeciwka, zawsze się uśmiechał, pomocny, doskonały ojciec - tak zapewne powiedzą o nim znajomi, gdy sprawa się wyda.
Jak często słyszy się takie słowa o masowych mordercach, o strażakach podkładających ogień, by potem bohatersko wynosić staruszki z pożaru i skromnie opowiadać, że spełniali tylko ich obowiązek.
Podobało mi się jak tekst pociągnąłeś.
Scenka rodzinna idealna.
Jestem pod wrażeniem.
Pozdrawiam
Niemniej potrafię docenić pomysł i wykonanie.
I jedno i drugie wywołało u mnie dreszcz.
Wstrętny, okropny dreszcz aż do mdłości.
Bo działalność psychopaty wzmocniłeś silnią, jaką w tym wypadku jest sielskie rodzinne życie.
Zawsze jest to dobry, mocny zabieg.
Pokazowa rodzinka: mama, tata plus idealna parka, bo chłopczyk i dziewczynka.
Marzenie wręcz, sytuacja modelowa.
Policjant, dobry sąsiad z naprzeciwka, zawsze się uśmiechał, pomocny, doskonały ojciec - tak zapewne powiedzą o nim znajomi, gdy sprawa się wyda.
Jak często słyszy się takie słowa o masowych mordercach, o strażakach podkładających ogień, by potem bohatersko wynosić staruszki z pożaru i skromnie opowiadać, że spełniali tylko ich obowiązek.
Podobało mi się jak tekst pociągnąłeś.
Scenka rodzinna idealna.
Jestem pod wrażeniem.
Pozdrawiam
O matko i córko! Dreszczyk to mało powiedziane. Toż to mega dreszcz. Nie wiem czy po tym krótkim, ale treściwym opowiadaniu zasnę bez lizaka, albowiem gdy się boję kompulsywnie ssę lizaki (nie mylić z tymi od drogówki). Zobaczę czy mam w szufladzie. W przeciwnym wypadku będę musiała udać się do całodobowego (tylko który dziś otwarty)
A tak poważnie, pablo to fantastyczny dreszcz (w sensie dobrze napisany). Daję ci maxa
A tak poważnie, pablo to fantastyczny dreszcz (w sensie dobrze napisany). Daję ci maxa
Cytat:
w oczekiwaniu na odpowiedź, głęboko zaciągnął się dymem.
bez przecinka
Cytat:
Pomyślał przez moment i(,) uśmiechając pod nosem, wystukał na klawiaturze ulubiony zwrot.
Cytat:
Adres, który wczoraj napisałaś(,) jest prawdziwy?
- może bardziej pasuje "podałaś"
Cytat:
A kwota, którą zaproponowałeś(,) też jest prawdziwa?
Cytat:
Oczywiście. Do zobaczenia. - Odpisał i wylogował się z portalu
ja bym zapisała jak w dialogu: bez pierwszej kropki i "odpisał"
Cytat:
nie dająca chwili wytchnienia.
niedająca
Cytat:
Mama pyta(,) czy zejdziesz na kolację?
Cytat:
(z)aśmiała się Pia, trzydziestoletnia szatynka.
Cytat:
zadziałał nastawiony wcześniej alarm .
bez spacjiCytat:
kilku zdawkowych słowach, wstał od stołu.
bez spacjiPablo, to bardzo dobre opowiadanie. Podoba mi się fabuła. Wrzutka rodzinna też mu dobrze robi, dodaje tajemnicy. Dreszczowe mocno. Fajnie, że pozostawiasz czytelnika w zawieszeniu i nie wiadomo, co wydarzy się dalej. Klimat troszkę dexterowy. Na minus tytuł, ale to subiektywnie. Bo ja nie lubię tak dosłownie.
Używasz adekwatnego języka, fajnie napomykasz o policyjnych procedurach. Wszystko się w tym opowiadaniu zgadza, jest na miejscu. Mega, me-ga, em-e-gie-a.
PS W Twoim opowiadaniu nie lubię tego, że koleś chowa świeżo-po-ptaka do rozporka, a zaraz rozcapierza palce i tuli córkę. Brrr.
A to świntuszenie z wstępu. No żywe, no!
Dobrego dnia, pablo!
zawsze
Widzę, że wystawiając "prywatne oceny", troszkę podśmiechujecie się z mojej "prywatnej skali ocen" He, he, zrobiłem to dla zabawy, jak wspomniałem pod którymś tekstem, lubię bawić się cyframi.
