Przyciągnął mnie interesujący tytuł, zajrzałem i nie zawiodłem się. Świetny utwór , napisany lekkim i przyjemnym językiem. Tak jak podmiot liryczny powinniśmy czasem wyruszyć w jakąś głuszę, odludzie. Przerwa od cyliwizacjii, dobrze robi. Dzięki takiej podróży ponownie odkryjemy siebie i nabierzemy sił do walki w naszym życiu, do rywalizacji. Warto w taką podróż się wybrać choć by po to aby odzyskać łączność z matką naturą. Bardzo fajny tekst.

Pozdrawiam ;(

No, Kamysia - bardzo udane te przerzutnie.
I villa palce lizać.

Ale i tak się przyczepię do pewnej niekonsekwencji.


W pierwszej zwrotce, gwoli spełnienia wymogów villanelli, powinno być "swobodnie", a nie "aczkolwiek".

Ale łatwo to poprawić - chociażby tak:

- w zu­peł­nej głu­szy kilka ty­go­dni
brzmi jak wy­zwa­nie - idę na ca­łość
bio­rąc głę­bo­ki od­dech - swobodnie

choć trud­no bę­dzie bez stosu ksią­żek -

Jak dobrze, że znowu piszesz villanelle.

Serdeczności

Bystre - tak dobrze mi się kojarzy, również głusza, Bieszczady;
dwa różne światy: odległe, a bliskie zarazem.
Wśród ludzi i bez nich jednocześnie, można pomilczeć...
Być dla wszystkich i jednocześnie dla nikogo, bo poza zasięgiem;
bez telefonu pod ręką - nie sto lat za murzynami, lecz na czasie.

Odpoczynek, leniwie płyną myśli, więc wena łaskawa;
więcej natchnień: to widać; tym razem w kierunku ptactwa.
Bez zacietrzewienia o cietrzewi, drozdach, cyrankach.
Może gdzieś w oddali albo całkiem blisko, u Twoich stóp,
wysiadywał pisklaki derkacz, który rzadko pokazuje się światu.

,, Niech żyje wolność, wolność i swoboda... "- aż zacytuję na podsumowanie Twojego tekstu
o wypoczynku w Bystrej.
,, Hej bystra woda, bystra wodiczka..." - nie pytało Dziewczę o Janiczka,
nie marnowało czasu w głuszy, a odpoczęło dobrze,
czemu dało wyraz ciekawym wierszem.
Pozdrawiam Kamyczku