Te kobiety... też kiedyś zwróciłam na nie uwagę. I od tej pory w jakis taki dziwny sposób mnie fascynowały

coś w tym jest, coś czuć, niewyraźnie, ale czuć. popracować radzę, albo przestać się przesadnie starać, to może samo wyjdzie

coś tu jest,że powtórzę za un,ale trochę zbyt głęboko ukryte.rażą mnie jedynie "brzydkie",ale wola autora...jeśli się nie pogniewasz podam swoją wersję?

zmęczone kobiety skulone starością
sprzedają kwiaty -
zastępcze etykiety uśmiechu
tulipany za dwa pięćdziesiąt
dla chłopców i ich lukrowanych
wybranek

potem wstają
wylewają stęchłą wodę z wiaderek
i płyną do swoich ciemnych mieszkań

strasznie nie lubię kogoś poprawiać,bo wiem jak ważne dla autora jest każde słowo,więc nie traktuj tego jako poprawianie,ani próbę "wymądrzania się nad cudzym tekstem".napisałem to tylko dlatego,że tam coś jest /w twoim wierszu/ i trzeba to wyciągnąć na wierzch.pozdrawiam.msh ps jeszcze raz bardzo proszę: nie gniewaj się za ten mój "wtręt"!!!

Mnie też razi to [code]brzydkie stare kobiety[/code]
Nie ma brzydkich i starych kobiet, nie wiedziałeś?
Kiedyś były ,piękne i młode, teraz są tylko piękne'
Poza tym od razu widać, że pisał to facet (stary i brzydki? )
To było tak od serca, a poza tym, bardzo refleksyjny obrazek, zatrzymał mnie na dłużej, a to juz wiele

Zniosę to z godnością miło mi, że wpada pod przycisk myszki

A nie poprawię

jednak ten wiersz nie jest o ślicznych sprawach. Obiecuje jednak że kiedyś specjalnie dla Ciebie wstawię coś o sprawach ślicznych. I postaram się mimo wszystko nie nakłamać

Twój wiersz jest taki dosadny. mam konkretny obraz i nie mogę sobie pozwolić na mały wyskok. może tylko po przeczytaniu... moge wtedy powymyślać sobie zakończenia. a msh napisał to tak, że cały czas szukam tego, co najbardziej mi odpowida. tu jest ta różnica.
[qrczę.! staję się fanką msh. ]
jednak uważam, że wyszło przyzwoicie. bardzo przyzwoicie
pozdrawiam. Whole

zawsze mnie kuszą konwalie, ale nie kupuję, bo moja mamuśka ma na ogródku

Bardzo ładnie wyszło - zauważyłem zwyczajny, codzienny obrazek. Co wyjątkowego? No właśnie - szczegóły, których w ferworze dnia nie sposób zauważyć. A tutaj są. Bdb

bardzo twoj tekst przypomina wiersz Nerudy "staruszki u oceanu". ciezko mi sie do niego odniesc nie przywolujac porownan do tekstu noblisty. ale jesli jeszcze nie znasz to poszukaj, mysle ze to moze byc ciekawe . pozdrawiam

Sprzedają konwalie? bo czasem nie mają na chleb. Wracają do pustych mieszkań. Jak przeraźliwie widać różnicę myślenia młodych ludzi o starości, ale to tylko może porównać ktoś już po.... jakie to życie dziwne jest i okrutne, wy nie lubicie ckliwych opowieści, wielu słów, czyli treści, ale to nic dziwnego bo wasze wiersze będą czytać pokolenia robotów a one mają żelazne i zimne serca. Jednym słowem nie lubicie uczuć i to widać na każdym kroku. Nawet wobec tych starych ludzi którymi hm i wy będziecie. Przypomnicie sobie wtedy Julkę, która wie co mówi. Wiem że długo z wami nie zostanę, bo to niemożliwe. Wiersz oceniam mimo tych wywodów pozytywnie, biorąc pod uwagę twoje widzenie epizodów.

i dobrze, że nic nie zmieniłeś mimo wszystko, że stare kobiety, ja odczułem szacunek dla nich w szarości dnia codziennego,bdb

nie widziałam pięknej starej kobiety sprzedającej tulipany, chociaż mówią, że nie ma brzydkich kobiet, przyjmuję Twoje słowa i dobrze, że nic nie zmieniłeś.

serdeczności

Widzę jak dają cząstkę siebie, czarną, małą papkę razem z tulipanem. Dzięki