Inna sprawa, że w tym przypadku to był błąd, bo nie sposób obiektywnie wystawić ocen, gdy każdy tekst ma w sobie to "coś".
Nawiązując do "Drapieżcy" - przyznaję, że jestem miło zaskoczony wysokimi ocenami. Sam nie wiem, czy jest aż tak dobrze.
Po cichu przyznam, że są lepsze! Ale nie powiem które
Agnieszko, w zasadzie autor, który pisze taką historią ma na celu wywołać oburzenie czytelnika. Wstrząsnąć nim. Osoba czytająca ma się zdenerwować i pomyśleć: "Co za skur..syn!" Czyli Twój wstręt odczytuję nad wyraz pozytywnie.
passi, bardzo mi miło, że tak sądzisz. Fakt, za słodyczami nie przepadam
Miła Al, zawsze pod Twoim komentarzem się uśmiecham, bo doskonale zdaję sobie sprawę, iż nie przepadasz za podobnymi historiami, a jednak zawsze znajdziesz czas, aby poczytać moje wypociny. To mnie bardzo podbudowuje. Zwłaszcza, że prawie zawsze jesteś "bardzo na tak"
ajw, czyli... udało się!
Od lizaczka psują się ząbki. Może lepszy byłby smoczek?
Masz absolutną rację, zawsze. Ale ze względu na ograniczenia konkursowe, nie zmieściłem opisu, jak mężczyzna idzie do toalety, aby umyć ręce
Cieszę się, że i Tobie, osobie wymagającej, spodobała się miniatura i doznałaś tego, na co liczyłem.
Poprawiłem wskazane niedociągnięcia. A wiesz, że pięćdziesiąt razy przeglądałem, edytowałem, wstawiałem i wywalałem te paskudne przecinki? I tak wyszło, jak wyszło
Serdecznie Wam dziękuję!
Teraz, jak to robią uczestnicy w programach rozrywkowych przed esemesowym głosowaniem, nie pozostaje mi nic innego, jak pokazać Wam trzykrotnie pięć palcy. Trzy razy pięć, czyli piętnaście!
He, he, zrobiłem to dla zabawy, jak wspomniałem pod którymś tekstem, lubię bawić się cyframi. Inna sprawa, że w tym przypadku to był błąd, bo nie sposób obiektywnie wystawić ocen, gdy każdy tekst ma w sobie to "coś".
Nawiązując do "Drapieżcy" - przyznaję, że jestem miło zaskoczony wysokimi ocenami. Sam nie wiem, czy jest aż tak dobrze.
Po cichu przyznam, że są lepsze! Ale nie powiem które
akacjowa agnes napisała:
Okropne, paskudne, wstrząsające. Dreszczyku doznałam - wstrętu i oburzenia.
Agnieszko, w zasadzie autor, który pisze taką historią ma na celu wywołać oburzenie czytelnika. Wstrząsnąć nim. Osoba czytająca ma się zdenerwować i pomyśleć: "Co za skur..syn!" Czyli Twój wstręt odczytuję nad wyraz pozytywnie.
passi napisał/a:
Zdążyłam się przyzwyczaić, że u Ciebie słodko i figlarnie to dwa obce Ci byty, ale co tam, warto było czekać.
passi, bardzo mi miło, że tak sądzisz. Fakt, za słodyczami nie przepadam
al-szamanka napisał/a:
Podobało mi się jak tekst pociągnąłeś.Scenka rodzinna idealna.Jestem pod wrażeniem.
Miła Al, zawsze pod Twoim komentarzem się uśmiecham, bo doskonale zdaję sobie sprawę, iż nie przepadasz za podobnymi historiami, a jednak zawsze znajdziesz czas, aby poczytać moje wypociny. To mnie bardzo podbudowuje. Zwłaszcza, że prawie zawsze jesteś "bardzo na tak"
ajw napisała:
Dreszczyk to mało powiedziane. Toż to mega dreszcz.
ajw, czyli... udało się!
ajw napisała:
Nie wiem czy po tym krótkim, ale treściwym opowiadaniu zasnę bez lizaka
Od lizaczka psują się ząbki. Może lepszy byłby smoczek?
zawsze napisała:
W Twoim opowiadaniu nie lubię tego, że koleś chowa świeżo-po-ptaka do rozporka, a zaraz rozcapierza palce i tuli córkę.
