ta pani nie zamyka nigdy oczu nosi
futro niedopasowane do butów z
lat sześćdziesiątych
i ma w sobie kilka ważniejszych wad
nie rozumie gdy zwracam się
do niej madam
jej usta zaschnięte jak
u koni

do tego ta pani boi się spać
w ciemności gdy ludzie wychodzą z ram
wkładają jej czarne palce w czarne oczodoły
jej eleganckie parapety załamują się

o zasłony

o światło



o proste palce

wznie
sio
ne

do

gó
ry

do tego warto wspomnieć że jej
nadgarstki dotykają nieba
fałdy skóry serwują dzisiaj obiad

ta pani nie zamyka nigdy oczu,
mieszka teraz zupełnie sama
wokół nagich posągów
ta pani nigdy nie pozna
smaku miłości