Każdy tak robi Apis. Stwarza sobie otoczkę wokół siebie i pokazuje takiego, jakiego chciałby widzieć, co najczęściej mija się z prawdą. Bezpieczne to, ale niezdrowe, bo zjada od środka. Choć nie jestem już pewna, czy bycie prawdziwym jest bezpieczne, skoro stale jest się narażonym na ciosy i zranienia. Kwesta wyboru.

Tak to odebrałam.

Wiersz w przekazie ciekawy, w formie mniej.

Pozdrawiam

Treściowo ładny wiersz, Apisie. Spodobał mi się. Zgrzytnęło mi trochę przy odczytywaniu tytułu Καρυατίδα,ale to pewnie dlatego, że nie znam języka, w którym zapisałeś tytuł.
Pozdrawiam.

Apollo1 Dzięki za obecność i uwagi. Póniej pokombinuję. Pozdrawiam

wiktoria Wiem, ale niewielu robi to perfekcyjnie. Oczywiście że każdy ma 'margines dostępności', jak i absolutna szczerość jest nieosiągalna, lub co najmniej dyskusyjna. Dziękuję i pozdrawiam.

zrekapitulowana Jak napisałem 'wiktorii', nikt do końca nie daje się poznać, zawsze gdzieś na dnie zostaje ten niedostępny dla nikogo fragment naszego 'ja'.Dziękkuję i pozdrawiam.

kamyczek Ten zabieg z tytułem był celowy, jako że w tekście pojawia się kariatyda, to nie chciałem tak od razu naprowadzać czytelnika. Dzięki i pozdrawiam.

mede'aDziękuję za obeność i czytanie. Pozdrawiam.

dark_kid Dobrze by było przy tym / tak mrocznym będąc / świecić choć światłem ukrytym //
Dzięki za wpis i obecnoścć. Pozdrawiam.