Masz absolutną rację, zawsze. Ale ze względu na ograniczenia konkursowe, nie zmieściłem opisu, jak mężczyzna idzie do toalety, aby umyć ręce
Cieszę się, że i Tobie, osobie wymagającej, spodobała się miniatura i doznałaś tego, na co liczyłem.
Poprawiłem wskazane niedociągnięcia. A wiesz, że pięćdziesiąt razy przeglądałem, edytowałem, wstawiałem i wywalałem te paskudne przecinki? I tak wyszło, jak wyszło
Serdecznie Wam dziękuję!
Teraz, jak to robią uczestnicy w programach rozrywkowych przed esemesowym głosowaniem, nie pozostaje mi nic innego, jak pokazać Wam trzykrotnie pięć palcy. Trzy razy pięć, czyli piętnaście!
Jest! Doczekałam się. Twoje teksty o seryjnych są rewelacyjne. Świetnie skonstruowane i pędzące do przodu niczym TGV. Tylko dlaczego to miniatura? Wiem oczywiście, że to konkurs, limit znaków, itd. Protestuję, Panie Władzo! Pablo, napisz coś dłuższego w takim klimacie, please Pięknie pokazałeś dwie twarze bohatera.
Wiem, że tematyka paskudna, ale jestem pod wrażeniem sposobu podania.
Pozdrawiam.
Pięknie pokazałeś dwie twarze bohatera.Wiem, że tematyka paskudna, ale jestem pod wrażeniem sposobu podania.
Pozdrawiam.
puma81 napisała:
Twoje teksty o seryjnych są rewelacyjne.
Dzięki, pumo! Nawet nie wiem, co napisać? Nie sądziłem, że aż tak
Obiecuję coś skrobnąć w podobnym klimacie - for you! Ukłony i pozdrowionka!
Można by powiedzieć, że Twoje teksty są monotematyczne, Pablo. Ale z drugiej strony policyjna/kryminalna tematyka jest Twoim znakiem rozpoznawczym przecież, więc niczego innego się nie spodziewałam, zaglądając tutaj, a prawdę mówiąc, nawet czekałam na podobny - mocny, wstrząsający - obraz. Chłodny i wyrachowany na dodatek. I to czyni, że tekst zapada w pamięć (!), mrozi krew w żyłach i zimne poty na plecach.
Dobrze, że to miniatura: lepiej długo się w tych klimatach nie pławić, bo może siąść na głowę
W mojej (Union-owej) skali: całkiem nieźle
Pozdrawiam
Dobrze, że to miniatura: lepiej długo się w tych klimatach nie pławić, bo może siąść na głowę
W mojej (Union-owej) skali: całkiem nieźle
Pozdrawiam
Wyśmienity tekst Pablo. W zminiaturyzowanej wersji udało Ci się ukazać, że demony siedzą również w ludziach prowadzących normalne życie, "dobrych" ojców, zaufanych członków społeczności. Pięknie rzecz poprowadziłeś; sprawnie, technicznie bez zarzutu, z bardzo dobrymi dialogami, a gdy wiedziało się już od początku, kim naprawdę jest bohater - dreszczącymi. Czytało się wybornie. Daję : Świetnie!
mede_a napisała:
Wyśmienity tekst Pablo
mede_a napisała:
technicznie bez zarzutu, z bardzo dobrymi dialogami,
Jeśli sama pani polonistka wystawia taką ocenę i pisze pod tekstem tyle pochwał, to nie pozostaje nic innego, jak się zarumienić, wziąć głęboki oddech (żeby sodówka nie uderzyła) i podziękować!
Nie spodziewałem się wizyty, na dodatek z tak pozytywną opinią, serdecznie dziękuję mede_o.
Czuję się zobowiązany.
zajacanka napisała:
tekst zapada w pamięć (!), mrozi krew w żyłach i zimne poty na plecach.
I tutaj jestem miło połechtany
Jesteś wymagającą czytelniczką i Twoja opinia liczy się dla mnie bez dwóch zdań. Bardzo się cieszę, że sprawiłem Ci "przyjemność" tą krótka lekturą. Kłaniam się nisko moim czytelnikom! Z uśmiechem pozdrawiam!
