Przepiękny wiersz, niesamowicie emocjonalny. I na dodatek bije z niego taka prawda. Gorzka, smutna, ale chłonie się ją każdym porem, bo emocje uniwersalne i każdy może je odnaleźć jako własne, przynajmniej z okresów zniżek psychicznych. Ostatnia strofa... Aż zadrżałam... a "westalka domowych landszaftów" - cudna. Technicznie również świetnie. Rewelacyjnie rozegrane powtórzenia z identycznymi konstrukcjami czasownikowymi, rytmicznie, rymotwórczo też znakomicie. WIELKIE TAK.
Pozdrawiam.

Samo życie, niestety. Nie zawsze jest Boze Narodzenie. Wiersz napisany z duzym dystansem do własnej osoby. Bardzo mi się podoba

Aleksandrze miły, wiersz rymowany to nie tylko rytm disco polo - nudny i przewidywalny - więc nie zawsze jest potrzeba każdy kłaść na Madejowe łoże i tu ucinać, a tam dodawać dla wyrównania. Gdyby tak było - nie mielibyśmy okazji poznać wielu utworów, uznanych przez prawdziwych znawców za poezję przez wielkie P - bo nie spełniają kryterium regularności. Mamy przecież nieregularny wiersz sylabiczny, sylabotoniczny, toniczny i one bywają nie mniej wartościowe niż te wyrównane. Ja nie widzę w przypadku wiersza Gipsy konieczności, by go kroić. A odzywam się, bo tendencja do wyrównywania każdego wiersza z rymem na PP mnie niepokoi. Podejście restrykcyjne nie służy poezji. W takich przypadkach należy być bardziej elastycznym.
Pozdrowienia serdeczne.

mede_o - pewnie i mas rację, fajnie jest wprowadzać nowe i burzyć kanony czy łamać zasady, być pierwszy czy najlepszy, ale przyznaj, że nie czyta się tych wersów za dobrze , a autor sam zrobi co zechce bo w końcu on tu rządzi, to jest tylko moje zdanie i nikogo więcej, moje skromniuteńkie ja uważa(nie mówię, że słusznie), że ten zabieg jeszcze ulepszy powyższy i tak już bardzo dobry i ciekawy tekst, ja wielkim znawcą nie jestem a nawet żadnym poetą pisanym przez małe "p" czy duże "P", i nie mówię tu o żadnym cięciu a wyrównaniu dwóch wersów, a teraz dajmy szansę autorowi na własny osąd i ustosunkowanie się do opinii komentujących pozdrawiam serdecznie

Ciekawy tekst. Wzbudza u czytelnika emocje. Niech ocena mówi sama za siebie, bardzo dobry utwór.

Pozdrawiam

Bardzo ładnie 'gnuśniejesz' . A 'uświerknięcie' ogromnie mnie urzekło. Dobrze się czyta, może dla tego, że tu wszystko 'do taktu do taktu'. Pozdrawiam