Nie sięgnęłabym w księgarni czy bibliotece po książkę o takiej tematyce, chyba, że byłaby to Twoja książka, Pablo. Nie marnujesz słów, tak je dobierasz, że historia wciąga jak chleb masło w dzień upalny. Sprytnie to wykoncypowałeś, z tym alarmem w kieszeni i w ogóle, z drugiej strony czyżby morderca nie pomyślał o zapewnieniu sobie alibi?
Wiosna nadeszła, więc Zaskroniec wyleguje się na słoneczku, a Pablo wziął się do roboty. I to jakiej!
Mistrzostwo w kreowaniu „złej” atmosfery masz w kieszeni, a tu dokładasz jeszcze domowy klimacik przedniej roboty. Faktycznie historia psychopaty w kapciach jakby nieco wyeksploatowana, ale to nie zmienia faktu, że Ty zapodałeś ją przednio. Od pierwszych linijek przykuwasz uwagę czytelnika, a zabieg z wyłożeniem asa na stół już na początku tylko dodaje pikanterii, bo w talii są przecież cztery, pozostawało tylko czekać kiedy pojawi się następny. Chylę czoła, Pablo, i jak to mam w zwyczaju proszę o kolejną część Czarnego.
Pozdrawiam
Mistrzostwo w kreowaniu „złej” atmosfery masz w kieszeni, a tu dokładasz jeszcze domowy klimacik przedniej roboty. Faktycznie historia psychopaty w kapciach jakby nieco wyeksploatowana, ale to nie zmienia faktu, że Ty zapodałeś ją przednio. Od pierwszych linijek przykuwasz uwagę czytelnika, a zabieg z wyłożeniem asa na stół już na początku tylko dodaje pikanterii, bo w talii są przecież cztery, pozostawało tylko czekać kiedy pojawi się następny. Chylę czoła, Pablo, i jak to mam w zwyczaju proszę o kolejną część Czarnego.
Pozdrawiam
blaszka napisała:
z drugiej strony czyżby morderca nie pomyślał o zapewnieniu sobie alibi?
Lubię Twoją wnikliwość. Wszak o to chodzi, aby czytając, widzieć również te mniej istotne kwestie. Nie zastanawiałem się nad alibi. To miniatura, gdybym musiał ją kontynuować, pewnie bym pomyślał nad tą sprawą i ułożył odpowiednio treść, aby miała ręce i nogi.
jasna69 napisała:
historia psychopaty w kapciach jakby nieco wyeksploatowana
Większość takich obywateli to członkowie rodzin, samotnych złoczyńców jest zdecydowanie mniej. Stąd te kapcie
Z pewnością powstanie jeszcze milion podobnych historii, to temat chętnie wybierany wśród fanów kryminału.
Serdecznie dziękuję za odwiedziny i pochlebne recenzje!
p.s. Czarny pozdrawia i czeka na swój czas
To dobry tekst, zaskoczyłam się, że jest policjantem, myślę, że śmiało można by go było rozwinąć
Pozdrawiam,
A.
Pozdrawiam,
A.
Na ogół marudzę, coś tam zawsze mi nie pasuje w tego typu kawałkach (miałeś przykład w swojej skandynawskiej opowieści chociażby, ale nie pamiętam dokładnie, bo zniknęła...), ale tutaj czepiać się nie będę, bo pomysł dobry (co z tego, że nienowy - takie tematy zawsze poruszają). Przeraża fakt, ilu takich dobrych tatusiów i mężów chodzi po ulicach... Zasmutkowała mnie historia - ze względu na Suzi i Pati... O ofiarach nie wspominam, bo to oczywiste.
Czytało się dobrze, miniatura wciąga w coraz większe bagno.
Początkowo myślałam, że to jakaś ściema będzie i że ostatecznie okaże się, że policjant to naprawdę dobry glina, a wszystko inne po prostu ma swoje wytłumaczenie i podwójny sens. Stało się jednak inaczej... jednak makabrycznie...
Można by np.
Pozdrawiam z księżycowym wieczorem.
Czytało się dobrze, miniatura wciąga w coraz większe bagno.
Początkowo myślałam, że to jakaś ściema będzie i że ostatecznie okaże się, że policjant to naprawdę dobry glina, a wszystko inne po prostu ma swoje wytłumaczenie i podwójny sens. Stało się jednak inaczej... jednak makabrycznie...
Można by np.
Cytat:
uśmiechając pod nosem,
- uśmiechając się (można by pokombinować z tym uśmiechaniem, bo potem masz jeszcze uśmiechniętą emotikonkę i dziewczynkę)Cytat:
Adres, który wczoraj podałaś, jest prawdziwy? - ( u )pewnił się.
Cytat:
Obsesyjne pożądanie, coraz częściej zaspokajał oglądając zdjęcia
- przecinek wtargnął nie tam, gdzie trzeba: Obsesyjne pożądanie coraz częściej zaspokajał, oglądając zdjęciaCytat:
- Tatusiu! Mama pyta, czy zejdziesz na kolację?
- zamiast znaku zapytania kropkaCytat:
Pięcioletnia Suzanne ciekawie uniosła brwi.
- użyte tu słowo "ciekawie" ma inne brzmienie, niż powinno - wygląda na to, że sposób uniesienia brwi był ciekawy, a nie, że z zaciekawieniaCytat:
Podeszła do niego i musnęła wargami jego nos.
- wpada na siebie niego/jegoCytat:
Objął ją, odwzajemniając pocałunek.
- tutaj mogłabym zwrócić uwagę na nadmiar ją (w każdym wyrazie jest i robi się jąłjowato)...Cytat:
Schylił się i szepnął jej do ucha.
- zamiast kropki dwukropekPozdrawiam z księżycowym wieczorem.
Pewnie zabrzmi to paradoksalnie, ale... kocham w Twoich tekstach autentyzm. Właściwie, gdy widzę przy tekście metkę "Pablovsky", to z miejsca mogę wiedzieć, czego się mogę spodziewać, a spodziewać się tego mogę, że będzie ciekawe zaskoczenie, mimo że w obrębie pewnego środowiska. Więc jest mord w tle, mord, który jest zbrodnią (jakby były mordy, które nią nie są... wybacz retorykę), jest wreszcie też i jakiś glina, a jaki, to już inna bajka.
Zastanawiałem się, jakby to opowiadanie brzmiało, gdyby konstrukcję miało odwrotną. To znaczy - dobry ojciec tuli dziecko, obiecuje, że niebawem zejdzie na kolację, potem dokańcza pogawędkę na chacie, a potem pozoruje odebranie telefonu i wychodzi z domu. Pewnie też dobrze.
Ale Twoja konstrukcja podoba mi się bardziej. To, że już na "dzień dobry" wiemy coś więcej niż jego rodzina o głównym bohaterze, niczego nie psuje. To, że poznajemy zwyrodnialca, który ma fajną rodzinę, który pracuje jako człowiek zaufania publicznego, tylko pięknie i bezlitośnie dokłada dreszczy.
Ode mnie - najwyższa nota.
Zastanawiałem się, jakby to opowiadanie brzmiało, gdyby konstrukcję miało odwrotną. To znaczy - dobry ojciec tuli dziecko, obiecuje, że niebawem zejdzie na kolację, potem dokańcza pogawędkę na chacie, a potem pozoruje odebranie telefonu i wychodzi z domu. Pewnie też dobrze.
Ale Twoja konstrukcja podoba mi się bardziej. To, że już na "dzień dobry" wiemy coś więcej niż jego rodzina o głównym bohaterze, niczego nie psuje. To, że poznajemy zwyrodnialca, który ma fajną rodzinę, który pracuje jako człowiek zaufania publicznego, tylko pięknie i bezlitośnie dokłada dreszczy.
Ode mnie - najwyższa nota.
labedz napisał:
kocham w Twoich tekstach autentyzm
Nie zabrzmiało paradoksalnie, raczej uroczo
Uwielbiam Twoje zrównoważone, logiczne komentarze. Ale wszak od dawna wiemy, że elokwentny z Ciebie facet. Tym bardziej duma mnie rozpiera, że taka osoba zagląda do moich tekstów i na dodatek zostawia tak pozytywne komentarze. Wspaniale. Wielkie dzięki, łabędziu!Wasinka napisała:
Czytało się dobrze, miniatura wciąga w coraz większe bagno.
Aniu, Twoje odwiedziny są dla mnie przeważnie nieco stresujące. Strach mnie ogarnia, czy będzie reprymenda, czy pochwała. Tym razem odetchnąłem z ulgą, udało się!
Cieszę się, że mogłem gościć samą panią redaktor. Dziękuję za poświęcony czas, którego u Ciebie wiecznie brak
Właśnie. Często zastanawiam się, czy Ty w ogóle masz dla siebie i rodzinki jakieś chwile?
Adela napisała:
zaskoczyłam się, że jest policjantem, myślę, że śmiało można by go było rozwinąć
Kogo, Adelko? Policjanta?
Miło, że zajrzałaś, bardzo dziękuję.
I ja zadrżałam, nie zdarza mi się czytać takich tekstów. Ten jest świetny warsztatowo jak już powiedzieli moi przedmówcy. Podoba mi się, że nie przegadałeś tego tekstu, jest w nim dokładnie tyle, ile powinno być. I wszystko to nawet potrafiłam sobie wyobrazić, bo chociaż to okropne, ciągle się wydarza. Motyw z zoo idealnie wpleciony w przerażające wersy, wybija się na tle reszty. I te zdrobnienia używane względem córki, czułość do żony na tle nieczułości do świata. I co tu dużo gadać? Świetne
Pozdrawiam
Pozdrawiam
romantyczna miła! Jaka przyjemna niespodziewajka Cieszę się, że tak wrażliwej osobie spodobała się historia o takim zwyrodnialcu.
Ja cały czas czekam za Twoją prozą! Obiecałaś coś, pamiętasz? Nie proszę o mroczne historie, ale jakąś zabawność a'la "Papier, kamień i nożyce" moglabyś skrobnąć? Zachęcam!
I dziękuję za tak wysoką ocenę.
Pozdrawiam szczęśliwy
Cieszę się, że tak wrażliwej osobie spodobała się historia o takim zwyrodnialcu.Ja cały czas czekam za Twoją prozą! Obiecałaś coś, pamiętasz? Nie proszę o mroczne historie, ale jakąś zabawność a'la "Papier, kamień i nożyce" moglabyś skrobnąć? Zachęcam!
I dziękuję za tak wysoką ocenę.
Pozdrawiam szczęśliwy
Masz bardzo przyjemny styl po prostu, mimo że piszesz o sprawach trudnych. Dlatego jeszcze tu wrócę a co do mojej obietnicy, tworzyłam ostatnio "coś", ale zaniechałam z powodu braku czasu. Teraz do tego wrócę i jeśli tylko skończę i umieszczę na portalu, pierwszy się o tym dowiesz obiecuję
a co do mojej obietnicy, tworzyłam ostatnio "coś", ale zaniechałam z powodu braku czasu. Teraz do tego wrócę i jeśli tylko skończę i umieszczę na portalu, pierwszy się o tym dowiesz obiecuję
No, to czekam Może znowu się pośmiejemy?
Może znowu się pośmiejemy?
Fakt, nie wyraziłam się logicznie. Oczywiście wiesz, że chodzi o tekst
Pozdrawiam,
A.
Pozdrawiam,
A.
Ostatnio dodane recenzje
- Czy guguły mogą być smaczne?
- Samotność Boga – Antoni Grycuk
- „Zabójca w bezpiece”, czyli proza niedoceniona
- Poetycka opowieść o wojnie w Donbasie - recenzja książki S. Żadana "Internat"
- Recenzja książki portalowej koleżanki
- Kazimierz Junosza „Buntownik” - recenzja książki
- Kompot. Trudny powrót do życia - recenzja książki
- Jezioro
- Król
- Pokora
- Sen o stołku
- Kuzynka
- Co to za mundury?
- Marionetki (fragment)
- Saudade - fragment
- Prostytucja w PRL cz. 5
- Na nieznanym globie 20 lat później. cz.2
- Problemy byłego więźnia cz. 4
- Bajka o królu Srulu
- Żydek
- Dykciarze i inni, cz.3/3
- Dykciarze i inni, cz.2/3
- Dykciarze i inni, cz.1/3
- Nieporadnik przed wypłynięciem na szerokie wody pisarstwa
- Na nieznanym globie 20 lat później. cz.1
- FILIPEK CONTRA FILIP. HISTORIA MAŁO ROMANTYCZNA
- COME BACK
- Tęsknota za łzami
- Przedwieczorny seans
- Benek
- Urodziny
- Korzenie
- Młynarz i król
- Odrażający drab
- Jarek wpada w kłopoty, cz. 3
Proza: Dolna Półka
- Mężczyzna z uschniętą różą
- Egzaminator 07
- Domorosły detektyw.
- Wszyscy jesteśmy różami
- Winowanie
- Egzaminator 06
- Sto donośnych słów
- Golda. Rozdział 2 Siedem razy TAK
- Żywoty świętych 2
- O wieczności
- O ludziach
- O nienawiści
- Golda. Rozdział 1. Mgła nad Miastem.
- Umierają nawet cmentarze
- Zamknięty krąg
- Prezent dla Mikołaja
- Egzaminator 05
- Stanik testowy
- Współlokatorzy
- Witch, ty głupia Babo!
- wehikuł czasu (dane wejściowe plus teoria chaosu)
- świątynia
- Rzecz o pisarstwie *
- Nie da rady
- Niedomoga
- Wyrapidlo
- Myśli niezespolone
- Plaśnięcia
- Solarpunk
- Dnoryt
- Fosfeny
- Co słonko widziało *
- Dowody nieobecności
- o zmarłych albo dobrze
- Na wiosenne życia tchnienie
- Ostatni wieczór
- plamy słońca i cienia
- jesteś. jestem
- Poezjo, ty moja..
- jakie to proste
- Zapalniczka
- Taszczyciele wymiarów
- to nie jest wiersz o kasjerce
- Teraz możesz bezpiecznie wyłączyć ogródek
- Nadzabijaj
Poezja: Dolna Półka
- Zabawa
- Marzenie o niebie w gębie
- nic o pokoju
- Serce jak z lawy
- nogami w chmury
- Z optymizmem na garb lat
- Niesamowite
- rozkwitanie
- Niedoskonałe
- kartki z kalendarza
- Niekontrolowane
- Do wytrącenia z oczu
- upadek Ikara
- O przedświątecznym myciu okien
- Żółtoróżowe
- Erotyk o nienasyconym
- pusto tutaj
- O zasłużonym w stanie... spoczynku
- wiosenne kurze
- Ananas czy z wodą ambaras
Galeria
Polecane
Nawigacja
-
Promocja -
Społeczność -
Konkursy -
Przydatne Linki -
Nasze Antologie
Ostatnie komentarze
- d.urbanska
- 15/04/2024 19:06
- Poruszający tekst, świetnie napisany. Skrzący się perełkami… »
- Marek Adam Grabowski
- 15/04/2024 16:24
- Kopiuje mój cytat z opowi: "Pod płaszczykiem… »
ShoutBox
- Leszek Sobeczko
- 02/04/2024 18:12
- Komu po drodze -Zapraszam [link]
- Zbigniew Szczypek
- 01/04/2024 10:37
- Z okazji Św. Wielkiej Nocy - Dużo zdrówka, wszelkiej pomyślności dla wszystkich na PP, a dzisiaj mokrego poniedziałku - jak najbardziej, także na zdrowie ;-}
- Darcon
- 30/03/2024 22:22
- Życzę spokojnych i zdrowych Świąt Wielkiej Nocy. Wszystkiego co dla Was najlepsze.
- mike17
- 30/03/2024 15:48
- Ode mnie dla Was wszystko, co najlepsze w nadchodzącą Wielkanoc - oby była spędzona w ciepłej, rodzinnej atmosferze
- Yaro
- 30/03/2024 11:12
- Wesołych Świąt życzę wszystkim portalowiczom i szanownej redakcji.
- Marek Adam Grabowski
- 30/03/2024 10:46
- Składam wam wszystkim serdeczne życzenia świąteczne
- Kazjuno
- 28/03/2024 08:33
- Mike 17, zobacz, po twoim wpisie pojawił się tekst! Dysponujesz magiczną mocą. Grtuluję.
- mike17
- 26/03/2024 22:20
- Kaziu, ja kiedyś czekałem 2 tygodnie, ale się udało. Zachowaj zimną krew, bo na pewno Ci się uda. A jak się poczeka na coś dłużej, to bardziej cieszy, czyż nie?
- Kazjuno
- 26/03/2024 12:12
- Czemu długo czekam na publikację ostatniego tekstu, Już minęło 8 dni. Wszak w poczekalni mało nowych utworów(?) Redakcjo! Czyżby ogarnął Was letarg?
Ostatnio widziani
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty
Najnowszy:Usunięty
© Copyright by Portal Pisarski 2006-2024
Ważne: Regulamin | Polityka Prywatności | FAQ
Polecane: | montaż anten Warszawa | montaż anten Warszawa Białołęka | montaż anten Sulejówek | montaż anten Marki | montaż anten Wołomin | montaż anten Warszawa Wawer | montaż anten Radzymin | Hodowla kotów Ragdoll | ragdoll kocięta | ragdoll hodowla kontakt